Στο Λύκειο Αλικιανού την Ημέρα της Ποίησης
Καλοί μου φίλοι,
καλό ΣαββατοΚυριακοΔεύτερο!
Να επιστρέφω στις αίθουσες διδασκαλίας, όλων των βαθμίδων της Εκπαίδευσης, από τότε που βγήκα στη σύνταξη, η καλύτερή μου. Η… καλυτερότερη μου, ωστόσο, όταν επιστρέφω με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Ποίησης. Τι εμπειρία κι αυτή η συνάντησή μου, πριν από λίγες μέρες, ανήμερα της Μεγάλης της Ποίησης Παγκόσμιας Γιορτής, με τα ωραία παιδιά των τμημάτων της Α΄ τάξης και του τμήματος Κατεύθυνσης της Β΄ τάξης του Λυκείου Αλικιανού, ύστερα από πρόσκληση των καθηγητριών τους, της Ανδρονίκης Κοκοτσάκη και της Θεανώς Θεοδωρίδου! «Όταν φυτεύουμε περισσότερες τριανταφυλλιές, θα έχουμε περισσότερα τριαντάφυλλα». Η φράση αυτή του Τζορτζ Έλιοτ απ’ την οποία εμπνεύστηκα το ποίημα μου “Ο ευλογημένος τριανταφυλλώνας”, η αφετηρία της δίωρης κουβέντας μας για την ποίηση, αλλά και… επί παντός επιστητού. «Όσα ΩΜΕΓΑ κι αν βάλω στο τέλος του “ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΩΩ… μου για τη σημερινή επίσκεψη στο σχολείο σας, Ανδρονίκη Κοκοτσάκη, λίγα θα είναι. Υπόχρεος στην αγάπη ΟΛΩΝ σας. Σε σένα που είχες την πρωτοβουλία, στον διευθυντή του σχολείου Ιωάννη Μαυρογένη, στην επίσης υπεύθυνη της Δράσης καθηγήτρια Θεανώ Θεοδωρίδου, στη Γιούλα Κανιτσάκη και στους (στις) άλλους- άλλες συναδέλφους σας, και βέβαια στα παιδιά, τα φιλαράκια τα καλά των τριών τμημάτων που συμμετείχαν…». Τα που έγραψα την άλλη μέρα στη σελίδα μου στο Βιβλίο των Προσώπων και που τα ξαναγράφω εδώ.
Λέγοντας πάλι και πολλάκις ευχαριστώ και για τα σημερινά κείμενα. Εις το επανιδείν, καλά μου Αλικιανωτάκια!
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
δάσκαλος – λογοτέχνης
Πολλές φορές αναρωτιέμαι…. άραγε μία μέρα τον χρόνο φτάνει για να γιορτάσουμε την ποίηση, να την τιμήσουμε την ίδια και τους δημιουργούς της; Προσωπικά θεωρώ πως όχι. Η ποίηση βρίσκεται κάθε ώρα και στιγμή στην ζωή μας,είναι οι στιγμές μας οι σκέψεις μας,οι προβληματισμοί μας,τα συναισθήματα μας,που δεν προλαβαίνουν να πάρουν μορφή και έκφραση γιατί τρέχουμε… τρέχουμε να προλάβουμε τον χρόνο που δεν μας φτάνει ποτέ. Μα η ποίηση για να την απολαύσεις θέλεις καθαρό μυαλό και σκέψη, τίμια καρδιά και σκέψη. Οι ποιητές όταν γράφουν απομονώνονται, χρειάζονται” καθαρό ουρανό” από κάθε σύννεφο…. Και ο Βαγγέλης Κακατσάκης ξέρει πολύ καλά ότι όταν γράφει ποίηση καταθέτει την σκέψη του με εντιμότητα και ειλικρίνεια, δεν βάζει “περιτυλίγματα “, είναι αυτό που γράφει, καθαρά και ξάστερα . Μεγάλη τιμή για το σχολείο μας να τον υποδεχτούμε την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης. Οι μαθητές μας τον γνώρισαν για πρώτη φορά, γνώρισαν για πρώτη φορά από κοντά ένα ποιητή! Απορίες, προβληματισμοί, ερωτήσεις, σε όλα απαντούσε πρόθυμα ο κύριος Κακατσάκης. Συζητήσαμε μαζί του για την ποίηση, τα έργα του,την ζωή του. Εύχομαι να είναι πάντα καλά και να μοιράζεται με τους ανθρώπους τα αξιέπαινα έργα του.
Ανδρονίκη Κοκοτσάκη (καθηγήτρια)
[…] Ιδιαίτερη εντύπωση, μας έκανε όταν έγραψε στον πίνακα την φράση: Όταν φυτεύουμε περισσότερες τριανταφυλλιές, έχουμε περισσότερα τριαντάφυλλα. Αυτή η φράση μας προβλημάτισε για αρκετή ώρα, ώσπου μέσα από την συζήτηση καταλάβαμε το νόημά της. Η πρώτη ώρα κύλησε ομαλά κάνοντάς του ερωτήσεις που αφορούσαν τους προβληματισμούς μας σχετικά με την ποίηση. Τη δεύτερη ώρα, ασχοληθήκαμε με ποιήματά του δίνοντας μεγάλη έμφαση σε αυτά που είχαμε προ αναλύσει στην τάξη. Ένα από τα ποιήματα που μας έκανε εντύπωση ήταν εκείνο που έγραψε για την μητέρα του, όπου συγκίνησε τον ίδιο αλλά και εμάς. Στο τέλος αυτής της όμορφης συνάντησης, ο Κ. Κακατσάκης μας μοίρασε ως ενθύμιο ένα από τα ποιήματά του. Σίγουρα θα θέλαμε να τον φιλοξενήσουμε ξανά στο σχολείο μας.
