Ορια αντοχής και καταλήψεις

» Είναι δυσδιάκριτη και λεπτή η σχέση της Αριστεράς με την επιβολή του νόμου. Είναι τόσο λεπτή που καμιά φορά προκαλεί με τις εσωτερικές της αντιφάσεις.
Η χώρα ζει τις τελευταίες ημέρες ένα μπαράζ καταλήψεων και γκρίζων γεγονότων.
Πόσο εύκολα στ’ αλήθεια περνάμε στην ημεδαπή από το ένα άκρο στο άλλο; Πόσο εύκολα μεταπηδάμε από την Αστυνομία που ξυλοκοπεί συνταξιούχους, ανάπηρους και μαθητές στην Αστυνομία – θεατή της παράστασης των ακραίων; Οι αστυνομικοί είναι πολίτες σε ειδικό ρόλο.
Ο ειδικός ρόλος (για τη βαρύτητά του) στην τήρηση της έννομης τάξης, πρέπει να γίνει αντιληπτός από κυβερνώντες, πολίτες και αστυνομικούς.
Η ασφάλεια των πολιτών είναι υπέρτατο δημοκρατικό αγαθό, που δεν μπαίνει σε… διαβούλευση.
Είναι η στέρεα βάση για τον εκπολιτισμό της κοινωνίας.
Νοείται Αριστερά δίχως κράτος, νοείται ελευθερία δίχως κράτος;
«Η δική μου Αριστερά είναι αειφόρως αναστάσιμη γιατί για αυτή το πρόσωπο είναι υπεράνω του όχλου», έγραφε ο ποιητής.