Τα τελευταία χρόνια έχει αναδυθεί μια νέα αντίληψη για τη μορφή και τη λειτουργία των εμπορικών κέντρων στις μεγάλες πόλεις. Ο κόσμος επισκέπτεται τα εμπορικά κέντρα όχι μόνο για να αγοράσει, αλλά κυρίως για να ζήσει μια εμπειρία καθορισμένη από το είδος των συγκεκριμένων προϊόντων που πωλούνται. Το συμβολικό και συγκινησιακό στοιχείο γίνεται σε αυτή την περίπτωση ουσιαστικό.
Το Μουσείο του Λούβρου είναι ένα από τα μεγαλύτερα και παλαιότερα μουσεία τέχνης στον κόσμο. Βρίσκεται στο κέντρο του Παρισιού, στις όχθες του Σηκουάνα και εκθέτει 35.000 έργα τέχνης – το 8% των αποκτημάτων του, που υπολογίζονται στα 445.000 κομμάτια. Οι μόνιμες συλλογές του μουσείου καταλαμβάνουν συνολικά έκταση 60.600 τετραγωνικών μέτρων και ανάμεσα σε αυτές είναι και οι ελληνικές, που καλύπτουν 25 αίθουσες ή χώρους.
Η Πυραμίδα του Λούβρου είναι μια μεγάλη γυάλινη και μεταλλική πυραμίδα (μαζί με τρεις μικρότερες) που βρίσκεται στην αυλή Ναπολέοντα του Μουσείου του Λούβρου. Η μεγαλύτερη χρησιμοποιείται ως η κύρια είσοδος του μουσείου. Η κατασκευή της ολοκληρώθηκε το 1989,εγκαινιάστηκε στις 4 Μαρτίου και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα της πόλης.
Ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Μιτεράν ανέθεσε τ0 1983 στον αρχιτέκτονα Ι.Μ. Πέι την κατασκευή της πυραμίδας. Η κατασκευή, η οποία αποτελείται μονάχα από γυάλινα μέρη, φθάνει σε ύψος 20,6 μ. Η βάση της έχει πλευρές 35 μέτρων. Αποτελείται από 603 ρόμβους και 70 γυάλινα τριγωνικά κομμάτια
Η πυραμίδα αλλά και ο προθάλαμος κατασκευάστηκαν εξαιτίας των μεγάλων προβλημάτων που αντιμετώπιζε το μουσείο, καθώς η παλαιά είσοδος ήταν αδύνατο να δεχθεί το μεγάλο αριθμό επισκεπτών σε καθημερινή βάση. Οι επισκέπτες μετά την είσοδό τους στην πυραμίδα και τον προθάλαμο ανεβαίνουν στα κυρίως κτίρια του μουσείου.
Στο πλαίσιο της προσπάθειας του Μουσείου του Λούβρου να εναρμονιστεί και να καλύψει τις ανάγκες των σύγχρονων επισκεπτών του σε ψυχαγωγία, απόλαυση και κατανάλωση δημιούργησε επιπλέον τον Οκτώβριο του 1990 την Gallerie du Carrousel du Louvre, εμπορικό κέντρο αφιερωμένο στην παρουσίαση συλλογών μόδας και όχι μόνο
Η Carrousel du Louvre στο Παρίσι είναι ένα υπερπολυτελές εμπορικό κέντρο, ανοιχτό 7 ημέρες την εβδομάδα, διαθέτει δεκάδες καταστήματα, δώδεκα εστιατόρια και μια γκαλερί με εντυπωσιακές διαστάσεις αφού έχει μήκος 275 μέτρα και αντιπροσωπεύει έκταση τουλάχιστον 25.000 τ.μ.
H αρχιτεκτονική ανατέθηκε στους Ieoh Ming Pei και Michel Macary, και σχεδιάστηκε ως επέκταση του χώρου υποδοχής του Μουσείου του Λούβρου. Αν η εισαγωγική δήλωση του τόπου Carrousel du Louvre έλαβε χώρα στις 15 Ιανουαρίου 1991, στις 15 Οκτωβρίου 1993 το Carrousel du Louvre άνοιξε στο κοινό. Ένα επιβλητικό έργο τέχνης ύψους 7 μέτρων, μια ανεστραμμένη πυραμίδα τοποθετήθηκε στο εσωτερικό του τον Σεπτέμβριο του 1993 υποδηλώνοντας συμβολικά το μήνυμα της σύνδεσης των παραδοσιακών συλλογών του Μουσείου με τη σύγχρονη τέχνη και την εμπορική πραγματικότητα.
