[..]Παρακαλώ?-Με ακούτε?- Θέλεις να το προσπαθήσω ξανά-να ξεκινήσω πάλι?
[..]
Για κάθε ρουτίνα υπάρχει και ένας πόνος και για κάθε πόνο ένας χρόνος. Με ακούτε Θεέ μου τι κάνεις? Τι σόι γυναίκα είσαι εσύ? Θέλω να με αγαπούν… Θέλεις να ξεκινήσω πάλι?
[…]
Τι τρέχει?- Θέλετε να το προσπαθήσω ξανά, να αρχίσω ξανά?Πώς μπορώ να αρχίσω πάλι?
[…] Με ακούς ?- Παρακαλώ? Πώς μπορώ να ξαναρχίσω? Με ακούς? Παρακαλώ? Δεν με θυμάστε?
TELOS, Ερμίρα Γκόρο, 9-11 Ιουλίου 2024, Φεστιβάλ Επιδαύρου, Πειραιώς 260, ΧΩΡΟΣ Βi
“Καταξιωµένοι δηµιουργοί του χορού ενώνουν τις δυνάµεις τους για να δηµιουργήσουν ένα σόλο ο καθένας για την Ερµίρα Γκόρο, µέλος των DV8 Physical Theatre και υποψήφια για το βραβείο εξαιρετικής ερµηνεύτριας στα Βραβεία Χορού και Perfomance της Νέας Υόρκης «Bessie».
Αντλώντας έµπνευση από την έννοια του «τέλους», κάθε δηµιουργός ξεδιπλώνει τη δική του καλλιτεχνική γλώσσα σε ένα σπονδυλωτό εγχείρηµα που αναδεικνύει τη µεταµορφωτική δύναµη της συλλογικής δηµιουργίας. Μια πολυδιάστατη χορογραφική εµπειρία”i.
Μια ανεπανάληπτη χορογραφηµένη αισθητική αφήγηση µε βαθιά κατάθεση ψυχής από την Ερµίρα Γκόρο σε µια απόδοση ΕΠΙΤΕΛΕΣΗΣ iiόπου την υψηλή ερµηνεία απογειώνουν ο φωτισµός, η ατµόσφαιρα του επιλεγµένου χώρου, η µουσική. “Η πολλαπλότητα των µέσων έκφρασης που µπορούν να χρησιµοποιηθούν κατά τη διαδικασία-τελετουργία της performance δίνει στον καλλιτέχνη τη δυνατότητα να πολλαπλασιάσει τις αισθητικές και ψυχικές συγκινήσεις, απέναντι στις µεταπλάσεις του αντικειµενικού κόσµου. Η όλη διαδικασία βασίζεται στις θεωρίες για την ιδεατή, αλλά και πρακτική ταύτιση του έργου τέχνης και ζωής.”iii
Τα όρια της καλλιτεχνικής έκφρασης είναι ρευστά και τα θέτει ο ίδιος ο καλλιτέχνης. Το σώµα λειτουργεί ως εκφραστής της εµπνευσµένης ιδέας και αποτελεί το όχηµα για µια διαδροµή, που θα οδηγήσει ως τα βάθη της ψυχής τους συµµετέχοντες ερµηνευτές και κοινό. Η ερµηνεία αποτελεί ένα άγραφο χαρτί, πάνω στο οποίο ο καλλιτέχνης θα αποτυπώσει τα συναισθήµατα του και θα επικοινωνήσει το µήνυµα του έξω από τα συµβατικά πλαίσια. Τον χρόνο, το χώρο, το σώµα και την παρουσία του καλλιτέχνη και τη σχέση που αυτός καλλιεργεί µε το κοινό του, προσκαλώντας τους θεατές µε την έκφραση του σε ένα παράξενο ταξίδι στοχασµού.
