«Αν υπάρχει, συλλογίζομαι, για τον καθένα μας ένας διαφορετικός, προσωπικός παράδεισος, ανεπανόρθωτα ο δικός μου θα πρέπει να είναι σπαρμένος με δέντρα λέξεων που τα ασημώνει ο άνεμος, καθώς λεύκες, από ανθρώπους που βλέπουν να επαναστρέφει επάνω τους το δίκιο που τους είχε αφαιρεθεί, από πουλιά που ακόμα μέσα στην αλήθεια του θανάτου επιμένουν να κελαηδούν ελληνικά και να λένε “έρωτας”, έρωτας, έρωτας».
Οδυσσέας Ελύτης
Ο έρωτας είναι θέμα προσφιλές για όλες τις μορφές τέχνης. Είναι κινητήρια δύναμη, είναι ζωή, αλλά και θάνατος, είναι λύτρωση, αλλά και οδύνη. Είναι αντίφαση, αλλά και κατάφαση, είναι εξάρτηση, αλλά και επανάσταση. Είναι όλα εκείνα τα δίπολα που εναντιώνονται στις συμβάσεις και βρίσκονται σε διαρκή αναμέτρηση. Εκδηλώνονται αγγίζοντας τα άκρα, προκαλούν δοκιμασίες με τραγική αμφισημία, αλλά τελικά οδηγούν συγκινησιακά τα πρόσωπα που τα βιώνουν, στην υπέρτατη συναισθηματική ολοκλήρωση και σε έργο ζωής.
Έργο που περνά στη διαχρονία και (ανα)τροφοδοτείται από πίστη και αφοσίωση.… Σε αυτή την περίπτωση ο έρωτας με την ευρύτερη του έννοια χαρακτηρίζεται «ακέραιος» και υπερβαίνει το στερεοτυπικό «δούναι και λαβείν». Μα ο έρωτας, θα επιχειρηματολογήσουν πολλοί, σε ταλανίζει, σε σπάει, σε διχάζει, αφήνει ανεξίτηλες ρωγμές. Πώς μπορεί να χαρακτηριστεί «ακέραιος»; Είναι σπάνιο πράγματι, αλλά δεν είναι ουτοπικό. Συμβαίνει και τότε μετουσιώνεται σε ιερή ιδέα.
Ο ακέραιος έρωτας είναι ο ακλόνητος έρωτας που αντλεί δύναμη από την εσωτερίκευση της υπέρτατης ένωσης ΄του πνεύματος και της ψυχής, της νόησης και της συγκίνησης, της βούλησης και της επιτέλεσης των πρωταγωνιστών του , η οποία συντελείται σε μια υπερβατική σφαίρα. Είναι ο έρωτας που απευθύνεται στην ολότητα του άλλου και παρά του ότι μονομαχεί με ματαιώσεις εμπόδια ρωγμές δεν του λείπει κάτι, δεν χάνει το ελάχιστο από την πεμπτουσία του, γιατί είναι έντιμος, γνήσιος και απερίσπαστος.
Ο «ακέραιος έρωτας» ζυμώνεται διαρκώς, αλλά παραμένει ατόφιος, βαθύς, αφοσιωμένος, αναλλοίωτος, πλήρης, πηγή έμπνευσης και ατελεύτητης προσπάθειας, προκειμένου να διατηρήσει, να προστατέψει, να εξελίξει το αξιακό του ιδεώδες. Ο αποδέκτης του σε αυτή την περίπτωση παύει πια να είναι ένα μοναδικό πρόσωπο, αλλά μεταλλάσσεται σε ένα σύμβολο, μια αξία, ένα νόημα. Και είναι τότε που αυτή η πλατιά έννοια του έρωτα μετουσιώνεται σε εσωτερικό κίνητρο του ανθρώπου, υπερβαίνει στεγανά και επιζητά να αγκαλιάσει με έργο ουσίας και ανείπωτης ευθύνης, αποδέκτες χωρίς διακρίσεις και ανισότητες. Μονάχα με το δικαίωμα όλοι να νιώθουν ισότιμοι στη χαρά «να ξεναγείς και να ξεναγείσαι» στα έργα που γεννά το ταξίδι του πολιτισμού στον χωροχρόνο. Ο έρωτας με αυτή τη σημασία παράγει έργα δυνατά και εμπνευσμένα, γίνεται πυρήνας πολιτισμού, ενεργοποιεί σχέσεις και στάσεις που ακτινοβολούν την ευθύνη και την πίστη, σηματοδοτούν τη συνέχεια και την προοπτική, την αποστολή και το όραμα στο κοινωνικό και πολιτισμικό γίγνεσθαι…
Με αυτό το σκεπτικό στην καθιερωμένη πλέον ετήσια συνομιλία του Συλλόγου Φίλων του Μουσείου Σχολικής Ζωής με την τέχνη της μουσικής, ορίστηκε ως πρωταγωνιστής σε μια «συνάντηση επανεκκίνησης» το μήνυμα του «ακέραιου έρωτα». Του έρωτα που δεν αφήνει τα πρόσωπα να εγκαταλείψουν έστω και αν εξαντλούνται από εμπόδια και αλλεπάλληλες ματαιώσεις. Του έρωτα που εμπνέει, συνενώνει, συσπειρώνει, αναγεννάται και εξελίσσεται διαρκώς. Του έρωτα που πολλαπλασιάζει τις δυνάμεις του ανθρώπου και τον καθιστά ικανό να πετύχει τον στόχο του ιδεατά, όπως τον οραματίστηκε. Τον έρωτα που ενδυναμώνει τις προσπάθειες, για να μην επιτρέψει την φθορά, τον συμβιβασμό, την απώλεια της αξίας.
