«Όταν η ύπαρξή σου πάσχει από ανορεξία ο πόνος δεν έχει όνομα, ούτε χρώμα, η υπόσχεση των αγίων για αιώνια ζωή φαντάζει τρομακτική… Ποιος θα άντεχε τόση (και τέτοια) ζωή; Αλλά ακόμη και η υγεία χάνει το νόημά της, όταν το μέλλον κάνει απεργία».
Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ (Από τη συλλογή «Η ανορεξία της ύπαρξης»,2011)
Τα έργα της Καρολίνας Κρασούλη αιφνιδιάζουν με την απλότητα και τη γαλήνη που εκπέμπουν.
Κεντρικό θέμα το βιβλίο ως αντικείμενο και ως τοπίο. Τα έργα είναι μεγάλων διαστάσεων σε παστέλ χρώματα και με πτυχώσεις που εντείνουν την ισορροπία της αφαίρεσης και εναρμονίζονται ιδανικά στη λευκή λιτότητα του εκθεσιακού χώρου του Κέντρου Τεχνών του Δήμου Αθηναίων. Παραπέμπουν σε παράθυρα, σε πόρτες, σε διπλωμένες σελίδες, σε φακέλους που… υπόσχονται, γεννούν την προσδοκία…
Αναζητώντας την «ΥΠΟΣΧΕΣΗ» στη ζωγραφική αναπαράσταση της δημιουργού, προσλαμβάνεις τη σιωπηλή της τέχνη ως μια συναισθηματική άγκυρα που ενεργοποιεί την προσωπική νοηματοδότηση και οδηγεί σε μια βαθιά αυτογνωσιακή κατάδυση.Όπως έγραφε ο Βίλχελμ Ντίλταϋ: «Το υπόβαθρο κάθε αληθινής δημιουργίας είναι το βίωμα, δηλαδή μια ζώσα εμπειρία και τα κάθε είδους ψυχικά συστατικά που πηγάζουν από αυτήν»
Τα έργα της Καρολίνας Κρασούλη διέπονται από μια ιδιότυπη αρχή. Μια δυναμική αφαίρεση που φαινομενικά επαναλαμβάνεται χωρίς μεγάλες αποκλίσεις, αλλά επιτυγχάνει να ανασύρει ένα σύνολο διαφορετικών αποκρίσεων σε μια οπτική γλώσσα που σε αιχμαλωτίζει με την παράξενη πειθώ της! Με στοιχεία φαινομενικά αδιευκρίνιστα και με έναν τρόπο αδιόρατο η «ΥΠΟΣΧΕΣΗ» σε υποβάλλει σε μια συνθήκη ενόρασης :
«Η υπόσχεση είναι κάτι απόλυτα συγκεκριμένο και ταυτόχρονα τυραννικά ασαφές. Ορμώμενη από αυτό το παράδοξο, είναι ικανή να κατοικεί και στους τρεις χρόνους: παρόν, παρελθόν και μέλλον.» (Καρολίνα Κρασούλη)
Τα έργα της διαμορφώνουν μια υπόσχεση που δεν είναι εκ προοιμίου μονοσήμαντη, αλλά ανοικτή σε εναλλακτικές ερμηνείες, αξίες, νοήματα και σημασίες
Η ποιητική του νοήματος στην «ΥΠΟΣΧΕΣΗ» συγκροτείται από την επιτέλεση ων συνδεδεμένων καμβάδων, τους χώρους που φέρουν εμφανείς και κρυμμένους, τη σχέση ανάμεσα στο σημαίνον και το σημαινόμενο, το άμεσα αντιληπτό και αυτό που υπονοείται, όπως ακριβώς στις σελίδες των βιβλίων που οι λέξεις διαπλέκονται και μονομαχούν με τις νοηματοδοτήσεις των αναγνωστών
