Οταν πηγαίναμε μαζί σχολείο…

Ελαχιστοποιούνται οι πιθανότητες να αντιμετωπίσουν τα Χανιά, κάτω από το πρίσμα κόστους – οφέλους. Κάποιοι θεωρούν ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι η θεία από το Σικάγο, που θα κρατά στους Χανιώτες παιχνίδια, καραμέλες και πολλά ντόλαρς. Eτσι η πόλη παραπαίει ανάμεσα στην υποσχεσιολογία και στην ωμή πραγματικότητα των κειμένων διατάξεων και της προοπτικής κόστους -οφέλους. Αυτά οι οικονομολόγοι τα γνωρίζουν καλά, αλλά όταν μπλέξουν με την πολιτική δεν τα εφαρμόζουν. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση στα Χανιά, σχηματικά πρέπει να περιγράφεται από την οικονομική κατάσταση της χώρας, τις πρακτικές ανάγκες των δημοτών και τους εφικτούς και υλοποιήσιμους στόχους. Δεν γνωρίζω αν μεσολαβούν παρένθετα πρόσωπα στη λήψη αποφάσεων, αλλά κάθε απόφαση πρέπει να έχει την ειλικρίνεια της αντιστοιχίας με τις πραγματικές μας δυνατότητες. Λέω πολύ απλά, ότι οι μαθηματικές πράξεις διευκολύνουν τις ώριμες πολιτικές αποφάσεις. Τα Χανιά δεν μπορούν να ζουν εν μέσω οικονομικών κινδύνων και δημοσιονομικών ερωτηματικών. Η σκέψη τους πρέπει να έχει ένα ρεαλιστικό, πολιτικό ισοζύγιο. Προκύπτουν διάφορα ερωτηματικά, τα οποία θα απαντηθούν όταν θα έχει ξεχαστεί ότι ετέθησαν.