«Κι εµείς οι φωνές τους γίναµε,
ν’ ακούσουν οι αγγέλοι
πως έγινε δυστύχηµα
εκεί κοντά στα Τέµπη»
τραγούδησαν οι µαθητές του Μουσικού Σχολείου Πτολεµαΐδας .
Σε µια στιγµή που η τραγωδία χρησιµοποιείται για αντιπολίτευση µε χυδαίο και απολύτως υστερόβουλο τρόπο, που υπάρχουν αδικαιολόγητες καθυστερήσεις και προσπάθειες συγκάλυψης του εγκλήµατος, τα παιδιά αυτά έκαναν το καλύτερο µνηµόσυνο που θα µπορούσε να γίνει.
Ένωσαν τις φωνές του για να τιµήσουν τους νεκρούς ουσιαστικά, όσο και ανθρώπινα.
Με δικό τους “όπλο” της µουσική, µε µοναδικό κίνητρο να µην ξεχαστεί αυτό το τροµερό γεγονός που προκάλεσε ένα τεράστιο τραύµα στο σώµα της ελληνικής κοινωνίας.
Μας προκαλούν να αναρωτηθούµε όλοι εµείς τι κάνουµε µε τη σειρά µας για να τιµήσουµε τους νεκρούς και για να σιγουρέψουµε ότι κάτι τέτοιο δεν θα ξαναγίνει.
Και µόνο αυτό είναι πάρα πολύ σηµαντικό για µια κοινωνία που κοιµάται τον ύπνο του δικαίου και ιδιωτεύει ακόµα και την πιο κρίσιµη στιγµή, όταν τα παιδιά της δολοφονούνται.