Στις 6 του Σεπτέμβρη 2021, ώρα 20:00 ο Σύλλογος Φίλων του Μουσείου Σχολικής Ζωής στο αίθριο του Μουσείου θα πραγματοποιήσει ανοιχτή εκδήλωση με τον τίτλο «Όταν έχω εσένα» με μουσική, ποίηση και ερμηνείες, σε συνδιοργάνωση με τον Δήμο Χανίων και την ΚΕΠΠΕΔΗΧ-ΚΑΜ .Ο τίτλος της εκδήλωσης είναι εμπνευσμένος από το τραγούδι «Όταν έχω εσένα» σε στίχους Λάκη Λαζόπουλου και Σταμάτη Κραουνάκη σε μουσική του Σταμάτη Κραουνάκη.
«Όταν έχω εσένα νιώθω σαν παιδί, έχω έναν άνθρωπο μη φοβού κανένα Εγώ κι εσύ στον κόσμο τον απάνθρωπο Εσύ κι εγώ… Όταν έχω εσένα μπορώ να βάψω με ασήμι τη σκουριά μπορώ να κοιμηθώ με σιγουριά να πιάσω με τα χέρια μου τους δράκους να σκοτώσω Όταν έχω εσένα αντέχω, πάω δίπλα στον γκρεμό το ξέρω, έχω ένα χέρι να πιαστώ κοντά μου έναν άνθρωπο τα χρόνια μου να ενώσω…»
Η μουσική εκδήλωση επιχειρεί να στρέψει το βλέμμα και υπονοεί τα έργα που έχουν αφετηρία βάση και πυξίδα τον έρωτα.Τον έρωτα που πληρεί την ακεραιότητα σε κάθε πεδίο τέχνης, επιστήμης, ανθρώπινης δημιουργίας έκφρασης.Τον έρωτα του Πλάτωνα, του Ελύτη, του Σικελιανού, του Σαγκάλ, αλλά και όλους εκείνους τους έρωτες που αποτύπωσαν «το μπορώ να» σε πράξη ουσίας, σε έργο ιδεώδες, αγγίζοντας παράλληλα τον ουρανό και τον βυθό, το σκοτάδι και το φως, την άχρονη στιγμή και την αιωνιότητα, το μαζι και το χωριστά, τους δράκους και τις νεράιδες, τη σκουριά και το ασήμι, το συμφραζόμενο και το σώμα κειμένου, τη σιωπή και την πλημμύρα του λόγου, την πτώση και το ξέφωτο….
Ο Χρήστος Κοτσαύτης, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Φίλων με τους εκλεκτούς δημιουργούς συνεργάτες του χρόνια τώρα προσφέρουν στον τόπο γενναιόδωρα ένα υψηλής ποιότητας αξιακό και αισθητικό μουσικό αποτύπωμα με ερμηνείες αισθαντικές.
