Η ουσία του πεντοζάλη

Ενα από τα “τσιτάτα” που χρησιμοποίησε σε ομιλία τουστο Ηράκλειο ο κ. Τσίπρας αναφερόμενος στη σχέση της Ελλάδος με τις… αγορές στην περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ βγει νικητής στις εκλογές ήταν και το παρακάτω: «εμείς θα παίζουμε τη λύρα και αυτοί θα χορεύουν… πεντοζάλη». Η συγκεκριμένη ρήση που έπαιξε εν πολλοίς στα ΜΜΕ πράγματι ακούστηκε ωραία αλλά σε μια δεύτερη ανάγνωση δείχνει να μην είναι τόσο εύστοχη όσο παρουσιάστηκε· με δόση εύκολου εντυπωσιασμού ως είθισται κυρίως να συμβαίνει στη σύγχρονη εποχή. …Διότι έστω κι αν φαίνεται εκ πρώτης όψεως ως δείγμα… πίεσης(!) δικής μας (εμείς είμαστε οι λυράρηδες) προς τις αγορές, αυτό δεν μπορεί να συνάδει με την πραγματικότητα και δη ενός λυράρη που παίζει συγκεκριμένα ένα πεντοζάλη για να χορέψουν, να ψυχαγωγηθούν ακόμη και να διασκεδάσουν οι ακροατές αλλά και -κυρίως- όσοι επιθυμούν να χορέψουν και μάλιστα ένα πεντοζάλη. Η πραγματικότητα λοιπόν θέλει τον λυράρη να μην επιθυμεί να “αντιπαρατεθεί” με τον χορευτή αλλά να συνυπάρξει με αυτόν ο καθένας με την τέχνη του προς όφελος και των δύο. Το θέμα λοιπόν είναι ότι στις πλείστες περιπτώσεις ο χορός έχει ως συνοδεία τη μουσική και συνδυαστικά αυττά τα δύο μπορούν να φέρουν τόσο τον χορευτή όσο και τον μουσικό σε απόλυτη αρμονία – συμφωνία κάτι που θεωρείται ιδεατό και αφήνει και στα δύο μέρη μια απίστευτη αίσθηση ικανοποίησης. Γιατί ευφραίνεται, χαίρεται ο καλός λυράρης να βλέπει χορευτές καλούς να ακλουθούν τις δοξαριές του, αλλά και από την πλευρά του ο καλός χορευτής χαίρεται να ακούει τον καλό λυράρη να προσέχει τα βήματά του και να του παίζει όπως επιθυμεί… Οσο αφορά στον ίδιο αυτό καθαυτό χορό πεντοζάλη, εδώ μάλλον έχει προκύψει ακόμη ένα θέμα το οποίο σίγουρα δεν μπορούμε σε αυτόν τον μικρό χώρο να αναλύσουμε στο σύνολό του… Ωστόσο απλά θα αναφερθούμε σε ένα δύο πραγματάκια που ο πεντοζάλης ως ένας πολεμικός χορός με μία πολύ μεγάλη ιστορία πίσω του που φτάνει έως και στην Αρχαία Μινωική Κρήτη, πρεσβεύει. Ειδικά γι’ αυτόν μπορούν να μιλήσουν κυρίως οι χορευτές που τον έχουν χορέψει και χαίρονται να τον χορεύουν. οι οποίοι Αν τους ρωτήσει κάποιος, θα μπορούσαν να πουν πως η έντασή του και η ομορφιά του συνεπαίρνει τόσο πολύ που μάλλον δεν τον θεωρούν ως κάτι το αρνητικό να χορεύουν στον ρυθμό του. Διότι είναι από κείνους τους χορούς που προσδίδουν… αίγλη, και πλήρωση κυρίως στους χορευτές που με περηφάνια, αντριγιά κτυπούν τα πόδια τους στη γη αλλά εξίσου δημιουργεί απίστευτα συναισθήματα τόσο σε όλους όσοι συμμετέχουν, μουσικούς, χορευτές ακόμη και θεατές… …Ομως σε ένα χορό, σε ένα γλέντι, πολλά είναι εκείνα που μπορούν να συμβούν όταν ένας λυράρης παίζει το λυράκι του· π.χ. κανένας να μην σηκώνεται να χορέψει οπότε σ’ αυτήν την περίπτωση το πράγμα αλλάζει αφού δεν υπάρχει κανένα χορευτικό δρώμενο. Και σε αυτή την τελευταία περίπτωση το γλέντι χαλάει πριν καν ξεκινήσει…