Είκοσι χρόνια αλληλεγγύης, προσφοράς, ανθρωπιάς. ∆εκάδες οι ιστορίες που έχουν να αφηγηθούν οι άνθρωποί του. Ιστορίες γεµάτες πόνο, αγωνία αλλά και νίκες απέναντι στην ασθένεια. Ιστορίες ανιδιοτέλειας που σφυρηλατούν ισόβιους δεσµούς και σχέσεις. Ο λόγος για τον Σύλλογο Εθελοντικής Προσφοράς και Στήριξης “Ορίζοντας” που φέτος συµπληρώνει 20 χρόνια δράσης, αποτελώντας ένα φωτεινό παράδειγµα αλληλεγγύης και εθελοντισµού. Οι “διαδροµές” συνοµιλούν σήµερα µε ανθρώπους που έχουν ζήσει και ζουν τον “Ορίζοντα” από κοντά: ιδρυτικά µέλη, εργαζοµένους, εθελοντές και ωφελούµενους που αφηγούνται στιγµές που τους “σηµάδεψαν”.
«Ευγνωµοσύνη για το παιδί»
Είκοσι χρόνια πριν, στο ξεκίνηµά του, ο “Ορίζοντας” συναντήθηκε µε την ιστορία ενός µικρού παιδιού. Ένα παιδί που σε ηλικία µόλις τριών µηνών, διαγνώστηκε µε ρετινοβλάστωµα, µια πολύ σπάνια µορφή καρκίνου στο µάτι. Η µητέρα του, θυµάται µε συγκίνηση την περιπέτεια που έζησαν: «Ένα βράδυ διαπίστωσα ότι κάτι δεν πάει καλά µε το µάτι του µωρού και µε προτροπή του παιδιάτρου πήγαµε στα επείγοντα του Νοσοκοµείου Χανίων. Από εκεί βρεθήκαµε στο ΠαΓΝΗ όπου καθίσαµε έναν µήνα και µετά στο Λονδίνο για το χειρουργείο. Το µωρό “έχασε” το αριστερό του µάτι, το αφαιρέσαµε, ενώ η ασθένεια είχε επεκταθεί και στο δεξί και χρειάστηκε κρυοθεραπεία. Τα “έξοδα” έτρεχαν. Κάθε δύο µήνες χρειαζόταν επανέλεγχος και κάθε δύο χρόνια αλλαγή στο µόσχευµα», σηµειώνει η µητέρα του παιδιού που θέλει να διατηρήσει την ανωνυµία της.
Ο “Ορίζοντας” ήρθε σαν µάννα εξ’ ουρανού στην περίπτωση του µικρού παιδιού για να καλύψει τα πολλαπλά “κενά” που αφήνει η Πολιτεία σε θέµατα µετακινήσεων, νοσηλείας, θεραπείας κ.ά. των ασθενών και των συνοδών τους.
«Μια υπάλληλος από το ΙΚΑ µίλησε στον “Ορίζοντα” για την περίπτωσή µας. Ήµασταν σε πολύ δύσκολη κατάσταση. Ξεκίνησε µια λαχειοφόρος αγορά. Η βοήθεια που µας πρόσφερε ήταν σε όλα τα επίπεδα: από τα εισιτήρια για τις µετακινήσεις στο εξωτερικό, µέχρι τη διαµονή και το φαγητό, τη διερµηνεία, τα έξοδα νοσηλείας κ.λπ.».
Από εκείνες τις δύσκολες ηµέρες έχουν περάσει πολλά χρόνια. Το µωρό έγινε άνδρας, αλλά η βοήθεια που έλαβε η οικογένεια τότε είναι κάτι που δεν θα ξεχαστεί ποτέ: «Ο “Ορίζοντας” κάνει πραγµατικά µεγάλο έργο, θα αισθάνοµαι για πάντα ευγνωµοσύνη κι ό,τι χρειαστούν θα είµαι πάντα εκεί», λέει καταλήγοντας η µητέρα.
