«Είτε είμαστε άνθρωποι, είτε είμαστε αστρική σκόνη, όλοι μαζί χορεύουμε στη μελωδία ενός αόρατου ερμηνευτή…»
Αlbert Einstein
Η συμμετοχή στη σύγχρονη πολιτιστική ζωή ως καλλιτέχνης, αλλά και ως θεατής ανεξάρτητα από φυσικά κοινωνικά, γλωσσικά και αλλά χαρακτηριστικά, είναι αναφαίρετο δικαίωμα κάθε πολίτη. Η απαρχή της φιλοσοφίας αυτής εντοπίζεται στο πρώτο άρθρο της Οικουμενικής Διακήρυξης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, (1948) σύμφωνα με το οποίο: «Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι στην αξιοπρέπεια και στα δικαιώματα»
Όταν ο πολιτισμός εκλαμβάνεται ως έκφραση και επικοινωνία και όχι απλά ως ενασχόληση χαρισματικών ατόμων, δεν μπορεί να δημιουργεί αποκλεισμούς και δεν μπορεί να μην προάγει την ισότητα και την πρόσβαση στα αγαθά του που είναι δημόσια. Επίσης επειδή ο πολιτισμός κυρίως είναι στάση ζωής δεν μπορεί να συντηρεί διακρίσεις και αυτό παραπέμπει σαφώς στις πολιτικές, αλλά και στις πρακτικές που υιοθετούνται από τους πολίτες σε κάθε στιγμή της καθημερινότητας, σε κάθε πεδίο. Η πολιτισμική δημοκρατία προάγει τις αρχές της συνύπαρξης της συνδημιουργίας, της συμμετοχικότητας και αναδεικνύει τη διαφορετικότητα ως ανεκτίμητο στοιχείο πολιτισμικού πλουραλισμού στις σύγχρονες κοινωνίες, ως κοινωνικό, παραγωγικό και πολιτισμικό πλεονέκτημα
Ωστόσο οι ίσες ευκαιρίες και τα ίσα δικαιώματα στα πολιτισμικά αγαθά ενώ διατυπώνονται πλέον και στις σχετικές νομοθεσίες, στην εφαρμογή δεν αποτελούν προτεραιότητα, δεν αποτελούν στάση ζωής, αν και συνεχώς συντελείται πρόοδος προς αυτή την κατεύθυνση με την εκπαίδευση να παίζει κρίσιμο ρόλο. Αντίβαρο όμως αυτών των ανισοτήτων, αποτελεί αναμφισβήτητα η θαυμαστή συχνά δύναμη των ανθρώπων που ενώ φέρουν για τους άλλους μια διαφορετικότητα που ταυτίζεται ενίοτε με εμπόδιο, εκείνοι έχουν καταφέρει να την μετουσιώσουν σε δημιουργικότητα, σε ψυχική δύναμη και πληρότητα!!!
Η Ειρήνη Μαυροματάκη γεννήθηκε στα Χανιά . Εργάζεται στο Ταχυδρομείο και η σύνδεση της με την τέχνη του χορού είναι σχέση ζωής, ασίγαστου πάθους και επίμονης αδιάκοπης «αναμέτρησης». Η Ειρήνη έχει καταφέρει να βιώνει, αλλά και να μεταγγίζει μέσα από τις αναρίθμητες συμμετοχές της σε σπουδαία πολιτισμικά συμβάντα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό ως perfomer, τη χαρά της έκφρασης και δημιουργίας. Το συναίσθημα αυτό που σου αποδίδουν οι τέχνες όταν προσεγγίζονται ανοιχτά και ισότιμα, στις στάσεις, στις συμπεριφορές, στην χάραξη πολιτικών, στις πρακτικές που υιοθετούνται.
