Μέχρι τώρα βλέπαμε καταστροφές και τη φρίκη ζωγραφισμένη στα πρόσωπα των θυμάτων… ζούσαμε τη φρίκη του πολέμου στην Ουκρανία… σαν απλοί παρατηρητές. Ανθρώπων έργα…
Μετά τον καταστροφικό σεισμό στη γειτονική μας Τουρκία και τη Συρία, βλέπουμε κι εδώ τον πόνο και τη φρίκη αποτυπωμένα στα πρόσωπα των επιζώντων… ακούμε τις κραυγές απόγνωσης κάτω από τα χαλάσματα. Η διαφορά είναι, ότι τη φρίκη του πολέμου την προκαλούν τα οικονομικά συμφέροντα συγκεκριμένων ισχυρών ελίτ… άρα θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, ενώ τις φυσικές καταστροφές, όπως είναι οι σεισμοί, δεν μπορούμε να τις αποφύγουμε. Μπορούμε όμως να τις διαχειριστούμε… ανθρώπινα και αλληλέγγυα.
Ο σεισμός που χτύπησε για μια ακόμη φορά Τουρκία και Συρία προξένησε πολλές καταστροφές, πολύ πόνο και φρίκη. Ακούμε για τρομακτικά νούμερα νεκρών και για ολόκληρες πόλεις που καταστράφηκαν. Στην Τουρκία υπολογίζονται πάνω από 13 εκατομμύρια οι άστεγοι, όσοι περίπου είναι και οι Ουκρανοί που ξεριζώθηκαν από τα σπίτια τους.
Στην Συρία υπολογίζονται πάνω από 10 εκατομμύρια. Μετά το πρώτο σοκ, στο άκουσμα αυτής της είδησης, η αυτοαποκαλούμενη δυτική κοινότητα, προθυμοποιήθηκε να βοηθήσει,… όπως έκανε και με τη Ουκρανία… στέλνοντας κατ’ αρχήν εξειδικευμένο προσωπικό για τέτοιου είδους καταστροφές, διότι αυτό που επείγει είναι να απεγκλωβιστούν οι άνθρωποι που είναι ακόμα ζωντανοί κάτω από τα ερείπια. Ακούμε λοιπόν ότι έχουν φθάσει στην Τουρκία πάνω από 50.000 διασώστες από 70 χώρες. Το περίεργο είναι θα έλεγα το ακατανόητο… ότι για τη Συρία δεν υπάρχει αυτή η κινητοποίηση.
Ακόμα και τα μέσα ενημέρωσης, του αυτοαποκαλούμενου “πολιτισμένου κόσμου” δεν έχουν στείλει ανταποκριτές για ενημέρωση στη Συρία. Κάτι ανακοινώνει η αρμόδια υπηρεσία του ΟΗΕ, ότι οι δρόμοι εκεί είναι καταστραμμένοι, και δεν υπάρχει πρόσβαση. Κάτι ψελλίζει ο ΠΟΥ ότι η κατάσταση εκεί είναι επικίνδυνη και δεν… μπορούμε -μάλλον δεν θέλουμε – να βοηθήσουμε. Ακόμα κι ο πατριάρχης ο δικός μας, έστειλε ένα θερμό μήνυμα συμπαράστασης στον Ερντογάν. Στην Συρία δεν τον ακούσαμε να συμπαραστέκεται έστω και φραστικά. Με λίγα λόγια, η Δύση φαίνεται να μην είναι διατεθειμένη για ανθρωπιστική βοήθεια, ούτε καν να μας ενημερώνει, για το τι γίνεται στην Συρία.
Για τον αυτοπροσδιοριζόμενο Δυτικό Κόσμο, είναι ξεκάθαρο αυτές τις μέρες, ότι δεν υπάρχει Συρία, γιατί δυστυχώς για μας τους… “πολιτισμένους”… η ανθρώπινη ζωή έχει διαβαθμίσεις.