«Αυτό που περισσότερο επιθυμώ είναι να μην περάσω ένα συγκεκριμένο μήνυμα, αλλά να δημιουργήσουν τα έργα στο σύνολό τους έναν χώρο, έναν τόπο και χρόνο όπου ο επισκέπτης θα έχει τη δυνατότητα να προβάλει τις δικές του σκέψεις, εικόνες, κι επιθυμίες. Ο τρόπος με τον οποίο αποτυπώνεται η μνήμη στα έργα μου είναι άρρητα συνδεδεμένος με τον τρόπο που δημιουργήθηκαν. Είναι έργα τα οποία απαιτούν πολλές ώρες παραγωγής και αρκετές φορές δύσκολης τεχνικής. Αυτό το στοιχείο δεν φαίνεται στο τελικό αποτέλεσμα, το αντίθετο, αλλά είναι ακριβώς αυτό που τα κάνει να εμπεριέχουν χρόνο και μνήμη με τρόπο έμμεσο» (Καρολίνα Κρασούλη)
Η «ΥΠΟΣΧΕΣΗ» στο κατώφλι της νέας χρονιάς σηματοδοτεί μια διαπραγμάτευση ένα παιχνίδι προθέσεων, εξουσίας, ανταγωνισμού, ενδιαφερόντων, αξιών… Στο πλαίσιο της διαδικασίας της ζωγραφικής αναπαράστασης του κρυμμένου χώρου, η ΥΠΟΣΧΕΣΗ λαμβάνει θέση- κλειδί στην προοπτική του νέου χρόνου και συναρτάται με στάσεις, αντιλήψεις, συμπεριφορές, αξιακούς κώδικές, προσδοκίες, δεσμεύσεις που ενυπάρχουν θριαμβευτικά χωρίς να χάνουν την ισχύ τους στον χωροχρόνο…
«Αυτό που με γοητεύει σε ένα βιβλίο, όπως και στη λέξη “υπόσχεση” που ανέφερα παραπάνω, είναι ότι ενώ μας έρχεται από το παρελθόν και πολλές φορές μακρινό, τη στιγμή της ανάγνωσης όλα ανασύρονται στο παρόν. Κι ένα βιβλίο είναι ικανό να κατοικεί και τους 3 χρόνους ταυτόχρονα, παρόν, παρελθόν και μέλλον» (Καρολίνα Κρασούλη)
Οι δημιουργίες της Καρολίνας Κρασούλη επεκτείνουν πρωτότυπα τις δυνατότητες της εικαστικής γλώσσας παραπέμποντας σε πολλές άλλες υπονοούμενες σημασίες που δεν συνδέονται άμεσα με τη λειτουργία του βιβλίου. Η εικαστική αναπαράσταση των σελίδων του βιβλίου, αλλά και της γραφικής ύλης, των χαρτιών που στοιβάζονται για αποθήκευση και οικονομία χώρου, με υποτιμημένη την αισθητική τους αξία και την παρακαταθήκη των ανθρώπινων ιστοριών τους, υπονοεί μια πλασματική αφήγηση την οποία καλούμαστε να ανιχνεύσουμε και να αποκωδικοποιήσουμε. Αναδίπλωση της πολύτιμης «ΥΠΟΣΧΕΣΗΣ» χωρίς συμβιβασμούς και στους τρεις χρόνους: παρόν, παρελθόν και μέλλον ταυτόχρονα. Η ατμόσφαιρα του εκθεσιακού αφηγήματος συγκλονίζει με τη νοσταλγική επιθυμία με την οποία επενδύει την ΥΠΟΣΧΕΣΗ. Το απόν νόημα που επιθυμεί να καλύψει, να αποκαλύψει, αλλά και να προστατεύσει σε χώρους εσωτερικούς και οικείους… Η απειλούμενη νοηματική πληρότητα της υπόσχεσης ή η νοσταλγία ενός διαχρονικού εσωτερικού νοήματος που υπόσχεται να αμβλύνει το οδυνηρό έλλειμα της επιθυμητής συγκινησιακής πληρότητας; Μια ουδέτερη, ήπια εικαστική αναπαράσταση των σελίδων του βιβλίου ή μήπως του βιβλίου της ζωής μας, που διεισδύει τρυφερά στο θυμικό μας και απελευθερώνει αυτό που υποσχόμαστε για τον εαυτό μας να συμβεί στο μέλλον, πατώντας στο παρόν πεισματικά και απαλείφοντας τις ρωγμές του παρελθόντος.
