Μετά τις εκλογές της 21ης Μάη συζητάμε πλατιά με τον κόσμο στις γειτονιές, στις πλατιές συσκέψεις των κομματικών οργανώσεων με φίλους και οπαδούς, στους χώρους δουλειάς με συναδέλφους, τα συμπεράσματα και τις εκτιμήσεις που απορρέουν από το εκλογικό αποτέλεσμα.
Τα συμπεράσματα ανάμικτα.
Από τη μια μεγάλη μερίδα κόσμου στήριξε ξανά τα αστικά κόμματα που όχι μόνοδιατηρούν αλλά ετοιμάζουν και νέα μέτρα εις βάρος των εργατικών και λαϊκών οικογενειών, κάτω απ’ τον ίσκιο του φόβου και την λογική του «μικρότερου κακού». Για το λόγο αυτό και δεν υπερασπίζεται σθεναρά την επιλογή του αυτή, δεν βλέπει ουσιαστικά διέξοδο από τα καθημερινά προβλήματα με την ακρίβεια, τον μισθό που όσο και να «αυξάνεται» στην πράξη μειώνεται, με την εντατικοποίηση στη δουλειά, με την ανασφάλεια για τις δημόσιες παροχές σε υγεία και πρόνοια, σε παιδεία, με τις διακοπές και την αναψυχή φέτος το καλοκαίρι να γίνονται ακόμα πιο απρόσιτες.
Από την άλλη όμως μεριά υπάρχει ένας κόσμος, κυρίως στα αστικά κέντρα και τις εργατογειτονιές που ξεπέρασε το φόβο, που είδε μια διαφορετική προοπτική, που ήρθε αντιμέτωπος με την αλήθεια και πιο συνειδητά πλέον συμπορεύεται με το ΚΚΕ. Είδε τους Κομμουνιστές, σήμερα στην εποχή του «τίποτα δεν γίνεται» – «εμείς είμαστε πολύ μικροί για να αλλάξουμε τα πράγματα» – «άλλοι αποφασίζουν για εμάς» να είναι στην πρώτη γραμμή στο πλάι του για να μην πάρει η τράπεζα το σπίτι που μένει, για να δει πραγματική αύξηση στο μισθό του, να μην αποζημιώσει τον εργοδότη σε περίπτωση που παραιτηθεί μέσα στη σεζόν από το ξενοδοχείο, να μην δει ξανά άλλο συνάδελφο του να σακατεύεται μέσα στη δουλειά, αλλά και για να πάρουν το παιδί του στον παιδικό, να βρεθεί γιατρός και ραντεβού σε δημόσιο νοσοκομείο.
Είδε μια διέξοδο και έναν διαφορετικό δρόμο που προέρχεται από τη δική του δύναμη. Την δύναμη του συλλογικού και οργανωμένου αγώνα που αν ενισχυθεί μπορεί να σπάσει ο φόβος και σε άλλους, να ανοιχτεί ένας διαφορετικός δρόμος με κριτήριο όχι πια τα κέρδη τους, αλλά τις ζωές μας!
Σε αυτήν την προοπτική το ΚΚΕ καταθέτει όλες του τις δυνάμεις. Για αυτό και την 25η Ιούνη ψηφίζουμε για ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟ ΚΚΕ, ΓΙΑ ΔΥΝΑΤΟ ΤΟ ΛΑΟ!
Στον απόηχο των εκλογών, στην διάρκεια της βάρδιας μέσα στο εργοστάσιο, γράφτηκαν οι παρακάτω στίχοι:
Κάτω απ’ τον ίσκιο του φόβου
Ωραίος είναι τούτος εδώ ο ίσκιος.
Δεν με καίνε εδώ
οι πύρινες αχτίνες της αλήθειας.
Δεν με βλέπουν εδώ
τα άγρια μάτια του θάρρους.
***
Καλά είμαι εδώ.
Τί το θέλω το φως;
Εδώ είμαστε πολλοί.
Κοίταξε πόσοι έχουμε αγκαλιάσει
τούτο το άκαρπο δέντρο.
Τι κι αν σκίζει τις σάρκες μας
αργά-αργά.
Τι κι αν οι ρίζες του τραβούν
τις ψυχές μας στο χάος.
Τί να τις κάνουμε τις ψυχές;
***
Κοίτα τους άλλους.
Δυο-τρεις μείνανε να κρατούν απ’ το χέρι
την Αφορεσμένη Θεά (Λευτεριά).
Κοίτα τους πως κυνηγούν
το πορφυρό πουλί της Άνοιξης.
Δεν τους τυφλώνει τέτοιο φως;
Δεν τους καίει τέτοια φλόγα;
***
Άσ’ τους αυτούς.
Εγώ καλά είμαι εδώ
κάτω απ’ τον ίσκιο του φόβου.
Νίκος Λουκαδάκης
*Μέλος του Τομεακού Γραφείου Ηρακλείου και υποψήφια βουλευτής Ηρακλείου του ΚΚΕ
