Ουκρανική Πουτίν-γκα

Ο Βλαδίμηρος Πούτιν δεν κάνει μόνο λάθη. Oλοι όσοι θαυμάζουν το Ωραίο, το Μεγάλο και το Αληθινό του Αρχαίου Ελληνικού Πνεύματος, τιμούν την επιλογή του να εισβάλει στην Ουκρανία, μετά το τέλος των Ολυμπιακών Αγώνων. Αυτή είναι η φυσική ακολουθία: Πρώτα σβήνεις τη φλόγα στο στάδιο και μετά βάζεις μπροστά τη ρωσική πολεμική μηχανή.
Γιατί αυτό εκπροσωπεί ο Πούτιν: Το ωραίο του αθλητή, του πιλότου, του παλαιστή, του καρδιοκατακτητή. Το μεγάλο του πολιτικού και του μυστικού πράκτορα. Το αληθινό του αδιαφιλονίκητου ηγέτη, του πιο “υψηλού” κοντού, που δεν καθυστερεί ούτε λεπτό να αντιδράσει μπροστά στην πιθανότητα να ανοίξει οποιαδήποτε ρωσόφωνη μύτη. Oλα αυτά σε συσκευασία προεδρικού δώρου. Γιατί μάλλον αυτή είναι η εξέλιξη της πολιτικής στην χώρα. Από τον “πατερούλη” Στάλιν, στον “διάφανο” Γκορπατσώφ που έφερε το μπέργκερ και την πίτσα στην κόκκινη πλατεία κι από κει στον απόλυτο κυρίαρχο του φυσικού αερίου. Oλα αυτά κάτω απ’ τη σημαία του Αγίου Ανδρέα, προστάτη του ρωσικού πολεμικού ναυτικού.
Ο Ο.Η.Ε. προσπαθεί να κρατήσει μία καθαρή διπλωματική γραμμή. Αλλά πως μπορεί να καταφέρει κάτι τέτοιο, όταν η Ρωσία αποτελεί μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας; Οι Η.Π.Α προσπαθούν να μιλήσουν για το άδικο της επέμβασης. Αλλά πως να εκφράσουν την αντίθεσή τους, όταν για δεκαετίες, το βιογραφικό κάθε προέδρου τους, διανθίζεται κι από μία παρόμοια επέμβαση; (Πόσο γρήγορα ξεχάσαμε το Κόσοβο!). Η Ρωσία πασχίζει να αναδείξει τις ανθρωπιστικές της ευαισθησίες. Αλλά πόσο μπορεί να πείσει, όταν πίσω από τα φιλάνθρωπα αισθήματα κρύβονται 600 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου στην σχιστολιθική λεκάνη της Ουκρανίας;
Λίγες μόνο μέρες μετά την απομάκρυνση Γιανουκόβιτς, οι πρώτες επισημάνσεις για το χρονικό της εξέγερσης και όσων ακολούθησαν, αποτελούν σοβαρά στοιχεία διπλωματικής και πολιτικής μελέτης.
1ον : Η Ρωσική μηχανή λειτούργησε τόσο άμεσα, πράγμα που αποδεικνύει την προετοιμασία μίας κίνησης, που ακόμα δεν γνωρίζουμε αν μπορεί να χαρακτηριστεί επέμβαση ή παρέμβαση.
2ον: Πρόκειται για σαφή ήττα των δυτικών μυστικών υπηρεσιών και κυρίως αυτών των Η.Π.Α. Υπάρχει όμως και η θεωρία σύμφωνα με την οποία ο Ομπάμα περίμενε στη γωνία τη θερμή αντίδραση του Πούτιν, εμφανιζόμενος κατόπιν ως μετριοπαθής και μάλιστα στο πλευρό της Ε.Ε. Αξίζει πάντως να σημειωθεί η απροθυμία των Η.Π.Α να εμπλακούν ανοιχτά και σε άλλα ανοιχτά μέτωπα, όπως η Συρία και η Αίγυπτος,
3ον: Η πιθανή διχοτόμηση της Ουκρανίας, θυμίζει την περίπτωση της Κύπρου. Η ελληνική διπλωματία οφείλει να κρατήσει ξεκάθαρη στάση ενάντια σε οποιαδήποτε επέμβαση ξένης δύναμης σε μία ανεξάρτητη χώρα, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα τα δικαιώματα της εκεί ελληνικής μειονότητας.
4ον: Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης ανακάλυψαν ξαφνικά το υψηλό επίπεδο διαβίωσης του απομακρυνθέντος προέδρου, διατηρώντας σαφή θέση υπέρ του κινήματος στο Κίεβο, την στιγμή που μία από τις κύριες πολιτικές του βάσεις αποτελούν εθνικιστικές έως νεοναζιστικές δυνάμεις. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Γιανουκόβιτς εκλέχτηκε με ποσοστό 48,95% μόλις δύο χρόνια πριν.
5ον: Πόσο πιθανή είναι η αποσταθεροποίηση και άλλων πρώην Σοβιετικών δημοκρατιών;
6ον: Οι χρηματαγορές δείχνουν ότι καταφέρνουν εδώ και μέρες να απορροφούν τους κραδασμούς της πρώτης, μετά από χρόνια ενδωευρωπαϊκής, διπλωματικής κρίσης.
7ον: Η Κίνα, η επερχόμενη μεγαλύτερη δύναμη, με επενδύσεις στην Ουκρανία άνω των 20 δισ. δολαρίων αλληθωρίζει μεταξύ Δύσης και Ρωσίας, κρατώντας ίσες αποστάσεις.
8ον: Ενώ η παγκόσμια διπλωματία επανέρχεται στον βασικό της ενεργειακό προβληματισμό, στην Ελλάδα μας προβληματίζει ακόμα το γάλα, το μη συνταγογραφούμενο φάρμακο και το αν θα επιλέξουμε την ανάγνωση “τρομοκρατικών” απομνημονευμάτων!
Οι Ουκρανοί πρέπει να αποφασίσουν για το αν θα παραμείνουν φτωχοί σε μία πλούσια σε αποθέματα περιοχή ή πολίτες μεσαίου εισοδήματος σε μια χώρα που δεν μπορεί να διεκδικήσει την δική της αυτόνομη οικονομική ανάπτυξη. Αν επιλέξουν να συμπορευτούν με Ρωσία και συνεπώς κεντρική Ασία, τότε θα γίνουν μέλη μιας ισχυρής ομάδας κρατών, αλλά θα απολαμβάνουν ένα μεσαίο εισόδημα. Αν προσχωρήσουν στην λέσχη της Ε.Ε. και συνεπώς της Αμερικής, θα γίνουν τα φτωχά ή για μικρά διαστήματα μικρομεσαία μέλη μιας πλούσιας οικογένειας.
Μιας οικογένειας που κατά καιρούς έχει αποδείξει ότι δεν δύναται, ή επιλέγει να μην δύναται να θρέψει τα ίδια της τα παιδιά.