Η κτηνοτροφία στην Κρήτη έχει τη δυνατότητα και πρέπει να αναδειχθεί σε βασικό πυλώνα παραγωγής. Εκτός από ρίζα και θεματοφύλακα παραδόσεων, αποτελεί μία από τις απαντήσεις στη βίαιη φτωχοποίηση του λαού μας που προωθείται μέσω των μνημονίων.
Οι καταστροφικές πρακτικές της επιδότησης στο κεφάλι έχουν μέχρι σήμερα έχουν οδηγήσει σε συρρίκνωση του κλάδου και υποβάθμιση του περιβάλλοντος. Η αποτυχία των σημερινών πρακτικών καταδεικνύεται από τις ποσότητες αντίστοιχων προϊόντων που εισαγάγουμε και τις ψηλές τιμές που πληρώνει ο καταναλωτής.
Λόγω του μοιράσματος των επιδοτήσεων χωρίς σχεδιασμό, επιμόρφωση, στόχο και επί της ουσίας έλεγχο, οι ορεινές κοινότητες εντάχθηκαν βίαια σε ένα σύστημα νεοπλουτικών αξιών. Οι δράσεις που προωθούσε το Υπουργείο Γεωργίας, μέσα στη μακάρια αποξένωσή του από τα προβλήματα και την υπερτροφική, συγκεντρωτική, γραφειοκρατία που συντηρεί, καταναλώθηκαν σε καταστροφικές, άναρχες διανοίξεις δρόμων και χιλιόμετρα πλεγμάτων. Συμβολή είχε και η αδράνεια των συνεταιρισμών.
Επειδή οι κτηνοτρόφοι, αλλά και οι κάτοικοι των ορεινών χωριών ζουν σε δύσκολες συνθήκες και επειδή η παραγωγή και οι πολιτιστικές και περιβαλλοντικές ιδιαιτερότητες που σώζονται εκεί πλουτίζουν τη ζωή του καθενός μας, αυτές πρέπει να στηρίζονται με κάθε μέσο. Με λίγα λόγια όχι μόνο υποστηρίζομε τη συνέχιση των επιδοτήσεων, αλλά θεωρούμε ότι πρέπει να αυξηθούν με μορφές «κοινωνικών επιδοτήσεων» όπως τη διευκόλυνση της πρόσβασης σε σχολεία και Νοσοκομεία, την παροχή βασικών υποδομών (ύδρευση, άρδευση, επικοινωνίες κ.ά.). Υποστήριξη (με μέσα, προσωπικό, εκπαίδευση κ.ά.) κάθε μορφής αυτοοργάνωσης που θα επιτρέπει στις κοινωνίες αυτές να εξελίσσονται προς την κατεύθυνση που επιλέγουν. Επιπλέον, τέλος, η σημερινή κτηνοτροφία ελάχιστα απέχει από την παραγωγή «βιολογικών προϊόντων», προϊόντων δηλαδή που έχουν μεγάλη ζήτηση και καλύτερες τιμές. Τρεις προτάσεις προς αυτήν την κατεύθυνση:
1. Ελεγχος των ζωοτροφών, ώστε να μην περιέχουν γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς. Οι εταιρείες ζωοτροφών είναι λίγες και ο έλεγχος της προέλευσης εύκολος. Θέσπιση επιδοτήσεων με κριτήριο την παραγωγή για καλλιέργειες κτηνοτροφικών φυτών προσαρμοσμένων στις τοπικές συνθήκες (ρεβίθι, κουκιά κ.ά) με στόχο την αυτάρκεια.
2. Ελεγχος της ποιότητας της παραγωγής από πιστοποιημένα εργαστήρια για να αποτραπεί χρήση ασύμβατων μεθόδων (ορμόνες, αντιβιοτικά κ.ά.) που αυξάνουν την ποσότητα υποβαθμίζοντας την ποιότητα.
3. Μετατροπή της επιδότησης στο κεφάλι, σε επιδότηση στην παραγωγή (ο παραγωγός επιδοτείται για κάθε κιλό προϊόντος που φέρνει στην αγορά): βελτίωση ποιότητας, μεγαλύτερο κέρδος των πραγματικών παραγωγών (έναντι των «κτηνοτρόφων» του καφενείου) καλύτερες τιμές για τον καταναλωτή, καλύτερη ποιότητα περιβάλλοντος, μείωση ζωοτροφών, βελτίωση ισοζυγίου εισαγωγών.
Συμπληρωματικά με τα προηγούμενα μπορούν να θεωρηθούν: Επιμόρφωση των υπαλλήλων των κρατικών υπηρεσιών (γεωπόνων, κτηνιάτρων και διοικητικών) και αναδιάρθρωση των υπηρεσιών, ώστε να υποστηρίζουν πραγματικά τους κτηνοτρόφους. Στήριξη μικρών συνεταιρισμών και δικτύων παραγωγών – καταναλωτών.
Οι προτάσεις αυτές έχουν ελάχιστο ως μηδενικό επιπλέον κόστος από ότι ήδη δαπανάται. Απαιτούν όμως, τη μέχρι σήμερα απούσα, πολιτική βούληση και διαβούλευση.
* υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος – Ριζοσπαστική Συνεργασία Κρήτης.
Η Κρητικη γη εχει καταστραφεί ολοκληρωτικά απο τη κτηνοτροφία, ανοιχτές τα ματια σας επιτελους, πηγαίνετε κάπου εξω να δειτε τη σημαινει φύση, ειναι απάνθρωπο και τελικα προδοσια στα παιδια μας να κληρονομήσουν μια φαλακρή γη για να αγοράζουμε μερικα σεντς φτηνότερα το κρέας. Θυμάμαι την κρητικη εξοχή και τα βουνά πριν …φαλακροθουν, τις μυρωδιές, τις μέλισσες, τα λουλούδια, τους πρινους, ασπαλαθους, τα βότανα, τους λαγούς, του αρκαλους, τις ζουριδες, τις χιλιαδες των πουλιων, τα άγρια χόρτα, τα βρυσήδια που πίναμε νερό χωρις να φοβόμαστε και τοσα αλλα που σε 20 χρονια εξαφάνισαμε σαν μπουνταλαδες, ξερόλες , ψευτοκαπετανιοι και ανατολιτες που ειμαστε και αυτοι που κατέστρεφαν και αυτοι που εκαναν τα στραβα ματια. Τωρα το μονο που βλεπεις ειναι μια φαλακρή και νεκρή γη σκεπαςμενη απο περιτωματα προβάτων και γιδιών ! Τελικα η Κρήτη δεν ελευθερώθηκε ολοκληρωτικά, γιαυτο και αργοπεθαίνει και για πρώτη φορα στην ιστορια τους οι Κρητικοί απο νοικοκυρηδες χρειάζοντε δημόσια συσητια, φιλανθρωπίες και εράνους για να ζήσουν ! Προδώσαμε την Κρήτη κυριοι και αυτη πολυ σωστά μας φτύνει στα μουτρα, ας σταματήσουμε να υπό κρινόμαστε πως ειναι βροχή ! Ευχαριστώ