«Μία σανίδα σωτηρίας»
«Η κόρη µου διαγνώστηκε το 2021 µε λέµφωµα Χόκινγκ. Χάσαµε τον κόσµο. Όταν συνέβη αυτό δεν γνώριζα τίποτα για τον “Ορίζοντα”. Τυχαία ήρθα σε επαφή όταν µία ηµέρα που περπατούσα πίσω από το 1ο Γυµνάσιο, βρέθηκα έξω από τα γραφεία του Συλλόγου και θέλησα να προσφέρω κάτι από το υστέρηµά µου», αφηγείται η Ε.Σ.
Εκείνη την ηµέρα η συνοµιλήτριά µας θα γνωριστεί µε την κοινωνική λειτουργό του “Ορίζοντα” Ρούλα ∆ρακάκη. Θα της µιλήσει για το πρόβληµά της. «Ένιωθα σαν χαµένη και από την πρώτη στιγµή αγκιστρώθηκα από το βλέµµα αυτής της κοπέλας», θυµάται συγκινηµένη η κα Ε. και συµπληρώνει: «Αµέσως µε αγκάλιασαν, ένιωσα αγάπη, ανθρωπιά. Με ενηµέρωσαν για τους ξενώνες στην Αθήνα, όπου χρειάστηκε να µείνουµε ένα µήνα προκειµένου να κάνει αυτόλογη µεταµόσχευση µυελού των οστών το παιδί µου. Ήταν µια πολύ δύσκολη περίοδος κι ήταν για εµένα πολύ σηµαντικό ότι υπήρχε ένας ξενώνας για να κάνω ένα µπάνιο, να ξεκουραστώ και να φάω κάτι, όταν έφευγα από το Νοσοκοµείο. Ήταν πραγµατικά µια σανίδα σωτηρίας γιατί διαφορετικά τα έξοδα για εµάς θα ήταν δυσβάσταχτα», σηµειώνει και προσθέτει: «Γι’ αυτό, επειδή βοηθήθηκα πάρα πολύ όταν είχα ανάγκη, όσο ζω θα προσφέρω ό,τι µπορώ από το υστέρηµά µου στον “Ορίζοντα”, για να βοηθηθούν κι άλλοι άνθρωποι».
«Ο “Ορίζοντας” είναι όλοι οι Χανιώτες»
Ο πρόεδρος του Συλλόγου “Ορίζοντας” Σπύρος Αδοντάκης µιλώντας στις “διαδροµές” υπογράµµισε τη συλλογική προσπάθεια που γίνεται ώστε ο “Ορίζοντας” να είναι σε θέση να προσφέρει σε ανθρώπους που δοκιµάζονται: «Αυτό το έργο που έχει προσφέρει αυτά τα 20 χρόνια ο “Ορίζοντας” δεν είναι έργο 10-20 ανθρώπων αλλά όλης της κοινωνίας των Χανίων», τόνισε. Υπογράµµισε την πολύτιµη συµβολή της ΑΝΕΚ, των τοπικών επιχειρήσεων και όλων των πολιτών, µέσα από τις εισφορές των οποίων προσφέρθηκαν, αυτά τα 20 χρόνια, περίπου 2 εκατ. ευρώ για την οικονοµική ενίσχυση ασθενών, τις εξετάσεις τους κ.ά. Ο κ. Αδοντάκης στάθηκε ακόµα στην αγορά των 2 ξενώνων, από τους 5 συνολικά, που λειτουργεί ο Σύλλογος στην Αθήνα κι οι οποίοι «δίνουν τη δυνατότητα στους ανθρώπους που δίνουν µάχη για τη ζωή τους να δώσουν αυτή τη µάχη µε αξιοπρέπεια». Μίλησε ακόµα για τη συµβολή των σχολείων στο έργο του “Ορίζοντα” αλλά και των εκπαιδευτικών προγραµµάτων που υλοποιούνται.
«Το έργο συνεχίζεται. Καλούµε, λοιπόν, όλους τους Χανιώτες και τις Χανιώτισσες να έρθουν στη γιορτή των 20 χρόνων που θα γίνει στο λιµάνι την Τετάρτη 10 Ιουλίου στην πλατεία Κατεχάκη. Γιατί ο “Ορίζοντας” είναι όλοι οι Χανιώτες και οι Χανιώτισσες”.