Η Ερµίρα Γκόρο χαράσσει στην σκηνή µονοπάτια µε ηθικές δεσµεύσεις, έτοιµα να ορκιστούν την αλήθεια, για την επιθυµία µιας νέας αρχής, για την πραγµατοποίηση ενός νέου σκοπού, µε κουράγιο και αξιοπρέπεια… Η οικονοµία του ελάχιστου και του αναγκαίου, για να µετατραπεί το τραύµα σε δύναµη, σε µια εσωτερικά λαβωµένη, αλλά όρθια ανθρώπινη µορφή η οποία αρκείται να ζητήσει ένα ποτήρι νερό για να συνεχίσει να περπατάει, ανάµεσα σε ερείπια και εµπόδια…Μια πολιτισµική αναπαράσταση του ΤΕΛΟΥΣ σε ένα “ διαδραστικό εικαστικό τελείν”, όπου το σώµα γίνεται έργο τέχνης και αλληλεπιδρά…
«Η ρίζα -ΤΕΛ στη λέξη “ΤΕΛΟΣ”παραπέµπει στην εκπλήρωση σκέψης, ευχής ή προφητείας. Το «τελείν» σηµαίνει κάνω ή πράττω ή ενεργώ σε απόλυτη συµφωνία µε κάποιο σχέδιο, εντολή υπόσχεση Μια άλλη εκδοχή του «τελείν» συσχετίζεται µε τις προσπάθειες που στοχεύουν να µετατρέψουν την έννοια, την ιδέα σε γεγονός, σε έργο.» iv»Τελείν», απαρέµφατο ενεστώτα του «Τελέω-Τελώ» ή «Τελειώ», εκ του «Τέλος» που σηµαίνει «Στόχος, Σκοπός, Επίτευξη, Ολοκλήρωση». ∆ηλαδή το να ολοκληρώνεις ή να επιτυγχάνεις κάτι µε τέλειο, άριστο τρόπο.( βλ. Πύλη Ελληνικής Γλώσσας)
Μια επιτελεστική µαρτυρία µε µια συγκλονιστική ερµηνεία που σφύζει εικαστικής χορευτικής και θεατρικής ενέργειας και που σοκαριστικά απελευθέρωσε µια µοναχική εγκαρτέρτηση και πεισµατικό αγώνα για την πραγµάτωση του τέλους, του σκοπού…
[…]Συνδεόµαστε αισθητικά µε ένα έργο τέχνης Όταν βιώνουµε µια αισθητική εµπειρία δεν προσέχουµε απλώς αυτό που βλέπουµε. Προσέχουµε και την ποιότητα της εµπειρίας µας.[…] Η προσοχή χωρίς καθορισµένο τέλος είναι σηµαντικό χαρακτηριστικό των αισθητικών εµπειριών. ( Nanay, 2024:43) Και αυτή η αιφνίδια διαδραστική πρόσληψη µόνο µε το βλέµµα, µόνο µε το σώµα, µε ελάχιστες λέξεις, της χαρισµατικής ερµηνεύτριας δεν άφησε ούτε δευτερόλεπτο την προσοχή του καθηλωµένου κοινού της Ερµίρα να δραπετεύσει…
Αισθητικά επαρκής και αισθητικά υψηλή, η αναπαράσταση µιας οδυνηρής προσωπικής φυλακής µε την δυνατή ερµηνεία µιας ποιητικής χορού, λόγου και σιωπής από µια παθιασµένη δηµιουργό που δεν θα σταµατήσει ποτέ να µας εντυπωσιάζει µε τις δικές της χορογραφίες,αλλά και µε τις βαθιές ερµηνείες της.
