Οξύμωρον

Πολιτικός παραλογισμός θεωρείται και σχήμα οξύμωρον το αποτέλεσμα της προχθεσινής ψηφοφορίας κατά την οποία υπερψηφίστηκε το Ν/Σ “προαπαιτουμένων” με 229 “ναι”. Λέγεται ότι πρόκειται για κάτι πρωτοφανές, διότι το Ν/Σ το ψήφισαν τρία απ’ τα πέντε κόμματα της αντιπολίτευσης, ενώ απ’ την κυβερνητική πλειοψηφία 32 είπαν “όχι”, 6 φώναξαν “παρών” και υπήρξε μία απουσία. Η κυβέρνηση βγήκε προβληματισμένη και τραυματισμένη.
Ο κομματικός αρχηγέτης κ. Λαφαζάνης της “Αριστερής πλατφόρμας” με τους λοιπούς δραχμολάγνους “Λαπαβίτσες” και “Βαρουφάκηδες” έπαιξαν ανόσια, πίσω απ’ τις πλάτες του ελληνικού λαού, ένα παιχνίδι, αδιαφορώντας κατά πόσο θα οδηγήσει τη χώρα σε χειρότερο σημείο, απ’ το πολύ κακό στο οποίο βρίσκεται, διακινδυνεύοντας και το πολιτικό τους μέλλον. Το 3% έκανε εσωτερική αντιπολίτευση στον Τσίπρα, που χωρίς αυτόν θα έμενε παντοτινά στο 3%. Τον υπονόμευσαν. Για ποιον λόγο; Να πέσει για να δεχθούμε το σχέδιο Σόιμπλε με το παράλληλο νόμισμα και να αυτοδιαλυθεί το κράτος. Να φθάσει ο συνταξιούχος, που τώρα με 700 € περνά κουτσά –  στραβά τον μήνα, να παίρνει 700 δρχ., που δεν αρκούν ούτε για 5 μέρες.
Ποια η τακτική και με ποια λογική εξέφρασαν τη στάση τους με την προχθεσινή ψηφοφορία; Είναι δύσκολο ν’ αποκρυπτογραφηθεί. Το στηρίζουμε την κυβέρνηση, αλλά δεν στηρίζουμε τους νόμους της, είναι κάπως περίεργο και δυσνόητο. Οι συνιστώσες φαίνεται πως δεν λειτουργούν συγκεντρωτικά. «Οπως γνωρίζετε, προσωπικά και όλος ο ΣΥΡΙΖΑ, είπε ο κ. Λαφαζάνης, δεν ψηφίσαμε το πρώτο μνημόνιο, δεν ψηφίσαμε το δεύτερο και δικαιωθήκαμε. Δεν θα ψηφίσουμε και το τρίτο που έρχεται στη Βουλή. Με τα μνημόνια η χώρα δεν πάει μπροστά. Η χώρα καταστρέφεται. Η Ελλάδα έχει πολλές εναλλακτικές λύσεις. Πρέπει να υπάρξει πολιτική βούληση. Το δίλημμα μνημόνιο ή καταστροφή είναι τρομοκρατικό, ανύπαρκτο δίλημμα». Και ψήφισαν όπως είδαμε!
Για τον κ. Λαφαζάνη και τους άλλους πρόκειται για «κρυστάλλινη και καθαρή στάση… δεν τίθεται θέμα κυβέρνησης…».
Μπορεί να εκφράζουν τις απορίες τους περί του αν γίνεται συγκερασμός αυτών των διαφορετικών θέσεων, αλλά δεν χρειάζεται να δοθούν εξηγήσεις. Στηρίζουν, λοιπόν, την κυβέρνηση, δεν ψηφίζουν τα μέτρα, που ψήφισαν οι αντίπαλοί τους. Αν δεν τα εφαρμόσουν, πώς στηρίζουν την κυβέρνηση; Εκτός και παραιτηθούν κι έρθουν άλλοι στη θέση τους.
Η αντιπολίτευση ανέλαβε την ευθύνη να σπρώχνει το κάρο, πάνω στο οποίο κάθονται οι αριστεροί που δεν ψηφίζουν. Πρόκειται για ιδιόμορφη κατάσταση. Πολιτικά ανορθόδοξα πράγματα. Το θέμα δεν ήταν “ευρώ” ή “δραχμή”, αλλά πρόγραμμα διάσωσης απ’ τη χρεοκοπία, μετά από 5 χρόνια λιτότητας και ύφεσης. Το μη βιώσιμο σύστημα της οικονομίας, που λέγεται ότι παρέλαβε η κυβέρνηση, είναι η αιτία των όσων υφιστάμεθα σήμερα. Η συμφωνία που υπέγραψε ο Τσακαλώτος μπορεί και με μερικές ακόμη θυσίες να γίνει βιώσιμη, χωρίς να χρειαστεί η γενναιόφρων(!) στήριξη της Αριστερής Πλατφόρμας.
Πάντως αυτό που έγινε κατά την προχθεσινή ψηφοφορία θα συζητηθεί για πολύ, θα ’χει πολιτικές προεκτάσεις και θα είναι η απόδειξη της αντίληψης των ξένων ότι δεν εννοούμε ν’ αλλάξουμε νοοτροπία, αφού το πρόβλημά μας είναι ο κακός εαυτός μας λόγω του αναξιόπιστου, της αντιφατικότητας και της αβεβαιότητας που μας δέρνει.