«Σαν µια οικογένεια»
Η κα Φωτεινή Βασιλειάδου δραστηριοποιείται ως εθελόντρια του Συλλόγου από το 2017. Τη συναντήσαµε σε ένα διάλειµµα που έκανε από το εργαστήρι όπου εθελοντές κατασκευάζουν χειροποίητες κατασκευές για τα παζάρια του Συλλόγου, γούρια, λαµπάδες, µποµπονιέρες για γάµους κ.λπ. Η ίδια είχε αντιµετωπίσει ένα σοβαρό πρόβληµα υγείας κι είχε στηριχθεί από τον “Ορίζοντα”. Τότε πήρε και την απόφαση να συνεισφέρει κι αυτή στο έργο του Συλλόγου. «Πλέον έχει γίνει οικογένειά µου ο “Ορίζοντας”, είναι σπίτι µου», µας λέει και εξηγεί ότι µε τις άλλες εθελόντριες έχουν αναπτύξει φιλικές σχέσεις.
Τη ρωτάµε τι κρατάει από όλο αυτό το ταξίδι: «Αν δεν έρθω στον Σύλλογο µού λείπει. Νιώθω επίσης ικανοποίηση όταν βλέπω το αποτέλεσµα αυτής της προσπάθειας, όταν βλέπω όλη αυτή την προσφορά να πιάνει τόπο. Αυτό είναι το πιο σηµαντικό. Όπως σηµαντικό είναι ότι βλέπεις να υπάρχει µια συλλογική προσπάθεια, µία προσπάθεια όπου εµπλέκονται πολλοί άνθρωποι. Η κοινωνία γενικά βοηθάει. Κι είναι όµορφο να βλέπεις το θετικό πρόσωπο της κοινωνίας».
Ποια στιγµή κρατάτε από όλα αυτά τα χρόνια, τη ρωτάµε τελειώνοντας την κουβέντα µας: «Είναι πολλές. Αυτό που κρατάω όµως είναι οι σχέσεις που έχουν αναπτυχθεί µεταξύ των ανθρώπων του Συλλόγου. Το αίσθηµα της οµάδας».
«Ο εθελοντισµός είναι στάση ζωής»
Έχοντας ζήσει ως ιδρυτικό µέλος όλη την εικοσαετή πορεία προσφοράς του “Ορίζοντα”, η γραµµατέας του Συλλόγου Αρχόντισσα Αναστασάκη – Μαρκετάκη καθώς ξεκινάµε την κουβέντα µας, θυµάται πως ξεκίνησαν όλα από έναν πυρήνα λίγων ανθρώπων: «Το 2004 µε αφορµή την ασθένεια µιας συµµαθήτριας του γιου µου, βρεθήκαµε µια οµάδα ανθρώπων που θέλαµε να βοηθήσουµε σε επίπεδο εντελώς ανθρώπινο και φιλικό. Μετά αποφασίσαµε να οργανωθούµε σε Σύλλογο θεωρώντας ότι έτσι θα µπορούσαµε να βοηθήσουµε καλύτερα. Βέβαια στην αρχή δεν υπήρχε τίποτα. Τα συµβούλια γίνονταν στα σπίτια µας, χωρίς κανένα εξοπλισµό ή γραµµατειακή υποστήριξη κ.λπ. Αργότερα µας πρόσφεραν µια αποθήκη όπου στεγαστήκαµε και σιγά-σιγά άρχισε να οργανώνεται ο Σύλλογος», θυµάται η κα Ανασταστάκη – Μαρκετάκη.
Τη ρωτάµε πού αποδίδει τα “άλµατα” που έγιναν ώστε ο “Ορίζοντας” να αποκτήσει τη σηµερινή οργανωµένη µορφή του: «Υπήρξε εµπιστοσύνη στο έργο µας από την κοινωνία, διαφάνεια στη διαχείριση των εισφορών από µέρος του Συλλόγου, αλλά και διασφάλιση του εθελοντικού χαρακτήρα όσων συµµετέχουν, χωρίς να αποβλέπει κανείς από αυτούς σε κάτι πέρα από αυτό. Είµαστε δηλαδή ανοιχτοί σε όλους (κόµµατα, παράγοντες, πρόσωπα κ.λπ.) αλλά δεν αγκαλιάζουµε κανέναν ξεχωριστά, ούτε δίνουµε “µικρόφωνο” σε κανέναν. Αυτό το γνωρίζει η τοπική κοινωνία. Επίσης, να πω ότι στα βήµατα που έγιναν βοήθησε πολύ η πρόσληψη της κοινωνικής λειτουργού Ρούλας ∆ρακάκη, η οποία έχει µέσα της τον εθελοντισµό κι έδωσε µεγάλη ώθηση στο έργο του Συλλόγου».