“Σε ύστατη αναζήτηση της κοσµικής αρµονίας µέσω της περιπλάνησης µιας θαρραλέας ψυχής µε ανοιχτά µάτια στα άγνωρα τοπία της µετά θάνατον ζωής.” (Βλαβιανού, 2020:132) Μήπως η ψυχή πεθαίνει αρκετές φορές πριν τον συµβατικό θάνατο? Η Ερµίρα Γκόρο µας ρώτησε µε πολλούς τρόπους κατά τη διάρκεια της ερµηνείας της στο TELOS εκείνο το βράδυ…
Η σιωπή της και το κενό βλέµµα και µόνο η γλώσσα του σώµατος που µαρτυρούσε το έγκλειστο, την ένταση από την ρωγµή, την οποία το σώµα αγωνίζεται να διαφυλάξει σε µια πολύτιµη αξιοπρέπεια. Παλλόµενη φόρµα το σώµα που χορεύει, ενώ µε τον επιµεληµένο φωτισµό η γράµµωση του αποκαλύπτει και υπονοεί τη διαφάνεια του εσωτερικού… Σε µια καθοριστική αρµονική σχέση µε το φως και το σκοτάδι, το γυµνό σώµα της ερµηνεύτριας µετουσιώνεται σε γλυπτό µε µια υπερβατική πνευµατικότητα απαράµιλλη… Με µια απέριττη δραµατουργία µεταφέρει την ευαλωτότητα, αλλά και την αγωνιώδη αντίσταση. Με την αέρινη κρουστή ακέραια µάχη στην ταραχή που είναι συσσωρευµένη στο εσωτερικό, στο διαρκές και τωρινό… Πηγαίο και άµεσο το µήνυµα από την ανθρώπινη ψυχή, σε µια ανεπανάληπτη δυναµική ενέργεια χορευτικής έκφρασης, καθώς το φως και το σκοτάδι µονοµαχούν στη σκηνή, προσπαθώντας να συλλάβουν την εσωτερικευµένη τραγικότητα που η γλώσσα του σώµατος εκπέµπει µε την ενσώµατη ερµηνεία…“Το δοµικά αναγκαίο που είναι και αισθητικά επαρκές και γι ‘αυτό ΄το αισθητικά υψηλό…( Ψυχοπαίδης, 2021:187)
Η επιτελεστική ερµηνεία της Ερµίρα Γκόρο , ένας αυτοεπιµνηµόσυνος λόγος µε το σώµα κυρίαρχο ως κλειστό σύστηµα που προσπαθεί να βρει διέξοδο …Η συγκλονιστική έκφραση της χοροθεατρικής κίνησης της Ερµίρα Γκόρο απέδωσε εύγλωττα το εσωτερικευµένο δράµα… Η σιωπηλή της δυσθυµία και απόγνωση απέδωσαν ηρωικά µε τη γλώσσα του σώµατος της που άφησε άναυδους τους θεατές στο φως και το σκοτάδι, τη µονοµαχία και την αντίσταση στην άνιση µάχη µε την ψυχή… Το σώµα της ερµηνεύτριας τεκµηρίωσε ιδεατά την χροιά της επίπονης και επίµονης µαρτυρίας που αποζητά την πνευµατική εγρήγορση ξανά….Και ξανά…
Οι άνθρωποι υπάρχουν και χτίζουν τη ζωή τους µε επιθυµητές ροές, µε επιλογές, µε αντιφάσεις, µε αµφισηµίες, µε δράση, µε στόχους …Η επιτελεστική ερµηνεία της Ερµίρα Γκόρο αναπαριστά µια πορεία ζωής πολύ κοντά στην καθηµερινότητα χιλιάδων ανθρώπων, αλλά η ποιητική της perfomance καθώς το TELOS ξεδιπλώνεται στον θεατρικό χώρο, αποκαλύπτει έναν νικητήριο δυναµικό αγώνα απεγκλωβισµού που επιστρατεύει ως ύστατη προσπάθεια πριν το τέλος και τη φωνή!!! Τη φωνή στο πρόσωπο- προσωπείο που υπερασπίζεται τη σύµβαση για να µην καταρρεύσει….Το γλαφυρό σώµα της ερµηνεύτριας συγκλονιστικά διαγράφει “τεµαχισµένο”, ρήγµατα ρευστού χρόνου µε µνηµονικές συνυφάνσεις… Υποστηρίζει µια γλώσσα ανεπανάληπτη άλλοτε ποιητική, άλλοτε εκλογικευµένη, αλλά ταυτόχρονα και τόσο σοκαριστικά άµεση… Με κατακλυσµιαίο ρυθµό συντελούνται οι εκφραστικές κινήσεις κάθε σηµείου του, καθώς ταυτόχρονα οι πολλαπλές σιωπές- παύσεις του εντείνουν την δραµατικότητα και εκτοξεύονται µε παράξενη ένταση στους θεατές.