«…Oλοι οι άνθρωποι έχουν δυνατότητες αρκεί να το ανακαλύψουν!!! Όταν χορεύω σκέφτομαι ότι σαν παιδί δεν περπατούσα και τώρα είμαι εδώ πάνω στην σκηνή μπροστά σας Από το 2013 είμαι μόνιμο μέλος της μικτής ομάδας με ΑΜΕΑ κ μη «Dagipoli Dance Company» του Γιώργου Χρηστάκη με παραστάσεις σε Αθήνα Κωνσταντινούπολη Μιλάνο Μόσχα, συμμετοχή σε σεμινάριο στην Λισαβόνα.
Και τελευταία στην πρώτη Διεθνή πλατφόρμα για χορευτές με αναπηρία στο Sankt Polten της Αυστρίας
Έχω συμμετοχή στις ταινίες μεγάλου μήκους «Φανουρόπιτα» και «Μη μου άπτου» σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Γιατζουζάκη το 1989 και 1995 αντίστοιχα.
Για μένα ο χορός είναι κάτι άπιαστο κάτι που δεν πίστευα ότι θα μπορούσα να κάνω
Όταν ήμουν παιδί παρακολουθούσα μπαλέτο στην τηλεόραση και κάπου έλεγα από μέσα μου: Γιατί όχι κι εγώ; Κάτι με τραβούσε σε αυτό..με μάγευε….
Και η μαγκιά μου να θεωρώ τον εαυτό μου αν και διαφορετικό σωματικά ισάξιο στις ευκαιρίες με τους αρτιμελείς…
Όλο αυτό μπορεί να ακούγεται εύκολο, αλλά δεν ήταν καθόλου! Πάλεψα με τους δαίμονες μου για να σταθώ πάνω στην σκηνή ξεπερνώντας την έκθεση μου μπροστά σε κοινό… Να εκθέσω ένα σώμα διαφορετικό από αυτά που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε πάνω στη σκηνή. Φυσικά αυτό ήρθε ύστερα από πολλή δουλειά υπομονή και επιμονή. Και μην ξεχνάμε ότι όλοι είμαστε ίσοι και διαφορετικοί. Αυτό φυσικά στο πίσω μέρος του μυαλού. Γιατί έχω τόσα στο μυαλό μου, χορογραφία, μουσική, το σώμα μου στο κοινό … «Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία» κατά τον Ανδρέα Κάλβο και αυτό είναι το μότο μου…
Τίποτα δεν κατακτιέται εύκολα εξάλλου Και όπως έλεγαν και οι αρχαίοι μας πρόγονοι: « Αγαθά κόποις κτώνται!»
Όταν όμως το καταφέρεις αυτό νιώθεις μαγεία,ιικανοποίηση.εκτίμηση και σεβασμό για όλους τους δασκάλους σου που σου έμαθαν τόσα πολλά!!!!
Όταν χορεύω νιώθω ευτυχισμένη!!!
