«Κάτι μεγάλωσε μέσα μου
και μίκρυνε ο κόσμος…»
Μενέλαος Λουντέμης
Η διαδρομή της ανθρώπινης ύπαρξης σηματοδοτείται διαχρονικά από έργα που συνδέονται με τη νόηση του ατόμου, τις ανάγκες του, τις σχέσεις, τον ψυχικό του κόσμο, τη συνομιλία του με μικρές ή μεγαλύτερες ομάδες. Και είναι αυτή η διαδρομή που προσδιορίζει τα αγαθά του πολιτισμού, υλικά και άυλα… Και είναι αυτή η πορεία που δεν εξαντλείται στις εκφάνσεις της, στις πτυχές της ,στις αναπαραστάσεις της, σε όλο τον πλανήτη, όσο ο άνθρωπος αναζητά μια νέα πρόκληση, όσο το ανικανοποίητο τον ωθεί να δοκιμάζει νέες προκλήσεις, νέους στόχους… Και καθώς η ζωή κυλά, η δράση χαρτογραφείται με τα αποτυπώματα της προσπάθειας του ανθρώπου να είναι αποτελεσματικός, πραγματοποιώντας επιδιώξεις μικρές ή μεγάλες, που ορίζονται και επαναπροσδιορίζονται ξανά και ξανά…
Και η διαδρομή έτσι διανθίζεται με απόπειρες που ενίοτε στέφονται από επιδοκιμασίες, αλλά και συχνά χαρακτηρίζονται από τον ίδιο ή από τους άλλους, απλά ως «κάτι» ή και «τίποτα». Και ενώ ο χρόνος συστέλλεται και διαστέλλεται, προκαλώντας μας για ενδοσκόπηση, ειδικά στην αφετηρία ή στο τέρμα περιόδων, πόσα πολλά «τίποτα» που έχουμε ψιθυρίσει γίνονται φόβοι, πληγές, ανεκπλήρωτοι πόθοι, κενό, ρωγμές, αλλά και πόσα αθόρυβα «τίποτα» γιγαντώνονται ταυτόχρονα σε «δυνατά κάτι» στον ψυχικό μας βιότοπο και βαθμιαία μετεξελίσσονται σε «σπουδαία κάτι» που στην ολότητα τους σηματοδοτούν ένα επίτευγμα επενδυμένο με επιμονή, αφοσίωση πίστη πάθος….
Ο τίτλος «ΜΙΚΡΑ ΤΙΠΟΤΑ… ΜΕΓΑΛΑ ΚΑΤΙ» είναι σοφά ευρηματικός για να ενεργοποιήσει τον αναστοχασμό τον προσωπικό και τον συλλογικό για τη διαδρομή της ανθρώπινης ύπαρξης στο ξεκίνημα της νέας χρονιάς 2021, έχοντας αποχαιρετήσει με ανακούφιση ένα δύσκολο 2020…
Είναι εύστοχος και ταυτόχρονα πολύ περιεκτικός για να αποδώσει τους κόμπους και τις ενώσεις στο νήμα της ζωής που ξετυλίγεται μοναδικά και ανεπανάληπτα για κάθε πρόσωπο.. Είναι όμως και πολύ εμπνευσμένος τίτλος, όταν αφορά σε θεατρική παιδαγωγούσα πράξη , σε καταξιωμένους ερμηνευτές, σε ευαισθητοποιημένους δημιουργούς εμψυχωτές και κυρίως σε παραγωγή του «Θεάτρου Ημέρας» Στην ομότιτλη παράσταση που κέρδισε δικαιωματικά το μεγάλο ενδιαφέρον του κοινού στην Αθήνα ,η διαδρομή της ανθρώπινης ύπαρξης μετουσιώνεται σε υπέρτατη αξία καθηλώνοντας τους θεατές με όλα όσα μπορεί να διαπραγματεύεται στο διάβα της, πλέκοντας επιδέξια ένα ξεχωριστό νήμα για κάθε πρόσωπο- πρωταγωνιστή!
