Ωσαννά

Μέσα στα χώματα, παλεύει τούτη η χώρα να σταθεί όρθια.
Κυλούν τα γεγονότα, σαν κόκκοι άμμου.
Εγραφαν για την Ελλάδα οι Τάιμς του Λονδίνου τον 19ο αιώνα: «Ξεκίνησαν να πάνε από την Ιερουσαλήμ στην Ιεριχώ… μα στον δρόμο δεν βρήκαν καλό Σαμαρείτη”.
Δρόμος μακρύς και σήμερα.
Από την αρχή μέχρι το τέλος του.
Και πότε θα φτάσουμε στο τέλος, άραγε να πούμε: “Ωσαννά”.
Αυτή η αδυναμία πρόβλεψης για τα μελλούμενα είναι που σημαδεύει τούτες τις ημέρες.
Ακούω μονάχα σενάρια, ευσεβείς πόθους, κομματιασμένες ελπίδες.
Κουβέντιαζα χθες με έναν γιατρό.
Σοβαρό άνθρωπο, μετρημένο στα λόγια.
Μου λέει: «τη Μεγαλοβδομάδα…»
Ανησυχούν οι πολίτες.
Ανησυχούν γιατί το σύστημα δεν κρατά γερά το τιμόνι στη γραμμή πλεύσης.
Ο υπογράφων απεχθάνεται τις προβλέψεις.
Κάθε μέρα αξιολογούμε τα γεγονότα που μας τριγυρίζουν. Φαιά γεγονότα· σαν τις αποχρώσεις ενός αδειανού ουρανού.
Κάθε μέρα…