∆υστυχώς… ανανεώθηκαν τα “tagαρίσµατα”, οι µουτζούρες, στην Πύλη της Άµµου στο ανατολικό τµήµα των τειχών. Τόσο πάνω στην πέτρα όσο και στην ξύλινη πόρτα. ∆υστυχώς οι νεολαίοι που αρέσκονται σε αυτές τις πρακτικές -χωρίς να δικαιολογούνται για την παρέµβασή τους στα µνηµεία- έχουν να µοιάσουν από µας. Μπορεί οι παλαιότεροι να µην ζωγραφίζαµε πάνω στα µνηµεία όµως η αντιµετώπισή τους δεν ήταν η καλύτερη. Τα γκρεµίσαµε, τα υποβαθµίσαµε και όπου τα διασώσαµε, φροντίσαµε να τα εµπορευµατοποιήσουµε και να τα κάνουµε “αγορά”.
∆ώσαµε το παράδειγµα και τώρα βλέπουµε τα αποτελέσµατα στη σύγχρονη πόλη…
Όλα τα γκράφιτι – ταγκιές (tags) στην ξύλινη θύρα εκτός του MTS είναι από ξένους γκραφιτοτουρίστες περασμένων ετών και υπάρχουν ακόμη επειδή είναι μηδενική η συντήρηση του Μνημείου. Ένας από αυτούς, ο κόπρος, είναι από γειτονική μας δυστυχώς χώρα που θέλει να αποκτήσει γαλάζια πατρίδα. Για την κάποτε Χανιώτικη ομάδα γκράφιτι MTS είχε μεριμνήσει το «Μοντέλο αντιμετώπισης του προβλήματος των γκράφιτι» που μπορεί να εφαρμόζεται με απόλυτη επιτυχία εδώ και χρόνια στα Χανιά αλλά προφανώς δεν έχει δημιουργηθεί για να επιλύσει το πρόβλημα των γκράφιτι σε όλη την Ευρώπη και την… Ασία.