Το «Θέατρο της Ημέρας» και η Ανδρομάχη Μοντζολή παρουσίασαν για δύο θεατρικές περιόδους (2018-2019) με μεγάλη επιτυχία αυτή την πρωτότυπη παράσταση που θα επανέλθει αν οι συνθήκες το επιτρέψουν πάλι.
Πρόκειται για μια σύνθεση από μικρά έργα και ταχυδράματα του συγγραφέα Λάκη Κουρετζή, ενορχηστρωμένα πάνω στον θεματολογικό άξονα της αέναης περιπέτειας της ύπαρξης του σύγχρονου ανθρώπου και στην διαλεκτική σχέση του με τον εσωτερικό και εξωτερικό του κόσμο.
Το σπονδυλωτό ως προς την δομή του σύγχρονο ελληνικό έργο, με ποιητική και αλληγορική διάθεση, προκρίνει τον λυρισμό, αλλά και την απέριττη, σκληρή και ανελέητη ατμόσφαιρα που περιβάλλει την ανθρώπινη ζωή, η οποία ξεδιπλώνεται μπροστά στον θεατή μέσα από μια ατέρμονη εναλλαγή εικόνων και καταστάσεων, σε σχέση με τον χώρο και τον χρόνο, την κίνηση και την ακινησία. Είναι μια επιτομή, μια παρουσίαση του ύφους και του τρόπου γραφής του συγγραφέα στις διάφορες φάσεις του έργου του.
Η σκηνοθέτις κα Ανδρομάχη Μοντζολή αναφέρει για την παράσταση:
«Η περιπέτεια της ύπαρξης του σύγχρονου ανθρώπου και η διαλεκτική σχέση του με τον εσωτερικό και εξωτερικό του κόσμο, αποτελεί τον θεματολογικό άξονα της παράστασης. Σύλληψη…γέννηση…ζωή…έρωτας…το τέλος…. με ενδιάμεσους σταθμούς την ανατροφή, την εκπαίδευση, την καριέρα, τον γάμο, το γήρας, τη μοναξιά. Η ανθρώπινη ζωή, σαν ένα νήμα που ξετυλίγεται και δένει ένα κόμπο στα «κομβικά σημεία» τις σημαντικές στιγμές, τις φάσεις και καταστάσεις του καθενός μας. Ένα νήμα που μας τυλίγει…που μας λύνει…που μας δένει…μας προστατεύει…μας φυλακίζει…ορίζει το χώρο … θέτει τα όρια… μας συνδέει με τους «άλλους»… Ένα νήμα που ξεδιπλώνεται μπροστά στον θεατή μέσα από μια ατέρμονη εναλλαγή εικόνων και καταστάσεων σε σχέση με τον χώρο και τον χρόνο, την κίνηση και την ακινησία.
Το σπονδυλωτό ως προς την δομή του σύγχρονο ελληνικό έργο με έντονα συμβολικά στοιχεία, περνάει αβίαστα από τον λυρισμό, στην ειρωνεία, το κωμικό, την υπερβολή, την αντίθεση, άλλοτε με ποιητική και αλληγορική διάθεση και άλλοτε με μια σκληρή και ανελέητη σάτιρα για τις καταστάσεις και την ατμόσφαιρα που με την παρέμβαση των «άλλων», του κοινωνικού περίγυρου, συνθέτουν τον ψυχικό βιότοπο του ήρωα, του σύγχρονου ανθρώπου, του καθενός μας. Οι «άλλοι», εν είδει ΧΟΡΟΥ, σχολιάζουν, ερμηνεύουν, καθορίζουν και διαδραματίζουν έναν σημαντικό ρόλο στην παράστασή μας».
Ο συγγραφέας του έργου Λάκης Κουρετζής, είναι περισσότερο γνωστός σε όλους εμάς ως κορυφαίος παιδαγωγός, δημιουργός της μεθόδου του θεατρικού παιχνιδιού αλλά και ως σκηνοθέτης, αναγορευμένος επίτιμος Διδάκτωρ του Παν/μίου Αθηνών για το παιδαγωγικό του έργο, την μέθοδο του Θεατρικού παιχνιδιού. Η ιδιότητά του όμως ως θεατρικού συγγραφέα επισκιάστηκε από τους άλλους του ρόλους, παρόλη την πλούσια δραματουργική του παραγωγή, ξεκινώντας με το ανέβασμα των «Παγιδευμένων» που ανέβηκαν στο θέατρο ΣΤΟΑ από τον Θανάση Παπαγεωργίου και πολλών άλλων έργων του σε ιδιωτικά θέατρα και ΔΗΠΕΘΕ .