Η κα Ανασταστάκη – Μαρκετάκη τονίζει ακόµα ότι στον πυρήνα της προσπάθειας βρίσκεται η διάθεση προσφοράς και το γεγονός ότι για όσους συµµετέχουν «ο εθελοντισµός είναι στάση ζωής».
Ποιες όµως ήταν οι µεγαλύτερες δυσκολίες µέσα στην εικοσαετή πορεία; «Νοµίζω ότι η περίοδος του covid όπου δεν γίνονταν εκδηλώσεις και οι ανάγκες εξακολουθούσαν να είναι αυξηµένες. Ήταν µια περίοδος που έπρεπε να δούµε πώς θα διαχειριστούµε τα χρήµατα που είχαµε δεδοµένου ότι είχαµε σταµατήσει να έχουµε έσοδα. Αναγκαστήκαµε να µειώσουµε την οικονοµική βοήθεια προς κάποιους ασθενείς, να κάνουµε προγραµµατισµό µήνα – µήνα κ.λπ.».
Λίγο πριν ολοκληρώσουµε την κουβέντα µας της ζητάµε να µας µεταφέρει κάποιες συγκινητικές στιγµές που έχει βιώσει όλα αυτά τα χρόνια στον “Ορίζοντα”: «Είναι πολλές. Θα σας πω όµως µία σε ένα σχολείο που πήγαµε µε ένα πρόγραµµα του “Ορίζοντα”. Πίσω – πίσω καθόταν ένα κοριτσάκι που ήταν διστακτικό αλλά έµοιαζε να θέλει να µιλήσει. Η δασκάλα του µε πλησίασε και µού είπε: “Ενεργοποιήστε το, θέλει να µιλήσει. Επί 1,5 χρόνο παρακολουθούσε µαθήµατα κατ’ οίκον. Τώρα είναι καλά, έκανε µεταµόσχευση. Είναι από τα παιδιά που έχουν βοηθηθεί από τον Σύλλογο”. Αυτό ήταν κάτι που µας συγκλόνισε».
«Ενα δίκτυο αγάπης»
Υπήρξε η πρώτη εργαζόµενη στον “Ορίζοντα” και φέτος συµπληρώνει 15 χρόνια στον Σύλλογο. «∆εν έχω δει ποτέ τη εργασία µου σαν επάγγελµα. Κάθε µέρα ξυπνάω και θέλω να έρθω εδώ. Μεγάλωσα µέσα στον “Ορίζοντα”», µας λέει η κοινωνική λειτουργός Ρούλα ∆ρακάκη που περιγράφει τον Σύλλογο ως ένα «δίκτυο αγάπης».
Τη ρωτάµε τι κρατάει από όλη αυτή την εµπειρία: «Τα καλά λόγια που λένε είτε ασθενείς είτε φροντιστές ασθενών τρέφουν την ψυχή µου. Αυτά είναι ο µεγαλύτερος µισθός που θα µπορούσα να έχω. Η εκτίµηση και η ευγνωµοσύνη που εκφράζουν οι άνθρωποι σε κάνουν να θες να συνεχίσεις και να κάνεις πάντα το καλύτερο», απαντά.
Η ίδια ζει καθηµερινά την αγωνία των ασθενών και των οικογενειών τους αλλά και τον αγώνα προσφοράς που κάνουν οι πάνω από 300 εθελοντές του “Ορίζοντα”.
Και µπορεί η καθηµερινή επαφή µε ανθρώπους που δοκιµάζονται να απαιτεί µεγάλα ψυχικά αποθέµατα αλλά την ίδια στιγµή οι µικρές και µεγαλύτερες νίκες απέναντι στην ασθένεια γεµίζουν τους ανθρώπους του Συλλόγου µε δύναµη και κουράγιο: «Όταν έρχονται άνθρωποι και σε αγκαλιάζουν και χαµογελάνε γιατί έχουν πάει καλά, νιώθεις κι εσύ µια ικανοποίηση. Αυτό είναι ένα σηµαντικό αντιστάθµισµα στις δύσκολες στιγµές».
Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια ποιες ήταν οι πιο δύσκολες στιγµές, τη ρωτάµε: «∆ύσκολες στιγµές είναι όταν πρέπει να δράσουµε γρήγορα και να ξεπεράσουµε άµεσα εµπόδια για να βοηθήσουµε. Όµως µέσα από την οµαδική δουλειά τα καταφέρνουµε», απαντά, ενώ της ζητάµε να αναφερθεί στις ευχάριστες στιγµές γεµίζουν δάκρυα τα µάτια της: «Είναι εκείνες οι στιγµές που συναντάµε παιδιά που έχουν ξεπεράσει το πρόβληµα. Παιδιά που µεγάλωσαν και είτε µας στέλνουν φωτογραφίες από το πανεπιστήµιο που πέρασαν είτε ακόµα και µας προσκαλούν στον γάµο τους. Αυτές οι στιγµές είναι ευλογία».
Λίγο πριν ολοκληρώσουµε τη συζήτησή µας ρωτάµε την κα ∆ρακάκη τι είναι εθελοντισµός για εκείνη: «Εθελοντισµός είναι µοίρασµα. Είναι προσφορά αγάπης, που δεν γίνεται για να βοηθήσω µόνο τον άλλο αλλά και γιατί µέσα από αυτήν γίνοµαι κι εγώ καλύτερος άνθρωπος».
«Στον εθελοντισµό παίρνεις περισσότερα από όσα δίνεις»
Η εθελόντρια και µέλος του “Ορίζοντα” Ειρήνη Κουζινοπούλου συµµετέχει τον τελευταίο 1,5 χρόνο στις δράσεις του Συλλόγου. Αυτό που την έφερε κοντά ήταν η διάθεση προσφοράς. «Παίρνω τεράστια χαρά από τη συµµετοχή µου στις δράσεις. Πιστεύω ότι αυτά τα λίγα που προσφέρουµε όλοι µας δίνουν τη δυνατότητα σε κάποιους άλλους να χαρούν. Συγχρόνως, όµως, η ικανοποίηση που νιώθουµε εµείς ως εθελοντές µέσα από αυτή τη διαδικασία είναι πολλαπλάσια όσων προσφέρουµε».
Την Ειρήνη Κουζινοπούλου τη συναντάει κανείς στα παζάρια του Συλλόγου ή και στα γραφεία όποτε χρειαστεί να βοηθήσει. Ποιες είναι όµως για εκείνη οι ξεχωριστές στιγµές του εθελοντισµού; «Είναι οι στιγµές όπου έρχονται ασθενείς στο παζάρι και µας λένε ένα ευχαριστώ. ∆εν µπορώ να περιγράψω το συναίσθηµα µε λόγια αλλά αυτό µας γεµίζει τεράστια χαρά και µας δίνει κίνητρο να συνεχίσουµε».
«Σκέφτοµαι καµιά φορά ότι ο εθελοντισµός κατά βάθος είναι ίσως µια εγωιστική πράξη γιατί ικανοποιεί µια βαθύτερη ανάγκη να προσφέρεις, να κάνεις κάτι για τους άλλους», λέει η κα Κουζινοπούλου και προσθέτει ότι µέσα από αυτή τη διαδικασία προσφοράς ο εθελοντής γίνεται καλύτερος άνθρωπος καθώς µαθαίνει να “µπαίνει στα παπούτσια” άλλων ανθρώπων, να µπαίνει στη θέση τους.
Ο “Ορίζοντας” µε λίγα λόγια
Ο Σύλλογος Εθελοντικής Προσφοράς και Στήριξης “Ορίζοντας” ιδρύθηκε το 2004 (αρ. 210/2004 απόφαση του Πρωτοδικείου Χανίων), είναι µη κερδοσκοπικού χαρακτήρα σύλλογος, που δραστηριοποιείται στο πλαίσιο του εθελοντισµού, χωρίς κρατική επιχορήγηση.
