Κύριε διευθυντά,
κάποτε είχα έναν φίλο τον οποίο επισκεπτόμουν συχνά. Ζούσε με τη μητέρα του.
Οταν έμπαινα στο σπίτι του, η ηλικιωμένη μητέρα του είχε πολλές φορές την τηλεόραση στο διαπασών. Τότε ο φίλος μου της έλεγε: «Μαμά, χαμήλωσε την τηλεόραση». Αυτή τότε πατούσε το κουμπί της έντασης ώσπου δεν ακουγόταν σχεδόν τίποτα. Ο φίλος μου γελούσε: «Μα τώρα δεν ακούγεται τίποτα». «Δεν ξέρεις τι θέλεις», ήταν η αφοπλιστική απάντηση της μητέρας του.
Αυτή την ανάμνηση είχα σήμερα που στεκόμουν και περίμενα σε ένα μποτιλιάρισμα στην οδό Αποκορώνου. Εκεί που δεν υπήρχε πεζοδρόμιο, τώρα δεν υπάρχει δρόμος.
Γιώργος Κιαγιάς