Διαμεσολαβούν ανάμεσα στην ποίηση και την απόδοση μουσικής και λόγου με «έρωτα ακέραιο», με σπουδή και επιμέλεια, με αφοσίωση και ευθύνη, με καθαρότητα και ουσία, με έμπνευση και δημιουργία, με ζεύγη χαρακτηριστικών ξεχωριστού δημιουργικού καλλιτεχνικού έργου που εξελίσσουν τη σχέση του κοινού με τη μουσική ερμηνεία και τη μελοποιημένη ποίηση
Ο Σύλλογος Φίλων ευχαριστεί θερμά τους διακεκριμένους καλλιτέχνες για τον χρόνο, τις ερμηνείες τους και την εμπιστοσύνη τους στο όραμα του Μουσείου και ιδιαίτερα ευχαριστεί τον Χρήστο Κοτσαύτη για την πολύχρονη προσφορά του στο Μουσείο με την ιδιαίτερη και πολυδιάστατη καλλιτεχνική του έκφραση.
Η αφίσα της εκδήλωσης μας εμπεριέχει το έργο το ζωγράφου Marc Chagall «Ιπτάμενοι εραστές πάνω από την πόλη» το οποίο δείχνει τον Chagall και τη σύζυγό του να πετούν πάνω από το Vitebsk, τη μικρή πόλη που εκείνος μεγάλωσε. “Οι ιπτάμενοι εραστές “ είναι ένας ύμνος γεμάτος χρώμα, που αναβιώνει το θρυλικό έρωτα του καλλιτέχνη για την αιώνια μούσα του, Bella Rosenfeld. Ήταν διάσημες οι απεικονίσεις των δυο τους να πετούν μαζί, λες και η χαρά τους είχε τέτοια δύναμη που, τουλάχιστον στους πίνακες εκείνου, αψηφούσε τη βαρύτητα.Και η αλήθεια είναι ότι από τη μέρα που πρωτοσυναντήθηκαν, κάπου στα 1909, ο χρόνος σταμάτησε, γι’ αυτούς τους δύο τουλάχιστον….
Όταν έχω εσένα μπορώ να πετώ , μπορώ να ακροβατώ, μπορώ να ισορροπώ, μπορώ να πολεμώ, μπορώ να τραγουδώ …Γιατί όπως είπε και ο Νίτσε: « Χωρίς μουσική, η ζωή θα ήταν ένα λάθος. Αλλά και γιατί χωρίς «έρωτα ακέραιο» δεν ΖΕΙΣ με νόημα και όραμα!!
Η ταυτότητα της εκδήλωσης
ΤΊΤΛΟΣ: «Όταν έχω εσένα»
Μουσικές ερμηνείες, ποίηση και τραγούδι με θεματικό άξονα έμπνευσης τον έρωτα
Οργάνωση Σύλλογος Φίλων του Μουσείου Σχολικής Ζωής σε συνδιοργάνωση με το Μουσείο Σχολικής Ζωής και την ΚΕΠΠΕΔΗΧ -ΚΑΜ
Χώρος: Αίθριο Μουσείου Σχολικής Ζωής – Ελεύθερη είσοδος
Ώρα εκδήλωσης: 20.00
Συμμετέχουν:
Κατσανεβάκης Νίκος: Ηλεκτρικό Πιάνο
Κοτσαύτης Χρήστος: Κιθάρα , Τραγούδι
Μοτάκη-Κονταδάκη Ρόζα: Απαγγελίες ποιημάτων
Μποτωνάκη-Χότζα Στέλλα: Τραγούδι
Νικάκη Ευαγγελία: Απαγγελίες ποιημάτων
Εισαγωγικό κείμενο: Μαρία Δρακάκη
Την αφίσα επιμελήθηκε ο Χρήστος Κοτσαύτης
To κείμενο πλαισιώνεται από έργα του Λευκορώσου Ζωγράφου Marc Chagall διαθέσιμα στις διευθύνσεις
https://www.wikiart.org/en/marc-chagall
https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=58499573
Aναλυτικότερα στις διευθύνσεις:
ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΖΩΗΣ_ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΑΛΛΙΩΣ στο https://www.facebook.com/groups/256063345527792/
https://en.wikipedia.org/wiki/Marc_Chagall
https://www.marcchagall.net/over-the-town.jsp
https://www.lifo.gr/culture/vivlio/odysseas-elytis-o-poiitis-tis-dikis-mas-moiras
https://douridasliterature.com/elytis.html
https://lsa.umich.edu/content/dam/modgreek-assets/modgreek-docs/REVOLT/%CE%9A%CE%BF%CF%81%CE%BD%CE%AD%CF%84%CE%B7_%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7.pdf
https://www.greeklanguage.gr/greekLang/modern_greek/tools/corpora/corpora/search.html?lq=%CE%B1%CE%BA%CE%AD%CF%81%CE%B1%CE%B9%CE%B1&lemq=%CE%B1%CE%BA%CE%AD%CF%81%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CF%82
