Συνεχίζεται ανενδοίαστα στην Ουκρανία η στοχοθέτηση αµάχων από τους Ρώσους, µια γνωστή πάγια τακτική δεκαετίες τώρα που στοχεύει κυρίως στον εκφοβισµό και τον κλονισµό του ηθικού των πολιτών. Ο ρωσικός στρατός, έχοντας προηγουµένως διαπράξει εγκλήµατα πολέµου, συνεχίζει την εσκεµµένη στόχευση πολυκατοικιών, νοσοκοµείων και σπιτιών σε όλη την ουκρανική επικράτεια, µιας και καθώς φαίνεται µέχρι τώρα έχει απωλέσει θεαµατικά το πλεονέκτηµα στο πεδίο των µαχών.
Την ίδια στιγµή, στον αντίποδα, ο ουκρανικός στρατός δεν προβαίνει παρά σε συγκεκριµένες στοχεύσεις σε πετρελαιοπηγές, διυλιστήρια και στρατιωτικά αεροδρόµια ή αποθήκες προµήθειας ή κατασκευής οπλικών συστηµάτων του ρωσικού στρατού. Ο αριθµός των παράπλευρων απωλειών λοιπόν σαφώς και γέρνει προς την πλευρά της Ουκρανίας, µιας και θα το επαναλάβω, η τακτική του ρωσικού στρατού από παλιά είναι η ερήµωση των πόλεων και των χωριών.
Αν κοιτάξει κανείς στο παρελθόν τι έκαναν οι Ρώσοι στην Τσετσενία, και συγκεκριµένα την πρωτεύουσα Γκρόζνι που είχε µετατραπεί σε σωρούς ερειπίων, θα καταλάβει πως αυτή η τακτική δεν είναι άγνωστη.
Στην Μαριούπολη διαπράχθηκε το µεγαλύτερο έγκληµα µεταπολεµικά µε χιλιάδες νεκρούς κάτω από τα ερείπια που οι Ρώσοι µετά την κατάληψή της, φρόντισαν να εξαφανίσουν. Στην Μπούτσα επίσης διαπράχθηκε ένα ακόµη έγκληµα πολέµου.
Σιγά – σιγά λοιπόν εν ενθέτω χρόνω τα στοιχεία βγαίνουν στην επιφάνεια το ίδιο όπως και ο σκοπός αυτής της εισβολής που δεν ήταν άλλος από την εξαφάνιση αυτού του κράτους ή στην καλύτερη περίπτωση του κατακερµατισµού του.
Σύµφωνα λοιπόν µε τελευταία επίσηµα στοιχεία, στην Ουκρανία τουλάχιστον 12.300 άµαχοι σκοτώθηκαν από την αρχή του πολέµου. Ο αριθµός αυτός είναι αρχικός και µάλλον πολύ πρόχειρος µιας και οι επιθέσεις του ρωσικού στρατού κατά αµάχων συνεχίζεται, ενώ χιλιάδες άλλα θύµατα έχουν εξαφανιστεί, όπως προανέφερα.
Σύµφωνα µε στοιχεία του ΟΗΕ λοιπόν, περισσότεροι από 12.300 άµαχοι έχουν σκοτωθεί στην Ουκρανία από την έναρξη του ρωσικού επιθετικού πολέµου πριν από σχεδόν τρία χρόνια. Τους τελευταίους µήνες, ο αριθµός των θυµάτων έχει αυξηθεί ιδίως λόγω της αυξηµένης χρήσης µη επανδρωµένων αεροσκαφών, πυραύλων µεγαλύτερου βεληνεκούς και βοµβών ολίσθησης, δήλωσε η αναπληρώτρια Ύπατη Αρµοστής των Ηνωµένων Εθνών για τα Ανθρώπινα ∆ικαιώµατα, Νάντα Αλ Νασίφ.
