∆ηµιούργηµα της εσωτερικής ανάγκης του ανθρώπου η τέχνη τον συνοδεύει ανέκαθεν. Σε όλες τις εποχές από την παιδική του ακόµη ηλικία, γίνεται η γέφυρα από άνθρωπο σε άνθρωπο, από εποχή σε εποχή. Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο η τέχνη γίνεται ο αρωγός στην προσπάθεια του ανθρώπου να δώσει µορφή σε ό,τι φοβάται, σε ό,τι αγαπά, στην προβολή των αξιών και των καθηµερινών προβληµάτων της κοινωνίας. Επηρεάζεται από τις κοινωνικές αλλαγές, δρα αφυπνιστικά και στοχεύει στην όξυνση της κριτικής ικανότητας των κοινωνιών. Η τέχνη είναι παρούσα για να κρίνει, να επιδοκιµάσει ή ακόµη και να επικροτήσει καταστάσεις .Tην ίδια όµως τίποτε απολύτως δεν την ερµηνεύει.
Το Υπουργείο Παιδείας της χώρας μας χαρακτηρίζεται όχι μόνο για την αποκεντρωμένη θέση της έδρας του, αλλά και πρόσφατα για την επιλογή του να φιλοξενήσει στους χώρους του ένα μεγάλο αριθμό σύγχρονων έργων τέχνης , δημιουργίες φοιτητών της Σχολής Καλών Τεχνών. Ζητούμενο να προσφέρει την εμπειρία της αισθητικής απόλαυσης στους εργαζόμενους, την εμπειρία του «οράν» ως γλώσσα και εκφραστική πράξη για τους δημιουργούς και τους περιστασιακούς χρήστες του χώρου, αλλά και το βίωμα στους μαθητές όλων των βαθμίδων, μιας αφήγησης που επιστρατεύει την τέχνη, άλλοτε παραστατικά και άλλοτε υπαινικτικά, για να αρθρώσει νοήματα, να απελευθερώσει επιθυμίες, να εισβάλλει σε βαθύτερες πτυχές της ανθρώπινης ψυχής.
Η πρωτοβουλία αυτή συνδέθηκε με το όνομα ενός ανθρώπου που έφυγε από τη ζωή πριν προλάβει να δει το όραμα του να πραγματώνεται με τη σημειολογία που το εμπνεύστηκε. Τη σύνδεση του πολιτισμού και των τεχνών με την εκπαίδευση. Τον αδιάλειπτο ανοιχτό διάλογο κάθε μορφής τέχνης με την παιδεία.Η ιδέα ανήκει στον αείμνηστο Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Παιδείας Γιάννη Παντή που εργάστηκε με θέρμη για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος.
Το πρώτο ανάλογο πιλοτικό πρόγραμμα έλαβε μέρος τον Νοέμβριο του 2012 στο Υπουργείο, με τον τότε Υπουργό Κωνσταντίνο Αρβανιτόπουλο και αρμόδιο Υφυπουργό Θεόδωρο Παπαθεοδώρου, όταν παρουσιάστηκαν 92 έργα ζωγραφικής και γλυπτικής. Στόχος ήταν σε συνεργασία με την ΑΣΚΤ, η έκθεση να αποκτήσει μονιμότητα και τα έργα να ανανεωθούν ύστερα από μια πενταετία.
Έτσι η ιδέα του Γιάννη Παντή να μετατρέψει το Υπουργείο Παιδείας σε μια ζωντανή σύγχρονη γκαλερί έργων τέχνης επισκέψιμη και ανοιχτή σε διάφορες ομάδες κοινού, άρχισε να υλοποιείται έχοντας μια προηγούμενη παρέμβαση ως βάση, αποκτώντας όμως ευρύτερες διαστάσεις και προοπτικές. Πρόκειται για ένα εικαστικό πανόραμα περίπου 700 έργων Ελλήνων καλλιτεχνών, αποφοίτων της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ), έργα ζωγραφικής, γλυπτικής, χαρακτικής και εγκαταστάσεις που μεταφέρθηκαν από τα υπόγεια της ΑΣΚΤ στους χώρους του υπουργείου, προκειμένου να αποτελέσουν μια διαρκή και ανοιχτή έκθεση για οργανωμένες επισκέψεις, ξεναγήσεις και εκπαιδευτικές δράσεις μαθητών, εκπαιδευτικών, πολιτών και εργαζομένων του υπουργείου.
