“Όταν γίνεις ποίημα”

Για το Β. Κακατσάκη δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις. Τον ξέρουμε όλοι οι αναγνώστες των “Χανιώτικων νέων”.
Στα δημοσιεύματά του γνωρίζουμε καθημερινά τα χαρίσματά του στον πεζό λόγο. Και απολαμβάνουμε τα πάντοτε επίκαιρα σχόλιά του για όσα μας περιβάλλουν.
Το “Όταν γίνεις ποίημα” (Χανιά, 2013) έρχεται με τη σειρά του κι αυτό να μας δείξει τις ποιητικές αρετές του κ. Κακατσάκη. Δεν γράφει με τρόπο εξεζητημένο ή με πομπώδες ύφος και για πράγματα έξω από την καθημερινότητά μας. Με λόγο απλό, μεστό, κατανοητό τα ποιήματά του, ακόμη και τα ολιγόστιχα, είναι πλούσια σε μηνύματα και προσιτά και εύληπτα για κάθε αναγνώστη. Ξεχειλίζουν, δίχως -παρά τον ρόλο του αφηγητή σε πρώτο πρόσωπο για κάποια πιο “κοντινά” (οικογενειακά και προσωπικά) του θέματα που κρατά ο ποιητής Κακατσάκης- στιγμή να παύουν να απευθύνονται σε όλους μας, ζωή και δύναμη, σε μια σχέση άρρηκτης αλληλεπίδρασης: η ζωή θέλει δύναμη για να την ζήσεις απέναντι σε όλα όσα την συναπαρτίζουν, και η δύναμη της ψυχής, του νου και του σώματος έρχεται αρωγός σου μόνον όταν νιώθεις και είσαι γεμάτος ζωή και δε σταματάς ν’ αγωνίζεσαι…
Και μια ζωή γεμάτη ψυχική και σωματική και πνευματική δύναμη είναι θείο δώρο, γίνεται έμπνευση και όχι απλά ποίημα, αλλά ένα πραγματικό καλλιτέχνημα…
* υποψήφιος διδάκτωρ
στο Α.Π.Θ.