Κυκλοφορούν στα Χανιά και στα πέριξ, διάφοροι αυτόκλητοι σωτήρες.
Ο σωτήρας, συνήθως, το πρωί είναι ευδιάθετος, ενώ το βράδυ που ξαπλώνει είναι προβληματισμένος… αν θα καταφέρει να σώσει όλους εμάς, τους ανυποψίαστους (ως την φακή) πολίτες.
Καθείς και το προσωπικό του μελόδραμα.
Να σας θυμίσω, ότι με περίσσια χαρά εορτάσαμε και φέτος το Αγιο Πάσχα, και μετά την επίσημη κατάθεση των ψηφοδελτίων, μπαίνουμε στην τελική ευθεία των τοπικών εκλογών.
Ενα παιδί κοιτά τ’ άστρα και μετρά τις μέρες που περνούν…
Εκείνο το οποίο θέλω να επισημάνω για νιοστή φορά, είναι ότι στα Χανιά χρειαζόμαστε σίγουρους ηγήτορες με αυτοπεποίθηση που να μπορούν ν’ ασκήσουν διοίκηση στην πόλη.
Νομίζω ότι πρέπει να ξεφύγουμε από την νερόβραστη ανάλυση του «καλού παιδιού».
Μόνο άνθρωποι με πολιτικές εμπειρίες και εμπειρίες ζωής, μπορούν να σηματοδοτήσουν τη μετεξέλιξη των Χανίων.
Τα Χανιά χρειάζονται ηγήτορες με αυτοπεποίθηση αλλά και καλά παιδιά που θέλουν να σώσουν την πόλη. Μόνο αν υπάρχουν και τα δύο θα γίνει κάτι.
Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος : Ο Δήμαρχος σαφώς πρέπει να ανήκει στην πρώτη κατηγορία αλλά στο Δημοτικό Συμβούλιο πρέπει να υπάρχουν και καλά παιδιά με φρέσκες ιδέες και καλή θέληση.