Γνώρισα τον χορό-κίνηση μέσω του θεάτρου. Στο θέατρο οφείλω την ενασχόληση μου με την τέχνη του χορού, η αλήθεια είναι. Η πρώτη μου επαφή με τον χορό ήταν μέσω ενός θεατρικού εργαστηρίου του «Πολιτισμικού Νότου» στα Χανιά. Παρακολούθησα σεμινάρια σύγχρονου χορού, αυτοσχεδιασμού, contact, improvisation, release technique, butoh dance και ως μέλος της ομάδας αυτοσχεδιασμού της Έφης Καλούτση και Μαρίας Μεντεζ στα Χανιά συμμετείχα σε παραστάσεις στην πόλη μας αλλά και στην Αθήνα. Έχω χορέψει με τους Sinw Qua Non στο Ηράκλειο και με την ομάδα του Φώτη Νικολάου x-it dance theatre σε Αθήνα και Κύπρο. Έχω συμμετάσχει ως εθελόντρια στην Τελετή Έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας και ήταν μια συγκλονιστική εμπειρία! Πρόσφατα στο Dance Days Chaniα 2019 στις «Συναντήσεις» της Ermira Goro και στη διεθνή συνάντηση για χορευτές και μουσικούς με ειδικές ανάγκες που πραγματοποιήθηκε στην Αυστρία Το CCE (Choreo Centre Europe), σε συνεργασία με τη Σχολή Μουσικής και Τέχνης και το Ευρωπαϊκό Μπαλέτο St. Pölten διοργάνωσε αυτή τη συνάντηση Ο στόχος του Renato Zanella είναι να δημιουργήσει μια νέα πλατφόρμα για πολιτιστικές ανταλλαγές και τη δημιουργία νέων μορφών χορού στο St. Pölten…»
Η Ειρήνη Μαυροματάκη αναφέρεται σε κάθε της συμμετοχή στις εκφάνσεις του πολιτισμικού γίγνεσθαι με τη χαρά να φωτίζει το πρόσωπο της …
Προφανώς όσα μοιράστηκε μαζί μου είναι εντελώς ενδεικτικά σε σχέση με όλα όσα έχει επιχειρήσει, τόσο στο επαγγελματικό της χώρο, αλλά και στον προσωπικό, στην καθημερινότητα της και στον ελεύθερο χρόνο της. Οι πτυχές μιας δυνατής προσωπικότητας με αστείρευτο χιούμορ και αρετές θετικής σκέψης, ήθους και ευγενούς άμιλλας, ξεδιπλώνονται σε κάθε της βήμα και συναναστροφή συγκροτώντας το προφίλ ενός ενεργού πολίτη που τόσο έχουν ανάγκη οι τοπικές κοινωνίες σήμερα, όχι μόνο για να απολαύσουν τα πολιτισμικά αγαθά,, αλλά και για να παράξουν αντίστοιχα νέα.
Η πρώην Υπουργός Πολιτισμού κ. Μυρσίνη Ζορμπά είχε επισημάνει χαρακτηριστικά στο σύντομο διάστημα της θητείας της περί συμπερίληψης και προσβασιμότητας στον πολιτισμό κάτι πολύ καίριο και ουσιαστικό που ευχόμαστε να συνεχίζει να διέπει τις αρχές της τρέχουσας πολιτιστικής πολιτικής :
«Είναι ανάγκη να μετακινηθούμε από τις πολιτικές που προάγουν τη συμπερίληψη της διαφορετικότητας σε πολιτικές που θα υπερβαίνουν τις διακρίσεις και το διαφορετικό ως στίγμα Να σκεφτούμε τους τρόπους ώστε οι πολιτιστικές δράσεις και πρακτικές όχι απλώς να συμπεριλαμβάνουν τις πιο ευάλωτες κοινωνικά ομάδες, αλλά να συμβάλλουν με ουσιαστικό τρόπο στην άρση των αποκλεισμών. Οι διακαλλιτεχνικές συνέργειες, τα εργαλεία που διαθέτουν οι παραγωγοί και οι δημιουργοί, καθώς και η φαντασία και οι γνώσεις τους έχουν τη δύναμη, με τον κατάλληλο σχεδιασμό και στόχευση, να παρέμβουν στο δημιουργικό πεδίο, να διευρύνουν την πολιτισμική βιοποικιλότητα, ώστε να προωθήσουμε την κοινωνική αλληλεγγύη και συνοχή…»
*Οι φωτογραφίες που πλαισιώνουν το κείμενο είναι από την συμμετοχή της Ειρήνης Μαυροματάκη στη Διεθνή Συνάντηση στο St. Pölten της Αυστρίας και είναι του Philip Preiss.
Αναλυτικότερα στις διευθύνσεις :
https://www.facebook.com/events/383473989000304/
http://dagipoli.blogspot.com/
http://www.avgi.gr/article/10964/9752531/politismos-kata-ton-diakriseon
https://www.nevronas.gr/interview/5-lepta-gia-ten-prosbase-kai-symperilepse-ston-politismo-liminal
