«Ως χαρίεν εστ’ άνθρωπος όταν άνθρωπος ή» (Μένανδρος)

Ξεσηκώθηκε τις τελευταίες μέρες μεγάλο τμήμα του λαού της Αττικής. Αγανακτισμένοι κάτοικοι των δυτικών και των πέριξ προαστίων της Αθήνας κάθε ηλικίας και επαγγέλματος, νοικοκυραίοι, μαθητές, δάσκαλοι, υπάλληλοι, επιστήμονες, εργάτες όλοι τους άνθρωποι του μόχθου και της βιοπάλης, διαδηλώνουν καθημερινά, καταγγέλλουν την πολιτεία για εγκατάλειψή τους και ζητούν απ αυτήν τα αυτονόητα. Να τους εξασφαλίσει την ελευθερία διακίνησης, την ασφάλεια στη ζωή και την περιουσία τους, την προστασία τους από τους κάθε λογής κακοποιούς, την επιβολή του νόμου και της τάξης, την πάταξη της εγκληματικότητας.     Αιτία η συνεχής έκνομη δράση σκληρών και ανεξέλεγκτων εγκληματιών και αφορμή ο θάνατος δεκάχρονου παιδιού στο χώρο του  σχολείου του από αδέσποτη σφαίρα «παληκαρά» κουμπουροφόρου στο Μενίδι. Συμμορίες που έχουν καταστεί ο φόβος και ο τρόμος ολόκληρης της κοινωνίας αυτών των προαστίων. Το ίδιο έκαναν στο παρελθόν κάτοικοι και φορείς στον Αγ. Παντελεήμονα, τα Εξάρχεια, την πλατεία Βικτωρίας, την οδό Σωκράτους, τον Πειραιά, τη Θεσσαλονίκη και σε άλλες πόλεις  της Ελλάδας.
Παράγοντες της τοπικής αυτοδιοίκησης έχουν σηκώσει τα χέρια και δηλώνουν ανήμποροι να αντιμετωπίσουν τις σκληρές συμμορίες των εγκληματιών, με τους αστυνομικούς να είναι κι αυτοί αδύναμοι να επέμβουν δραστικά και έγκαιρα γιατί στερούνται σύγχρονου οπλισμού και μέσων, η δε πολιτική τους ηγεσία να τους συνιστά υπομονή και ψυχραιμία! Και οι βαριά φορολογούμενοι πολίτες διερωτώνται τελικά. Ποιος άραγε έδωκε το δικαίωμα στο υπουργείο προστασίας του πολίτη να ανέχεται τέτοιες δράσεις σε βάρος της ζωής και της περιουσίας τους; Γιατί  αφήνουν ανεξέλεγκτους τους σκληρούς αυτούς εγκληματίες να τα κάνουν όλα λίμπα, να δημιουργούν τα άβατα ανά την Ελλάδα, να καταργούν το άσυλο και να πωλούν τα ναρκωτικά μεσ’ τα Πανεπιστήμια όπως καταγγέλλουν οι ίδιοι οι φοιτητές, να οπλοφορούν, να δολοφονούν να ληστεύουν και να έχουν καταστεί εφιάλτες για τη δημοκρατία; Η ανθρώπινη ζωή δεν έχει πια αξία; Συλλυπούμεθα, εκ μέσης καρδίας, τους χαροκαμένους γονείς για την τραγική απώλεια του τέκνου τους στο Μενίδι πριν καν αυτό γνωρίσει τη ζωή. Οφείλουν όμως η συντεταγμένη πολιτεία και ο κάθε αρμόδιος ταγός να επιβάλουν την τάξη και ευρυθμία σε τούτον εδώ τον τόπο. Το κοινωνικό απόστημα – η πυορροούσα πληγή – πρέπει να σπάσει άμεσα πριν κινδυνεύσουν κι άλλες ανθρώπινες ζωές και περιουσίες. Οι κουμπουροφόροι «παληκαράδες» του Μενιδίου, της Φυλής και των άλλων περιοχών της χώρας πρέπει να συλληφθούν, να αφοπλισθούν να κατασχεθούν τα όπλα, τα ναρκωτικά και οι παράνομα κτηθείσες περιουσίες τους. Να παραδοθούν στις δικαστικές αρχές και να πάνε φυλακή. Να ηρεμήσει η κοινωνία, να επανέλθει η φυσιολογική ζωή στα γκέτο της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και όλης της Ελλάδας. Να παύσει πια να κινδυνεύει η δημοκρατία μας από παρόμοια  επικίνδυνα  κοινωνικά παράσιτα. Υπενθυμίζομε στους υπουργούς δικαιοσύνης, προστασίας του πολίτη και σε όλους τους αρμόδιους φορείς τα λόγια του Ισοκράτη (436-338 π.Χ.) στον «Περί Αντιδόσεως»  λόγο του «Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται, διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως Ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία»!     Για να μην (αυτο)καταστραφεί λοιπόν η δημοκρατία οφείλετε να πάρετε άμεσα στα χέρια σας το νόμο και να τον εφαρμόσετε κατά παντός κακουργούντος. Όποιος και να είναι αυτός όποια θέση κι αν κατέχει. Να καταργήσετε τα άβατα. Να διαλύσετε τις συμμορίες. Να επαναφέρετε την ευνομία την τάξη την κοινωνική γαλήνη και την ηρεμία στην Ελλάδα. Αρκετά δεινά βιώνει η κοινωνία την τελευταία οκταετία με τα απανωτά μνημόνια και το ξεπούλημα της χώρας στην τρόϊκα και τους ξένους τοκογλύφους.     Τη δημοκρατία μας όμως δεν πρέπει να τη διαλύσουν μια χούφτα μπαχαλάκηδες και οι έμποροι του λευκού θανάτου με μια μειοψηφία αδίστακτων Ρομά – γιατί στην πλειονότητά τους είναι και αυτοί νομοταγείς και ευσυνείδητοι πολίτες – και με τις διωκτικές αρχές  να μένουν θεατές και με δεμένα χέρια! Ο Άρθουρ Σοπενχάουερ Γερμανός Φιλόσοφος υποστήριζε πως «Ο άνθρωπος είναι κατά βάθος ένα ζώον άγριον και φρικώδες… Ιδού διατί  μας κάμνουν να ανατριχιάζωμεν αι τυχαίαι εκρήξεις της φύσεώς του. Αλλ’  όταν ο μοχλός και η άλυσος της εννόμου τάξεως πίπτει και προβάλλη η αναρχία, τότε αποδεικνύει τι πράγματι είνε»! Ο δε Ρήγας Βελεστινλής έγραφε «Ο Νόμος να‘ ναι ο πρώτος και μόνος οδηγός και της πατρίδας ένας να γίνη αρχηγός, γιατί κι η αναρχία μοιάζει με σκλαβιά»!