∆υόµισι χρόνια κρατάει ο πόλεµος στην Ουκρανία.
Όλο αυτό το διάστηµα έχουν γραφεί πολλά και έχουν ειπωθεί πολλά περισσότερα.
Ο Πούτιν όµως βοµβαρδίζει και σκοτώνει αµάχους και µικρά παιδιά.
Όταν τελειώσει ο πόλεµος, δεν θα υπάρχουν και φιλοπόλεµοι.
Θα γίνει τότε ένα φεστιβάλ τραγουδιού τύπου Eurovision και θα τραγουδάµε το “Επί γης ειρήνης”.
Μέχρι να συµβεί αυτό όµως, πρέπει να σταθούµε (όλοι οι ∆υτικοί) στο πλευρό της Ουκρανίας.
Τον Νοέµβριο έχουν εκλογές στην Αµερική.
Ο Τραµπ έχει υποσχεθεί ότι «θα τερµατίσει τον πόλεµο σε ένα 24ωρο».
Πώς θα τα καταφέρει; ∆εν µας το µαρτυράει.
Το κρατάει µυστικό…
Αυτός ο πόλεµος θα τελειώσει όπως όλοι οι πόλεµοι σε ένα τραπέζι διαπραγµατεύσεων.
Στη µία άκρη του τραπεζιού θα καθίσει ο Πούτιν και στην άλλη άκρη ο Ζελένσκι.
Και θα καθίσουν σε ένα τραπέζι διαπραγµατεύσεων γιατί καµία από τις δύο πλευρές δεν έχει την ισχύ για να υπερισχύσει ολοκληρωτικά.
Αλλά όταν φτάσουµε στη διαπραγµάτευση τους όρους θα τους διαµορφώσουν οι Ρώσοι και οι Ουκρανοί.
∆εν θα τους διαµορφώσει ούτε ο Τραµπ, ούτε ο Σολτς, ούτε ο Μακρόν.
Τους όρους της διαπραγµάτευσης θα τους διαµορφώσουν οι δυο εµπόλεµες πλευρές.
Προφανώς και δεν θα φωνάξουν τον Ούγγρο να πει τη γνώµη του.
Κι ας κόβει βόλτες για κουβενταρία στη Μόσχα.