Οξω κρίση

Τούτη η ιστορία που θα σας αναφέρω είναι πραγματική και μου την αφηγήθηκε τούτο το καλοκαίρι που βρέθηκα στον Βάμο ο καρδιακός φίλος Γιάννης Χατζηδάκης, που είναι και οικονομολόγος.
Είναι κάποιος χρόνος της δεκαετίας του τριάντα και φαίνεται, πως και τότες, κάποια οικονομική σφίξη είχε ο κόσμος. Αλλωστε και πότε δεν είχε;
Τότες στου Βάμου, ο Καντερονικολής είχε “εστιατόριον”, ο Μαλεκομαθιός “καφενείον – παντοπωλείον” και ο Γιωργαλοδημήτρης “καφενείον”. Ηταν κι άλλοι, αλλά πρωταγωνιστές της ιστορίας μας ήταν αυτοί οι τρεις φίλοι.
Μια μέρα ο Καντερονικολής είχε λίγο καλύτερες εισπράξεις και έκαμε τη σκέψη να κεράσει ένα κρασάκι τσ’ άλλους δυο.
Παίρνει ένα δίφραγκο, πάει στου Μαλεκουμαθιού και του λέει: «Ελα να πάμε στου Γιωργαλοδημήτρη να σασε κεράσω ένα κρασί». Πάνε στου Γιωργαλοδημήτρη, πίνουν τα κρασάκια τους, πληρώνει το κέρασμα που ήταν 2 δραχμές και φεύγουν.
Το απογευματάκι, ο Γιωργαλοδημήτρης, εσκέφθηκε, πως και αυτός θα πρέπει να κεράσει τσοι φίλους του κατά τη συνήθεια.
Παίρνει, λοιπόν, τσι 2 δραχμές που είχε εισπράξει, πάει στου Καντερονικολή και του λέει να πάνε να πιούνε ένα κρασί στου Μαλεκομαθιού. Χωρίς καμιά αντίρρηση ακολούθησε ο Καντερονικολής. Εκεί, πίνουν πάλι τα κρασάκια τους και ο Γιωργαλοδημήτρης επλήρωσε το κέρασμα, που ήταν πάλι 2 δραχμές.
Υστερα από λίγη ώρα ο Μαλεκομαθιός, που δεν άντεχε ακράσωτο το λάρυγγά του τόσηνα ώρα, εσκέφθηκε πως, κατά το έθιμο, πρέπει κι αυτός να κεράσει. Παίρνει τις εισπράξεις, πάει στου Γιωργαλοδημήτρη και του προτείνει να πάνε για ένα κέρασμα στου Καντερονικολή. «Μετά χαράς», είπε ο Δημήτρης. Πάνε στου Καντερονικολή, παραγγέλνει μια από τα ίδια, πληρώνει το λογαριασμό, που πάντα ήταν 2 δραχμές και αφού συζήτησαν για λίγο και για τα προβλήματα τσ’ άτιμης κοινωνίας, έφυγαν ο καθ’ ένας για τη δουλειά του.
Για να μη σας τα πολυλογώ, τα κεράσματα αλληλοδιαδέχονταν το ένα το άλλο με τον ίδιο ρυθμό για αρκετές μέρες και το δίφραγκο, ζαλισμένο μπλιό με το να τριγυρίζει από τον ένα στον άλλο, επλήρωνε πάντα το λογαριασμό, χωρίς ν’ αφήνει βερεσέδια.
Κάποια στιγμή διαπίστωσαν με έκπληξη και οι τρεις, πως τόσες μέρες κερνά ο ένας τον άλλο με ένα δίφραγκο και πως όλοι επλήρωναν κανονικά το λογαριασμό, χωρίς ακάλυπτες επιταγές.
Θεόψυχά μου και θαματουργό είναι τούτονε το δίφραγκο παρατήρησε ο Μαλεκομαθιός που είχε υπολογίσει πως τις μέρες που τριγύριζε το δίφραγκο από τον ένα στον άλλο, είχαν πιει πάνω από 50 οκάδες κρασί, χωρίς να χρωστά κανείς και χωρίς να έχει μείνει απλήρωτος κανείς.
Αυτό θα πει ανάκαμψη της πραγματικής οικονομίας, διαρθρωτικές αλλαγές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις, όπως θα λέγαμε σήμερα που στηρίχτηκαν στην κυκλοφορία ενός δίφραγκου!!