Αναφερόταν στις εξελίξεις από τον Σεπτέµβριο και µετά. «Οι ρωσικές δυνάµεις έχουν εντείνει τις επιχειρήσεις τους για να καταλάβουν περισσότερα εδάφη στην ανατολική Ουκρανία». Αυτό έχει σοβαρές επιπτώσεις στον άµαχο πληθυσµό. Η Νασίφ αναφέρθηκε ειδικότερα στις περιοχές της πρώτης γραµµής στις περιοχές Ντονέτσκ, Χερσώνα και Ζαπορίζια.
«Ανησυχούµε βαθύτατα για τον αντίκτυπο που έχει στον άµαχο πληθυσµό η αυξηµένη χρήση µη επανδρωµένων αεροσκαφών και η χρήση νέων όπλων», πρόσθεσε.
Αυτό αναφέρεται εν µέρει στη χρήση εξαιρετικά καταστροφικών κατευθυνόµενων βοµβών ή βοµβών ολίσθησης σε κατοικηµένες περιοχές.
Μεγάλα τµήµατα της ουκρανικής επικράτειας λοιπόν έχουν στην κυριολεξία ισοπεδωθεί. Ο Πούτιν έχοντας χάσει οριστικά την µάχη, επιστρατεύει το κάθε τι για να αλλάξει τα δεδοµένα. Φυλακισµένοι και παραβατικοί στέλνονται αφειδώς στα πολεµικά µέτωπα, την ίδια στιγµή που Βορειοκορεάτες θυσιάζονται για χάρη της ρωσικής αυτοκτρατορίας και επεκτατικότητας.
Αυτό από µόνο του δείχνει πως ο Πούτιν θέλει να πετύχει τον στόχο του ακόµη και αν χρειαστεί να θυσιαστούν χιλιάδες ακόµη στρατιώτες, συνυπολογιζοµένου ότι σύµφωνα µε ανεπίσηµα στοιχεία, είναι περισσότερες από 100 χιλιάδες οι Ρώσοι στρατιώτες που έχουν χάσει την ζωή τους στα πεδία των µαχών.
Μιλάµε δηλαδή για τεράστιο πλήγµα κατά της Ρωσίας και µια µεγάλη δοκιµασία των Ουκρανών που έχουν και αυτοί µεγάλες απώλειες στην προσπάθειά τους να υπερασπίσουν την εδαφική τους ακεραιότητα.
Ο Πούτιν όµως δεν ενδιαφέρεται στο παραµικρό για όλα αυτά και αυτό που τον συνεπαίρνει, είναι να κατακτάται έστω και µια σπιθαµή του ουκρανικού εδάφους ακόµη και αν για αυτή πεθάνουν εκατοντάδες.
Μην προκαλεί λοιπόν έκπληξη το γεγονός της θανάτωσης χιλιάδων αµάχων, ούτε βέβαια και το γεγονός ότι για αυτή την εισβολή και τα χιλιάδες θύµατα εξακολουθεί να σαγηνεύεται η ακροδεξιά και να σωπαίνει επιδεικτικά η αριστερά. Αυτό το φαινόµενο όµως έχει καταγραφεί ήδη στην ιστορία.
Το αν ο αριθµός των νεκρών αµάχων θα αυξηθεί, αυτό είναι το µόνο σίγουρο, ενώ ακόµη πιο απειλητικό φαντάζει το σενάριο αθώωσης του δικτάτορα Πούτιν από τον έτερο σύµµαχό του που ακούει στο όνοµα Τράµπ.
Εξάλλου το τοπίο έχει ξεκαθαρίσει, και όσοι σωπαίνουν για τα ρωσικά εγκλήµατα διαρκείας, µε τον έναν ή τον άλλον τρόπο σιγοντάρουν και στηρίζουν τον Τράµπ, µε όλά αυτά που θα τον συνοδεύσουν στην επικείµενη θητεία του.
Έτσι για να βάλουµε τα πράγµατα στην θέση τους και ο καθένας να µπει στην αντίστοιχη κατηγορία. Γιατί στην πράξη τα άκρα έχουν ήδη αφοµοιωθεί και η ιστορία το έχει καταγράψει όπως και το µεγαλύτερο έγκληµα κατά αθώων που συντελέστηκε και συνεχίζεται να συντελείται µεταπολεµικά.
