Ουκρανικά ‘‘παρατράγουδα’’

Στις αµερικανικές προτάσεις για εκεχειρία στον ρωσοουκρανικό πόλεµο έγινε µια µεγαλοπρεπής άρνηση του Πούτιν πριν συναντηθεί µε τον απεσταλµένο του Τραµπ στη Μόσχα Στίβεν Γουίτκοφ. Ο µεγαλοεπιχειρηµατίας, φίλος κι αυτός του Τραµπ, επενδυτής ακινήτων και χορηγός της προεκλογικής του εκστρατείας, παρά την απειρία του στη διπλωµατία, µετά τις πιέσεις προς τον Νετανιάχου για εκεχειρία µε τη Χαµάς, µετέβη στη Μόσχα να µεταφέρει τα σχέδια των ΗΠΑ για το Ουκρανικό.
Ο Πούτιν, που κι αυτός δραστηριοποιείται κάπως πάνω σ’ αυτό το θέµα, ύστερα από τη συνάντηση του µε τον Λευκορώσο Λουκασένκο διευκρίνισε ότι «υποστηρίζουµε την ιδέα της ειρηνικής διευθέτησης αυτής της σύγκρουσης… µε ειρηνικό τρόπο, αλλά η κατάσταση πρέπει να εξασφαλίζει µακροπρόθεσµη ειρήνη». Αιφνιδίασε µε την επιθυµία του να δοθεί λύση ειρηνική, όχι όµως εις βάρος της Ρωσίας.
Συζητείται ευρέως, να συγκροτηθεί και να αναλάβει την εξουσία στην Ουκρανία µία µεταβατική κυβέρνηση υπό την αιγίδα του Ο.Η.Ε., των ΗΠΑ και της Ε.Ε., που θα διενεργήσει εκλογές και θα υπογράψει συµφωνίες τερµατισµού του πολέµου, πρόταση αποδεκτή από τον Πούτιν, δεδοµένου ότι η κυβέρνηση Ζελένσκι έχει λήξει από τον Μάιο του 2024 και δεν είναι πλέον νόµιµη. Ωστόσο, όπως διαβεβαίωσε ο Ρώσος πρόεδρος, ο ρωσικός στρατός βαδίζει προς επίτευξη των στόχων του βοµβαρδίζοντας τον πόλεµο «ειδική στρατιωτική επιχείρηση».
Την ώρα που οι Ευρωπαίοι πιέζουν το Κίεβο να συµφωνήσει, πριν χάσει κι άλλα εδάφη, γιατί αδυνατούν να καλύψουν τις παντοειδείς ανάγκες του, µέσα στην Ουκρανία γίνεται ανοιχτή σύγκρουση µεταξύ του αρχηγού του στρατού, που παραδέχθηκε την αποτυχία των αντεπιθέσεων και της οµάδας γύρω απ’ τον Ζελένσκι που προπαγανδίζει περί τελικής νίκης.
Πάντως η Ρωσία, που δεν κατέρρευσε από την πίεση των κυρώσεων έχει πάρει τα επάνω της και ο Πούτιν είναι ικανοποιηµένος, καθώς τα στρατεύµατα του έχουν ανακτήσει την κυριαρχία τους, δεν είναι διατεθειµένος να τα παρατήσει και γι’ αυτό οµιλεί περί συµφωνίας τερµατισµού του πολέµου µε συνοµιλίες από νόµιµη κυβέρνηση και όχι µε τον Ζελένσκι, έχοντας µε το µέρος του και την παραδοχή… «µακάριοι οι κατέχοντες»!