Η σιωπή είναι κραυγή που διαπερνά ακόµη και το τσιµέντο… Το βλέµµα τρυπά το σκοτάδι… Το ανθρώπινο σώµα στη χορογραφία της Ερµίρα Γκόρο υπονοεί τη σωµατική δέσµευση και η έµφαση συντελείται στη σωµατική έκφραση Το σώµα διεκδικεί, ως το µόνο απτό ενεργό τεκµήριο της ζωής ,ως το ισχυρότερο µέσο έκφρασης που δεν ψεύδεται όσο και αν προσπαθήσει… Είναι αληθινό σώµα που αιωρείται καθώς µάχεται µεταξύ ανυπαρξίας και ύπαρξης,ορατότητας και αφάνειας, επικοινωνίας και σιωπής, θανάτου και αναγέννησης, τέλους και τέλους, απώλειας και αρχής… Το διαφεύγον και ζητούµενο… Η οδύνη και η ελπίδα να ξαναρχίσεις… Να πετύχεις τον σκοπό µε µια νέα προσπάθεια, µε µια νέα αρχή σε καθεστώς αφάνειας και διακινδύνευσης…
“Γενικά η ζωή εξελίσσεται µέσω πράξεων περατωµένων. Το τέλος ενός έργου επιτρέπει µια καινούρια αρχή και έτσι εξελίσσεται η ζωή του κόσµου. Αλλά ο ίδιος ρυθµός συντονίζει και την ανθρώπινη ύπαρξη. O βίος του ανθρώπου εξελίσσεται µέσω κύκλων που έχουν χρονική διάρκεια, αρχή, µέση και τέλος. Αυτοί οι κύκλοι ανοίγουν και κλείνουν. Με το που κλείνει ένας κύκλος, ανοίγει ο επόµενος κι αυτό µέχρι το οριστικό τέλος”v “Αυτοί οι κύκλοι, µικρής, µεγάλης ή µεγαλύτερης διάρκειας αντιπροσωπεύουν, αυτό που ονοµάζει ο Π. Μιχελής. «µερικές ολότητες» ή επί µέρους ολότητες, οι οποίες εν τέλει συγκροτούν και τη µεγάλη Ολότητα του βίου ενός Ανθρώπου, το µεγάλο αφήγηµα της ύπαρξής του. Πριν από το “Τελικό Τέλος” βιώνονται πολλοί µικροί θάνατοι. …..” (Μιχελής, 1989)
Η Ερµίρα Γκόρο ανύψωσε τις χορογραφίες των δηµιουργών που της προσφέρθηκαν, σε µια σύνθεση χορού χωρίς προηγούµενο, µε την σόλο επιτελεστική της ερµηνεία µε ρυθµό που κράτησε την ανάσα και αµείωτο το δέος του κοινού, από την αρχή ως το τέλος!!! Ευγνωµοσύνη από όλους εµάς που είχαµε αυτό το βίωµα άµεσο, διαρκές και ατόφιο στον δικό µας κύκλο ζωής……
AΝΑΛΥΤΙΚΟΤΕΡΑ ΣΤΙΣ ∆ΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ
https://aefestival.gr/festival_events/telos
* Η Μ.Α. ∆ρακάκη είναι επιµελήτρια του Μουσείου Σχολικής Ζωής µε ειδίκευση στην πολιτισµική επικοινωνία και πολιτιστική διαχείριση, Παιδαγωγός, Εκπαιδεύτρια Ενηλίκων
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ-ΠΗΓΕΣ
1. Βλαβιανού Α., (2020) Ο ξανακερδισµένοος τ(ρ)όπος της λογοτεχνίας: Έντεκα συγκριτικές ανα-γνώσεις, επιµέλεια έκδοσης: Ελένη Κεχαγιόγλου, εκδόσεις Πατάκη Αθήνα,
2. NANAY Β. (2024) Αισθητική , Μια µικρή εισαγωγή,, Oxford University Press
3. Ψυχοπαίδης Γ, (2021) Εις τον καιρόν, Πρόσωπα της τέχνης, εκδ. Κέδρος
4. Μιχελής Π. ( 1989), Αισθητικά θεωρήµατα, Τόµος 1, εκδ. Ίδρυµα Παναγιώτη και Έφης Μιχελή,gr/performance-art-i-zontani-eikastiki-techni/
iv) https://artviews.gr/performance-art-i-zontani-eikastiki-techni/
v)Αγραφιώτης , ό.π.