Σκοπός
Η στήριξη παιδιών και ενηλίκων που πάσχουν από καρκίνο.
∆ράσεις
– Οικονοµική, υλική και ηθική στήριξη ασθενών που πάσχουν από καρκίνο
– Φιλοξενία ασθενών και των συνοδών τους σε ξενώνες του “Ορίζοντα” στην Αθήνα
– ∆ωρεά συστήµατος ψύξης κατά της αλωπεκίας για ασθενείς που υποβάλλονται σε χηµειοθεραπεία στο Γεν. Νοσοκοµείο Χανίων “Αγ.Γεώργιος”
– Καταγραφή υποψήφιων εθελοντών δοτών µυελού των οστών
– Ενηµέρωση ενδιαφερόµενων για δωρεά οµφαλικών βλαστοκυττάρων
– Συλλογή δωρεών µαλλιών
– ∆ιοργάνωση εκδηλώσεων (πολιτιστικών, ενηµερωτικών, αθλητικών) και εκπαιδευτικών προγραµµάτων
Στόχοι
– Καλύτερη δυνατή στήριξη και ανακούφιση σε περισσότερους ασθενείς
– ∆ηµιουργία ξενώνα παρηγορητικής και ανακουφιστικής αγωγής “Hospice” στα Χανιά για ασθενείς τελικού σταδίου
– Αύξηση καταγεγραµµένων υποψήφιων εθελοντών δοτών µυελού των οστών
Ξενώνες – ενισχύσεις
– Από το 2004 που δραστηριοποιείται ο Σύλλογος “Ορίζοντας” στα 5 “σπίτια αγάπης” – ξενώνες που λειτουργεί, µε συνολικά 14 δωµάτια, έχουν φιλοξενηθεί 1800 ασθενείς και συνοδοί που χρειάστηκε να µεταβούν στην Αθήνα για εξετάσεις, θεραπείες κ.ά.
– Περισσότεροι από 1200 ασθενείς έχουν λάβει οικονοµική ενίσχυση, εφάπαξ ή σε µηνιαία βάση.
– Περισσότεροι από 700 ασθενείς υποβλήθηκαν σε θεραπείες ή χειρουργικές επεµβάσεις που καλύφθηκαν από τον Σύλλογο.
– Περισσότεροι από 950 ασθενείς έλαβαν χορηγία εισιτηρίων µετακίνησης.
– Περισσότεροι από 600 ασθενείς έχουν παραπεµφθεί για ψυχολογική ή άλλου είδους στήριξη σε άλλες δοµές / φορείς.
∆ωρεά µυελού των οστών
– Μέσα από τις δράσεις του “Ορίζοντα” έχουν καταγραφεί περισσότεροι από 15.000 υποψήφιοι εθελοντές δότες
– Έχουν βρεθεί 83 συµβατοί δότες
Επικοινωνία
Ο “Ορίζοντας” στεγάζεται στην οδό Μανουσογιαννάκηδων 17. Τηλέφωνα επικοινωνίας: 2821079650 και 6982666650. Ηλεκτρονικό ταχυδροµείο: orizondascha@gmail.com. Ηλεκτρονική διεύθυνση: www.orizondas.gr
Εκδήλωση για τα 20 χρόνια
Εκδήλωση για τα 20 χρόνια λειτουργίας του διοργανώνει ο Σύλλογος “Ορίζοντας” την Τετάρτη 10 Ιουλίου στις 19:30 το απόγευµα και µετά, στην Πλατεία Κατεχάκη.
Η εκδήλωση περιλαµβάνει µουσική, χορό, δροσιστικά cocktails και παγωµένη µπύρα, street food και κεράσµατα, ενώ οι άνθρωποι του Συλλόγου θα κόψουν την καθιερωµένη τούρτα.
Παράλληλα, όπως αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση «θα θυµηθούµε όµορφες στιγµές προσφοράς και θα µοιραστούµε συναισθήµατα από δράσεις και εµπειρίες των 20 ετών λειτουργίας του “Ορίζοντα”. Όλοι µαζί µία αγκαλιά, όπως όλα αυτά τα χρόνια, ενωµένοι προσφέροντας αγάπη και στήριξη σε όσους µας χρειάζονται».