Στην εκδήλωση των εγκαινίων της έκθεσης με τίτλο «Παιδεία τέχνας κατεργάζεται» τον Νοέμβριο του 2017 και ενώ ο Γενικός Γραμματέας Γιάννης Παντής είχε φύγει από τη ζωή, στην ομιλία του ο Υπουργός Παιδείας κ. Γαβρόγλου επεσήμανε χαρακτηριστικά: «Όπως όλοι οι χώροι, έτσι και αυτοί, έχουν το αποτύπωμα των ανθρώπων που ζουν και εργάζονται μέσα. Σε αυτούς τους χώρους υπάρχει το αποτύπωμα ενός ανθρώπου που δεν είναι πια μαζί μας και που με αυτόν τον περίεργο τρόπο αρνείται να μας αφήσει μόνους. Στη μνήμη, λοιπόν, του Γιάννη ας αφιερώσουμε αυτή τη μέρα. Μια μέρα ζωντάνιας, ζωής και ελπίδας για το μέλλον. Όπως ακριβώς ήταν ο Γιάννης!»
«Ο Γιάννης Παντής είχε ιστορική αίσθηση και ευθύνη. Πάνω απ’ όλα είχε ενθουσιασμό. Ο ενθουσιασμός είναι απαραίτητη προϋπόθεση δημιουργικότητας», σημείωσε επίσης στην ομιλία του ο Πρύτανης της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, Πάνος Χαραλάμπους.
Ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, Γιώργος Αγγελόπουλος, ανέφερε: «Ο Γιάννης Παντής, είναι ο άνθρωπος που έφτιαξε ιστορία. Και όταν κάποιος φτιάχνει ιστορία δεν υπάρχει παρόν και παρελθόν. Με αυτή την έννοια είναι οιονεί παρών ο Γιάννης. Για εμάς όλους εδώ στο Υπουργείο, και προσωπικά για εμένα, είναι πολύ βαριά η κληρονομιά που μας αφήνει, αλλά είναι μια βαριά κληρονομιά ελπίδας»
Περιδιαβαίνοντας σήμερα τους διαδρόμους του Υπουργείου δεν μπορείς να μην νιώσεις το απρόσμενο ξάφνιασμα και τη συγκίνηση της εικαστικής γλώσσας που σε διαπερνά καθώς κοντοστέκεσαι για να συνομιλήσεις με τα παρατεταγμένα έργα τέχνης που στρατεύτηκαν στο όραμα και την ιδέα.
Και όπως κάθε ρηξικέλευθη ιδέα, έτσι και η ιδέα του Γιάννη Παντή ήταν αναμενόμενο να αντιμετωπιστεί από αρκετούς με επιφύλαξη και να επικριθεί δριμύτατα. Ωστόσο ανεξάρτητα από κομματικές διεργασίες και αγκυλώσεις θα ήταν άδικό να μην γίνεται παραδεκτό από τον κάθε ευαισθητοποιημένο πολίτη ότι η τέχνη παρούσα με αυτόν τον τρόπο στο Υπουργείο Παιδείας, εντυπωσιάζει και λειτουργεί αποτελεσματικά ως ένα δυναμικό, ισχυρό, διαχρονικό μήνυμα της άρρηκτης σχέσης της τέχνης και του πολιτισμού με την εκπαίδευση.
Αναλυτικότερα στον ιστότοπο του Υπουργείου Παιδείας:
http://www.minedu.gov.gr/news/31704-23-11-17-pragmatopoiithike-sto-ypourgeio-paideias-erevnas-kai-thriskevmaton-i-episimi-parousiasi-tou-ekpaideftikoy-programmatos-paideia-texnas-katergazetai