Στο πρόγραμμα της παράστασης ο συγγραφέας αναφέρει: «Η Μάγκυ Μοντζολή ευρηματική και ευαίσθητη στις διακυμάνσεις του σύγχρονου θεατρικού και δραματουργικού τοπίου, συνέλαβε την ιδέα του θεατρικού μοντάζ για να δημιουργήσει έτσι ένα καινούργιο ουσιαστικά έργο, ενοποιώντας – ταξινομώντας με μια δομική έμπνευση, διάφορα μονόπρακτα ή αποσπάσματα μεγάλης διάρκειας έργου μου, που είχαν κατά διάφορες εποχές δεχτεί σκηνική επεξεργασία και είχαν παιχτεί σε διάφορες θεατρικές σκηνές, φεστιβάλ κλπ. Ουσιαστικά πρόκειται για μια καινούργια εποχή παλαιών κειμένων που αποτελούν ουσιαστικά αποσπασματικά κομμάτια μιας ευρύτερης ενότητας, κείμενα που υπαγορεύτηκαν από τις κοινωνικές συνθήκες περασμένων δεκαετιών και επανέρχονται στην σημερινή πραγματικότητα ως εκδοχές διαχρονικών καθώς φαίνεται προβλημάτων που απασχολούν όχι μόνο την χώρα μας, αλλά και το θέατρο, την τέχνη γενικότερα και τις προσλαμβάνουσες, από ένα σύγχρονο κοινό, τεχνικές»
΄Ενας εξαίρετος θίασος αποτελούμενος από τους Δημήτρη Πάσιο, Ράνια Πρέβεζα, Νεφέλη Τσιπουρίδη, Σωτήρη Χατζηνικολάου με τα Χορευτικά μέρη και ιντερμέδια από την Ομάδα Χορού των σπουδαστών του Θεάτρου της Ημέρας ανέλαβε να κομίσει τον λόγο του συγγραφέα στο κοινό.
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΛΟΙΠΟΝ ΠΛΟΥΣΙΑ ΣΕ «ΜΕΓΑΛΑ ΚΑΤΙ» αλλά και σε πολύτιμα αναστοχαστικα «ΜΙΚΡΑ ΤΙΠΟΤΑ» στη διαδρομή του 2021, όπως επιθυμεί και ορίζει ο καθένας και η καθεμία και με την ευχή να απολαύσουμε δια ζώσης τη θεατρική σκηνή!!!
Η Ταυτότητα της παράστασης «Μικρά τίποτα… μεγάλα κάτι» από το «Θέατρο της Ημέρας» της Αθήνας
Kείμενα: Λάκης Κουρετζής
Σκηνοθεσία-Δραματουργική Επεξεργασία: Ανδρομάχη Μοντζολή
Σκηνογραφική Επιμέλεια: Μπέττυ Λυρίτη, Κοστούμια: Βεστιάριο ΣΗΜΕΙΑ ΟΨΗΣ
Μουσική Σύνθεση & Επιμέλεια: Λευτέρης Ξάνθης, Επιμέλεια κίνησης: Αφροδίτη Κορέτση, Φωτισμοί: Γιώργος Σηφάκης, Βοηθ. Σκηνοθέτη: Ελένη Καταλιακού
Οι φωτογραφίες που πλαισιώνουν το κείμενο παραχωρήθηκαν για τις ανάγκες του άρθρου από το «Θέατρο της Ημέρας»
Αναλυτικότερα στις διευθύνσεις:
http://www.theatro-imeras.gr/displaydescr.asp?catid=15
https://www.facebook.com/Theatro.Imeras/
https://www.culturenow.gr/mikra-tipota-megala-kati-sto-theatro-tis-hmeras/
