Ουρανομήκης και άλλες ιστορίες

1 από 5

Πριν λίγες μέρες, στις 9 Ιουνίου, είχαμε κάνει μια αναφορά στο Παλιό Τελωνείο. Στην ευκαιρία που έχασαν τα Χανιά να δώσουν προστιθέμενη ιστορική αξία στην αίθουσα “Μίκης Θεοδωράκης” του Τελωνείου διοργανώνοντας ταυτόχρονα με τα εγκαίνια μια συναυλία ή θεατρική παράσταση.

• Είναι δίκαιο να προσθέσουμε σήμερα ότι, αντίθετα, το πατρικό σπίτι του στον Γαλατά, Μουσείο πλέον, ολοκληρώθηκε από τον Δήμο Χανίων με την μεγάλη πίεση και συστηματική παρακολούθηση των εργασιών και από τον Σύλλογο Φίλων του Μίκη. Αλλά και το θέατρο στον Εμπρόσνερο, ήταν ολοκληρωμένο χάρις στις προσπάθειες του δραστήριου δημάρχου Αποκορώνου κ. Χαράλαμπου Κουκιανάκη, ο οποίος μάλιστα κατάφερε να το ονοματοδοτήσει με μια μουσική -ιστορική πλέον- παράσταση, παρουσία του Μίκη Θεοδωράκη. Υπεσχημένο

• Στον απόηχο, λοιπόν, της πρόσφατης επίσκεψης του Μίκη Θεοδωράκη στα Χανιά, θεωρούμε ότι έχουν ιστορική αξία οι επισκέψεις του Μίκη και ειδικότερα εκείνη του 1999.

• Οπότε, μεταξύ άλλων, ξεκίνησε η ιδέα και υπόσχεση της πόλης για ένα Θέατρο με το όνομα του Μίκη με παρότρυνση του ίδιου. Και κάποια στιγμή μάλιστα, γύρω στα 2005 ο Μίκης είχε εκφράσει και μία μικρή πικρία που δεν είχε ακόμα κατασκευαστεί.

• Η υπόσχεση αυτή είχε καταγραφεί στα Χανιώτικα Νέα σ’ αυτήν εδώ την ίδια στήλη “Εφημερίες” ( 3-8-1999) με γενικό τίτλο “ΑΞΙΟ( C ) N ΕΣΤΙ”.

• Ξαναδιαβάζοντας από το αρχείο μου το σχετικό κείμενο είδα ότι επρόκειτο για ένα “οδοιπορικό” σε τρεις από τους ιστορικούς “σταθμούς” που έκανε τότε ο Μίκης κατά το διήμερο της εδώ παρουσίας του. Εκτιμώντας ότι έχουν ιστορικό και όχι μόνο ενδιαφέρον κάποιες αναφορές του τις “επικαιροποιώ” με πηγή το συγκεκριμένο κείμενο.

• Ο πρώτος σταθμός, του Μίκη, τότε, ήταν στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου Χανίων όπου έδωσε μία μεγάλη συνέντευξη Τύπου.

• Ξεκίνησε με ένα “κομψό” παράπονο εξηγώντας τη δεκαετή περίπου μουσική απουσία του από τα Χανιά. «Ελειψα πολύ καιρό από τα Χανιά» και έτσι απλά άνοιξε και έκλεισε την πικρία του για τις αντιθέσεις που είχαν υπάρξει για την δημιουργία του θεάτρου της Ανατολικής Τάφρου το 1992. Μια δική του ιδέα για τις εκδηλώσεις για τον εορτασμό της 50ης επετείου της Μάχης της Κρήτης. Και είναι αλήθεια ότι το θέατρο αυτό έδωσε μεγάλη πολιτιστική – πολιτισμική ώθηση στα Χανιά. (διαπίστωση και του Μίκη τότε).

• Αλλωστε ανάλογο υπαίθριο ΜΕΓΑΛΟ θέατρο, ακόμα δεν αξιωθήκαμε να συμφωνήσουμε πού θα γίνει. Πολύ περισσότερο να το υλοποιήσουμε βέβαια. Δεν είναι ντροπή

• Πάνω σ’ αυτήν την κουβέντα, ο Μίκης είπε, ότι έχουμε ανάγκη από ένα χώρο – θέατρο που δεν στοιχίζει και τεράστια ποσά. Στην «ηλικία μου, δεν θα καταφύγω εγώ σε σπόνσορες, αλλά μπορώ να συμπαρασταθώ σε ό,τι μου ζητηθεί», είχε πει.