Σάρα Χίντρεϊ
{…] Ο κ. Κακατσάκης μας μίλησε για τα παιδικά του χρόνια και πόσο δύσκολο ήταν για εκείνη την εποχή στους ανθρώπους να εξελιχθούν καθώς δεν υπήρχαν οι κατάλληλες συνθήκες για να το πετύχουν ( σχολικές υποδομές , στήριξη από το οικογενειακό περιβάλλον , χρήματα κ.α). Το γεγονός αυτό με προβλημάτισε αλλά με έκανε να εκτιμήσω όλα αυτά που παρέχονται στα παιδιά σήμερα με στόχο την εξέλιξή τους . Κλείνοντας , μας ενθάρρυνε να ξεκινήσουμε και εμείς να κάνουμε τα όνειρά μας πραγματικότητα χωρίς δισταγμούς και σκέψεις για το τι θα πουν οι άλλοι , έτσι ώστε να αποδείξουμε στον καθένα ότι τα πάντα μπορούμε να καταφέρουμε αρκεί να προσπαθήσουμε.
Μυρτώ Χανιωτάκη
[…] Ο κ. Κακατσάκης μάς μίλησε για τη ζωή του, τα παιδικά του χρόνια, την ιστορία του με την ποίηση. Με ολοκληρωμένες απαντήσεις μας έλυσε ερωτήσεις και προβληματισμούς. Παλαιότερα υπήρξε εκπαιδευτικός με αποτέλεσμα να γνωρίζει τον τρόπο συζήτησης με τους μαθητές με αποτέλεσμα να υπάρχει μία όμορφη χημεία και συνεννόηση μεταξύ μας. Στο χρονικό διάστημα που παρέμεινε στο σχολείο μας υπήρξανε στιγμές χιούμορ που μας έκαναν να νιώσουμε περισσότερο οικεία με τον καλεσμένο μας. Τέλος καταλάβαμε πως ο κ. Κακατσάκης είναι ένας άνθρωπος σεβαστός και από τον λόγο του καταλαβαίνεις το πόσο μορφωμένος, ήρεμος και καλός άνθρωπος είναι.
Στέλιος Τσιχλάκης
[…] Πριν την άφιξη του το τμήμα μου είχε μελετήσει κάποια από τα ποιήματα του, τον τρόπο σκέψης του και γραφής του αλλά είχαμε μελετήσει και τα κατορθώματα στην ζωή του έτσι ώστε να είμαστε προετοιμασμένοι για την συνάντηση. Στην συνάντηση ο κύριος Κακατσακης μας μίλησε γενικότερα για την ζωή του. Συγκεκριμενα μίλησε για την οικογένεια του, τα ποιήματα του, την ιστορία του με την ποίηση αλλά και για τα παιδικά του χρόνια. Οι συζητήσεις που είχαμε με τον κύριο Κακατσακη δεν ήταν τόσο αμηχανες όσο περίμενα καθώς είχε τον τρόπο να μας προσεγγίσει έτσι ώστε να νιώθουμε άνετα. Πίσω από αυτό κρύβεται ότι παλαιότερα ήταν εκπαιδευτικος και ήξερε πως να έχει μια καλή χημεια με παιδιά. Τέλος όλοι μας καταλάβαμε πως ο κύριος Κακατσακης είναι ένας έντιμος, καλόκαρδος και μορφωμένος άνθρωπος.
Μάνθος Περουλάκης
Δε σας κρύβω πως θεωρούσα την ποίηση βαρετή και χαμένη υπόθεση. Μετά την επίσκεψη όμως, του κ. Κακατσάκη στο σχολείο μας, κατάλαβα πόσο σημαντική είναι καθώς όλοι μπορούμε να εκφραστούμε μέσα από αυτήν. Όπως μας ανέφερε και ο ίδιος, αφιερώνει πολλά από τα ποιήματά του σε μέλη της οικογένειάς του. Αυτός είναι ένας τρόπος να έχει αστείρευτη έμπνευση. Όσο μιλούσε για αυτήν, ζωγραφιζόταν στο πρόσωπό του η αρμονία της ποίησης. Αυτό με έκανε να αναρωτηθώ τι είναι αυτό που του δίνει τόση χαρά. Ψάχνοντας την απάντηση σε αυτό το ερώτημά μου, κατάλαβα πόσο ωραία και δημιουργική είναι η ποίηση καθώς προσπάθησα να γράψω κι εγώ. Νιώθω ευγνώμων που γνώρισα τον κ. Κακατσάκη γιατί με παρακίνησε να ασχοληθώ με αυτήν.
Δήμητρα Χριστοδουλάκη