vi) Μιχελής, ό.π.
* Η Μ.Α. ∆ρακάκη είναι επιµελήτρια του Μουσείου Σχολικής Ζωής µε ειδίκευση στην πολιτισµική επικοινωνία και πολιτιστική διαχείριση, Παιδαγωγός, Εκπαιδεύτρια Ενηλίκων
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ-ΠΗΓΕΣ
1. Βλαβιανού Α., (2020) Ο ξανακερδισµένοος τ(ρ)όπος της λογοτεχνίας: Έντεκα συγκριτικές ανα-γνώσεις, επιµέλεια έκδοσης: Ελένη Κεχαγιόγλου, εκδόσεις Πατάκη Αθήνα,
2. NANAY Β. (2024) Αισθητική , Μια µικρή εισαγωγή,, Oxford University Press
3. Ψυχοπαίδης Γ, (2021) Εις τον καιρόν, Πρόσωπα της τέχνης, εκδ. Κέδρος
4. Μιχελής Π. ( 1989), Αισθητικά θεωρήµατα, Τόµος 1, εκδ. Ίδρυµα Παναγιώτη και Έφης Μιχελή,
iii) Βλ. Για την επιτέλεση, ∆ηµοσθένης Αγραφιώτης
διαθέσιµα στο
https://dagrafiotis.com/?cat=19
https://dagrafiotis.com/?p=2351
iiii) βλ. αναλυτικότερα η ζωντανή εικαστική τέχνη στο .https://artviews.gr/performance-art-i-zontani-eikastiki-techni/
iv) https://artviews.gr/performance-art-i-zontani-eikastiki-techni/
v)Αγραφιώτης , ό.π.
vi) Μιχελής, ό.π.
* Η Μ.Α. ∆ρακάκη είναι επιµελήτρια του Μουσείου Σχολικής Ζωής µε ειδίκευση στην πολιτισµική επικοινωνία και πολιτιστική διαχείριση, Παιδαγωγός, Εκπαιδεύτρια Ενηλίκων
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ-ΠΗΓΕΣ
1. Βλαβιανού Α., (2020) Ο ξανακερδισµένοος τ(ρ)όπος της λογοτεχνίας: Έντεκα συγκριτικές ανα-γνώσεις, επιµέλεια έκδοσης: Ελένη Κεχαγιόγλου, εκδόσεις Πατάκη Αθήνα,
2. NANAY Β. (2024) Αισθητική , Μια µικρή εισαγωγή,, Oxford University Press
3. Ψυχοπαίδης Γ, (2021) Εις τον καιρόν, Πρόσωπα της τέχνης, εκδ. Κέδρος
4. Μιχελής Π. ( 1989), Αισθητικά θεωρήµατα, Τόµος 1, εκδ. Ίδρυµα Παναγιώτη και Έφης Μιχελή,