«Αυτό που περισσότερο επιθυμώ είναι να μην περάσω ένα συγκεκριμένο μήνυμα, αλλά να δημιουργήσουν τα έργα στο σύνολό τους έναν χώρο, έναν τόπο και χρόνο όπου ο επισκέπτης θα έχει τη δυνατότητα να προβάλει τις δικές του σκέψεις, εικόνες, κι επιθυμίες». (Καρολίνα Κρασούλη)
Η πρώτη ατομική έκθεση της Καρολίνας Κρασούλη με τον τίτλο «ΥΠΟΣΧΕΣΗ» στο Κέντρο ΤΕΧΝΩΝ του ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ ξεκίνησε τον Νοέμβρη και πρόκειται να ολοκληρωθεί στις 23 Γενάρη του νέου έτους.
Ο κ. Χριστόφορος Μαρίνος, ιστορικός τέχνης, επιμελητής εκθέσεων και δράσεων του ΟΠΑΝΔΑ, ο οποίος επιμελήθηκε την έκθεση «ΥΠΟΣΧΕΣΗ», σφραγίζει την τεκμηρίωση των έργων της ζωγράφου, επισημαίνοντας χαρακτηριστικά:
«[…] Χωρίς αμφιβολία η υπόσχεση και το δηλωτικό της ρήμα είναι βαριές λέξεις. Όπως η αγάπη και το σ’αγαπώ, έτσι κι αυτές έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα, δεν τις ξεστομίζεις εύκολα. Ωστόσο η δουλειά της Κρασούλη υπόσχεται πολλά και προτείνει ακόμη περισσότερα: μια νέα αντίληψη για το τι μπορεί να σημαίνει ζωγραφική σήμερα. Μέσα στη θραυσματικότητά της, στην ηρεμία και στη σιωπηλή αίσθηση που υποβάλλει, η ζωγραφική της σε εκμηδενίζει, βγάζει από πάνω σου ένα βάρος. Το βάρος της ύπαρξης εδώ αλαφραίνει, αποκτά φτερά.Η “ΥΠΟΣΧΕΣΗ” της Καρολίνας Κρασούλη υπόσχεται ένα θαύμα: έρχεται να μας προτείνει μια διαφορετική αντιμετώπιση της ζωγραφικής πράξης και γι’αυτό αξίζει την προσοχή μας.»
Η στήλη «ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΩΣ» επέλεξε συνειδητά να σφραγίσει τις παρουσιάσεις πτυχών του πολιτισμού για την τρέχουσα χρονιά με τη συγκεκριμένη παρουσίαση, καθώς το 2021 μας αποχαιρετά δυστυχώς με την ίδια αίσθηση της αμφιβολίας και της αγωνίας, με την οποία μας υποδέχτηκε, για την τήρηση της υπόσχεσης της σωματικής και ψυχικής υγείας στην καθημερινότητα μας…
Με την ήρεμη δύναμη των έργων της δημιουργού που υποβάλει σε ελπίδα και συνέπεια, εύχομαι ολόψυχα τη νέα χρονιά να γίνει πραγματικότητα κάθε υπόσχεση προσωπική ή συλλογική που καταφέρνει να διατηρείται αναλλοίωτη χωρίς συμβιβασμούς και εκπτώσεις στο αξιακό της περιεχόμενο…..
Καλή χρονιά με υγεία και συνεπείς σε υποσχέσεις πράξεις, που θα επαναφέρουν την ελπίδα και την πίστη στη ζωή και θα δώσουν φτερά στους ανθρώπους που ταλανίστηκαν από τις όποιες απώλειες!!!
Αναλυτικότερα στις διευθύνσεις:
https://www.opanda.gr/index.php/ipodomes-opanda/item/kentro-texnon
https://www.culturenow.gr/vivlio-h-anoreksia-ths-yparkshs-katerina-aggelakh-royk/
https://athensisback.gr/%CE%BA%CE%AD%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%BF-%CF%84%CE%B5%CF%87%CE%BD%CF%8E%CE%BD-%CE%B4%CE%AE%CE%BC%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CF%89%CE%BD/
https://www.elculture.gr/blog/article/h-karolina-krasouli-milaei-sto-elc-gia-tin-nea-tis-atomiki-ekthesi-yposchesi-sto-kentro-technon-d-athinaion/
*Τα αποσπάσματα των φράσεων της δημιουργού προέρχονται από τη συνέντευξη της ζωγράφου στην Μαριάννα Μαυρουδή
https://www.elculture.gr/blog/author/mmavroudi/
*Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν από τη γράφουσα κατά την επίσκεψη της στην έκθεση
