Όταν πρωτοήλθε η τηλεόραση στα Χανιά

Σε πολύ ωραίο χρονικό του, ο Γιάννης Λυβιάκης, αναφέρθηκε στο ιστορικό της έναρξης λειτουργίας της ελληνικής τηλεόρασης και φυσικά και της αρχής της λήψεως της εικόνας της στα Χανιά, πριν από περίπου μισό αιώνα.
Ας προσθέσω κι εγώ κάποια προσωπική εμπειρία. Οι πρώτες συσκευές που έφθασαν εδώ ήταν ελληνικές, της ΙΖΟLA φυσικά όχι έγχρωμης εικόνας και με οθόνη επίπεδη – τζάμι και σε μια διάσταση. Μετά έφθασε και μια ξένη μάρκα αλλά δεν θυμάμαι ποιας. Όπως ήταν κάτι καινούριο ήταν μεγάλη επιτυχία να αποκτήσεις μια συσκευή, έστω και με δόσεις. Πέρα από την Κυπραίου, σε σοβαρά θέματα, η κυρίως παρουσιάστρια ήταν η συμπαθέστατη νέα Κέλλυ Σακάκου.
Το πρώτο τηλεοπτικό σήριαλ που έφερε το σινεμά μέσα στα σπίθια ήταν “Ο παράξενος ταξιδιώτης”, νομίζω με πρωταγωνιστή τον Αντωνόπουλο, και που η Ελλάδα νέκρωνε τα βράδια προβολής του μιας και στο τέλος κάθε επεισοδίου, αφηνόταν και ένα τεράστιο ερωτηματικό τι θα ακολουθήσει.
Μια αλησμόνητη εμπειρία ήταν και η απευθείας μετάδοση, σε σύνδεση με ΗΠΑ, όλου του εγχειρήματος της πρώτης άφιξης ανθρώπου στη Σελήνη. Κάτι το καταπληκτικό για την εποχή. Θυμάμαι όταν έβλεπα τα βήματα των αστροναυτών πάνω στο φεγγάρι να εξέρχομαι στην αυλή του σπιτιού και να ατενίζω, μέσα στο σκοτάδι, την Σελήνη και να έχω την σκέψη και απορία: Μα είναι δυνατόν αυτή τη στιγμή να βαδίζει εκεί άνθρωπος;
Απίστευτο.
Η τηλεόραση τότε ήταν καλύτερη, αν και χωρίς πείρα οι συντελεστές της. Σήμερα: Για ενδέκατη ημέρα “απολαμβάνουμε” έναν ταλαίπωρο σταθμάρχη να δέχεται τις κλωτσιές νεαρών. Επί ένδεκα μήνες τους ίδιους επιστήμονες να μας βομβαρδίζουν με τα ίδια πράγματα, πλην ελαχίστων περιπτώσεων. Οι όποιες παραβατικές πράξεις να προβάλλονται σαν παραμύθια και το απαράδεκτο να επιστρατεύονται συγγενείς, γείτονες, ψυχολόγοι και άλλοι που με το… μαρκούτσι (μικρόφωνο) κοντά στο στόμα να αναφέρονται με καλά ή κακά λόγια για τους παραβάτες μα και αμέτρητα άλλα.