Κατά τη διάρκεια της κατασκευής του Carrousel du Louvre ανακαλύφθηκε από τους αρχαιολόγους το αποκαλούμενο “Charles V”, το αμυντικό σύστημα της πόλης τον 14ο αιώνα. Αυτά τα τείχη έχουν διατηρηθεί και τώρα πλαισιώνουν το “Hall Charles V” του Carrousel du Louvre. Ιστορικά στοιχεία που στη συνέχεια συνδυάστηκαν με ευγενή υλικά όπως η πέτρα Βουργουνδίας και επιβλητικοί όγκοι για να δημιουργηθεί η πλούσια γκαλερί του Carrousel du Louvre.
Οι πυραμίδες του Λούβρου αποτελούν ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα σύγχρονου έργου τέχνης που συνδέει δημιουργικά την ατμόσφαιρα ενός παραδοσιακού μουσειακού ναού με τις σύγχρονες επιχειρηματικές πρακτικές συνδέοντας ευρηματικά λειτουργικούς και επικοινωνιακούς στόχους marketing
Το σύγχρονο μουσείο έστω και αν προκαλεί δέος με τις συλλογές και τα εκθέματα του, όπως το Λούβρο επιχειρεί πλέον συστηματικά να εμπλέξει τον επισκέπτη, να του προσφέρει μια αξέχαστη εμπειρία επιδιώκοντας να πετύχει την πιο αποτελεσματική ισορροπία ανάμεσα σε συγκινησιακές και πληροφοριακές συνιστώσες. Μια ψύχραιμη θεώρηση της πραγματικότητας οδηγεί στη διαπίστωση ότι δεν είναι το μουσείο που μοιάζει όλο και περισσότερο με κατάστημα ,αλλά ακριβώς το αντίθετο : ο σύγχρονος εμπορικός χώρος υιοθετεί όλο και συχνότερα προσεγγίσεις και ιδέες –λύσεις εμπνευσμένες από την μουσειακή εμπειρία.
Στην περίπτωση του εμπορικού κέντρου Carrousel o επισκέπτης αιφνιδιάζεται ευχάριστα και προφανώς αποτελεσματικά για την καταναλωτική του στάση όταν βγαίνοντας από την συναρπαστική περιήγηση στις συλλογές του Μουσείου εισέρχεται σε έναν υπερελκυστικό εμπορικό χώρο με τεχνικά στοιχεία που δεν απέχουν πολύ από εκείνα του Μουσείου Ο πελάτης ωθείται να ακολουθήσει πραγματικές «εκθεσιακές διαδρομές» με την πεποίθηση ότι από μια αποτελεσματική επικοινωνία με τις «αξίες» των προϊόντων θα γεννηθεί μια μακροπρόθεσμη αγοραστική συμπεριφορά.
Οι πυραμίδες του Λούβρου ευρηματικά εμπνέουν τους επισκέπτες-πελάτες-χρήστες του μουσειακού περιβάλλοντος με πολλαπλούς τρόπους, σηματοδοτούν την οπτική του ταυτότητα πλέον, αποδεικνύοντας αδιάψευστα την εκφραστική δυναμική ενός σύγχρονου έργου τέχνης και στο πεδίο του πολιτιστικού marketing. .
Απόσπασμα αναφορά στις πυραμίδες του Λούβρου από το μυθιστόρημα: ΚΩΔΙΚΑΣ DA VINCI DAN BROWN, εκδ. ΨΥΧΟΓΙΟΣ
«…Ο Λάνγκντον ανέβηκε τρέχοντας από το πέρασμα και βρέθηκε σε ένα γνώριμο χώρο. Τότε μόνο σταμάτησε. Λαχανιασμένος, σήκωσε τα μάτια του αργά στο γυαλιστερό οικοδόμημα που υψωνόταν μπροστά του. Ακόμα δεν μπορούσε να το πιστέψει Η Πυραμίδα του Λούβρου.
Ακτινοβολούσε μες στο σκοτάδι.
Έμεινε να τη θαυμάζει για λίγο μόνο. Τον ενδιέφερε περισσότερο αυτό που βρισκόταν στα δεξιά του. Γύρισε προς τα εκεί, αφήνοντας τα πόδια του να οδηγηθούν και πάλι από το αόρατο μονοπάτι της πανάρχαιας Ρόδινης Γραμμής, που τον έφερε στην άλλη άκρη της αυλής, στην Πλατεία του Καρουσέλ, έναν τεράστιο κύκλο από γρασίδι ζωσμένο από περιποιημένους θάμνους. Αυτός ήταν κάποτε ένας χώρος λατρείας της φύσης, όπου δοξάζονταν η γονιμότητα και η Μεγάλη Θεά.
Ο Ρόμπερτ αισθάνθηκε σαν αν έμπαινε σε έναν άλλο κόσμο τη στιγμή που πέρασε πάνω από τους θάμνους και πάτησε στο γρασίδι. Αυτός ο ιερός τόπος φιλοξενούσε τώρα ένα από τα πιο ιδιότυπα μνημεία της πόλης. Στο κέντρο του ανοιγόταν ένα κρυστάλλινο χάσμα που οδηγούσε βαθιά μες στη γη, η γυάλινη Ανεστραμμένη Πυραμίδα που είχε δει πριν από μερικές νύχτες, όταν είχε βρεθεί στον υπόγειο προθάλαμο του Λούβρου.