• Σήμερα που το θέατρο στο παλιό τελωνείο έχει το όνομα του Μίκη, μήπως είναι αναγκαίο να ζητήσουμε και την “βοήθεια” του Μίκη για την ολοκλήρωσή του;

• Οχι οικονομικά. Αλλά με μια παρέμβαση δική του; Οπως και όπου εκείνος κρίνει; Δεν είναι “ντροπή” να το ζητήσουμε. Ούτε ο δήμος Χανίων ούτε ο Σύλλογος φίλων του Μίκη. Για να μην βρεθούμε και πάλι μπροστά σε ένα ημιτελές έργο – θέατρο. Ο συρτός είναι Ροκ

• Απαντώντας σε ερώτηση για τη μουσική μας παράδοση ο Μίκης είχε πει «Ο χανιώτικος συρτός, δεν είναι τίποτα άλλο παρά ροκ». Ο συρτός μας με τον ρυθμό του είναι το ροκ του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντός μας. Παγκόσμια αρμονία και… κουζουλάδα

• “Οι δρόμοι του Αρχάγγελου” είναι ο τίτλος ενός αυτοβιογραφικού ουσιαστικά βιβλίου του Μίκη. Για το βιβλίο του αυτό, μίλησε ο ίδιος στο λιμάνι πίσω από το Γιαλού Τζαμί το Σάββατο 31/7/1999. Και φάνηκε ότι ήταν από τις λίγες φορές που άνοιξε την καρδιά του.

• Και ασφαλώς λίγοι θα γνωρίζουν ότι ο Μίκης αναφέρεται στον Αρχάγγελο Μιχαήλ που η μητέρα του τον θεωρούσε προστάτη του Μίκη και όταν αρρώσταινε, μας είπε, του έβαζε στον κόρφο του την εικόνα του, αντί άλλου φαρμάκου. Αλλωστε το Μίκης βγαίνει από το Μιχάλης.

• Μας ξενάγησε στους δρόμους του Αρχάγγελου, που ουσιαστικά είναι η φιλοσοφία της ζωής του. Είναι η δική του πίστη στους νόμους της παγκόσμιας αρμονίας. Είναι ένα έργο που κινείται μεταξύ ορθολογισμού και μυστικισμού.

• Α! και το καλύτερο. Που εν μέρει “εξηγεί” και πολλά απ’ όσα έλεγε και λέει, έπραττε και πράττει ο Μίκης. Μας μίλησε για την κρητική “κουζουλάδα” αλλά και τη δική του. Καθώς κατά τον Μίκη, “κουζουλός” πάει να πει δυνατός, φλογερός επαναστάτης, δημιουργός, Ανθρωπος. Γιατί Ουρανομήκης;

• Στα Χανιά, όπως έγραψε και προχθές στην στήλη του ο Βαγγέλης Κακατσάκης, “Ουρανομήκη” “βάφτισε” τον Μίκη Θεοδωράκη, ο μακαριστός μας μητροπολίτης παππούς Ειρηναίος Γαλανάκης.

• Επειδή, όπως εξήγησε κατά την προσφώνησή του προς τον Μίκη στην Μεγάλη Συναυλία που δόθηκε στο ξετρουλιαστό Στάδιο Χανίων (τρίτο και τελευταίο Σταθμό του το 1999), “Μίκη”, του είπε, «όλα σε σένα είναι Μεγάλα. Μεγάλος συνθέτης, μεγάλος μουσικός, μεγάλος Ελληνας, μεγάλος Κρητικός. Μόνο το όνομά σου είναι μικρό. Γι’ αυτό θα σε λέμε Μίκη, Ουρανομήκη»!

• Ενα πράγμα, έχει μείνει σε εκκρεμότητα από την τότε πρόσκληση του μακαριστού Ειρηναίου προς τον Μίκη. Του είχε ζητήσει να έλθει ξανά στα Χανιά και να γράψει τη ΣΥΜΦΩΝΙΑ της ΜΑΔΑΡΑΣ.

•Μακάρι να έχει υγεία να το κάνει.