Τρέμοντας, πήγε μέχρι το χείλος της και κοίταξε κάτω, το τεράστιο υπόγειο συγκρότημα του Λούβρου, φωτισμένο με λάμπες που βύθιζαν σε μια κεχριμπαρένια λάμψη στο χώρο. Το βλέμμα του ήταν στραμμένο όχι μόνο στην τεράστια πυραμίδα αλλά και σε αυτό που υπήρχε ακριβώς από κάτω της. Εκεί, στο δάπεδο της υπόγειας αίθουσας, υπήρχε μια μικροσκοπική κατασκευή την οποία ο Λάνγκντον είχε αναφέρει στο σύγγραμμά του.
Αυτό που φάνταζε αδιανόητο αποδεικνυόταν πραγματικότητα. Υψώνοντας και πάλι το βλέμμα του στο Λούβρο, αισθάνθηκε τις τεράστιες πτέρυγες του μουσείου να τον περιβάλλουν με τρυφερότητα, αίθουσες γεμάτες έργα των κορυφαίων καλλιτεχνών, των Μεγάλων Δασκάλων.
Ντα Βίντσι… Μποτιτσέλι…
[…]
Γεμάτος δέος, κοίταξε ξανά προς τα κάτω τη μικροσκοπική κατασκευή στο δάπεδο της υπόγειας αίθουσας.
Πρέπει να κατέβω εκεί!
Εγκαταλείποντας την κυκλική πλατεία, διέσχισε τρέχοντας την αυλή με κατεύθυνση προς την είσοδο του Λούβρου. Οι τελευταίοι επισκέπτες εγκατέλειπαν σιγά σιγά το μουσείο.
Πέρασε από την περιστρεφόμενη πόρτα και κατέβηκε τη γυριστή σκάλα που οδηγούσε στον προθάλαμο. Ο αέρας ήταν πιο δροσερός εκεί κάτω. Όταν έφτασε στο τέλος της σκάλας, προχώρησε στο μακρύ διάδρομο που εκτεινόταν κάτω από την αυλή του Λούβρου και οδηγούσε στον τεράστιο φεγγίτη. Κατέληγε σεμια μεγάλη αίθουσα. Μπροστά στα μάτια του, κρεμασμένη ανάποδα από ψηλά, άστραφτε η Ανεστραμμένη Πυραμίδα, μια εντυπωσιακή γυάλινη κατασκευή σε σχήμα V.
Ο Λάνγκντον την περιεργάστηκε από πάνω μέχρι κάτω. Το βλέμμα του σταμάτησε στην κορυφή της, η οποία απείχε λιγότερο από δύο μέτρα από το πάτωμα. Εκεί, ακριβώς από κάτω της, βρισκόταν η μικροσκοπική κατασκευή.
Μια πυραμίδα-μινιατούρα. Με ύψος λιγότερο από ένα μέτρο, ήταν η μοναδική κατασκευή σε αυτό το κολοσσιαίο συγκρότημα που είχε δημιουργηθεί σε τόσο μικρή κλίμακα.
Στο σύγγραμμά του, στο σημείο όπου αναφερόταν στην ανεκτίμητη συλλογή έργων τέχνης που σχετίζονταν με τη Μεγάλη Θεά, ο Ρόμπερτ είχε σημειώσει παρενθετικά και την παρουσία αυτής της ταπεινής πυραμίδας. «Αυτή η μινιατούρα προεξέχει από το δάπεδο σαν να ήταν η κορυφή ενός παγόβουνου, το άκρο μιας τεράστιας πυραμιδικής αίθουσας κατασκευασμένης ακόμα πιο βαθιά μέσα στο έδαφος», είχε γράψει.
Φωτισμένες από τα απαλά φώτα του έρημου προθαλάμου, οι δύο πυραμίδες έδειχναν η μία προς την άλλη, τέλεια ευθυγραμμισμένες, με τις κορυφές τους σε απόσταση αναπνοής.
Το κύπελλο πάνω, η λεπίδα κάτω……»
Περισσότερες πληροφορίες στις διευθύνσεις :
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B5%CE%AF%CE%BF_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%9B%CE%BF%CF%8D%CE%B2%CF%81%CE%BF%CF%85
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CF%85%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%AF%CE%B4%CE%B1_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%9B%CE%BF%CF%8D%CE%B2%CF%81%CE%BF%CF%85
https://el.wikipedia.org/wiki/Ι.Μ._Πέι
https://www.psichogios.gr/site/Books/show/1002629/kwdikas-DA-VINCI
