Κλιμακώνεται η ένταση μεταξύ Ρωσίας – Δυτικών για το Ουκρανικό με διάδοση ειδήσεων, που δύσκολα μπορεί κανείς να ξεκαθαρίσει ποιες είναι αληθινές, ποιες κατασκευασμένες και τίνων οι ερμηνείες αντικειμενικές.
Αν οι Αμερικανοί το πάνε, σώνει και καλά, σκόπιμα, να εισβάλει η Ρωσία στην Ουκρανία, να της επιβάλει η Ε.Ε. κυρώσεις και ο Πούτιν σε αντίδραση να κλείσει τις στρόφιγγες του φυσικού αερίου, το κάνουν για να αναγκαστεί η Ευρώπη ν’ αγοράζει αμερικανικό υγροποιημένο αέριο σε διπλάσια τιμή. Ο Πούτιν έχει τη δυνατότητα να στερήσει απ’ την Ευρώπη αυτή την πρώτη ύλη που διοχετεύεται σ’ αυτήν, μέσω δύο αγωγών διερχομένων από την Ουκρανία. Αν συμβεί τούτο, οι επιπτώσεις θα είναι τεράστιες, όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και στις ασιατικές, στις αφρικανικές και στις χώρες της αμερικανικής ηπείρου, που τροφοδοτούνται με ευρωπαϊκά προϊόντα.
Οι Ευρωπαίοι είναι αποφασισμένοι, σε περίπτωση εισβολής στην Ουκρανία, να την αντιμετωπίσουν με ταχύτητα και αποτελεσματικά. Το απεύχονται, αλλά αν γίνει, δεν έχουν πολλούς τρόπους ν’ αντιδράσουν. Γνωρίζουν, ωστόσο, ότι κάθε κλιμάκωση μπορεί να ξεφύγει του ελέγχου και να “μολύνει” κι άλλες χώρες, που εμπλέκονται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Λέγεται ότι μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ στην Ουκρανία παρέμειναν μεγάλα αποθέματα πυρηνικών όπλων, που την κατατάσσουν τρίτη στον κόσμο χώρα.
Εν προκειμένω, ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία και Γερμανία έχουν δηλώσει ότι δεν θα εμπλακούν στρατιωτικά στη ρωσοουκρανική κρίση και η επέμβασή τους θα περιορίζεται μόνο σε οικονομικές κυρώσεις. Αυτές για τον Πούτιν είναι “γράμμα κενό”, γιατί η Ευρώπη θεωρείται εξαρτημένη απ’ αυτόν. Πάντως το πακέτο των κυρώσεων δεν έχει δημοσιοποιηθεί, από δε τις διπλωματικές διεργασίες γίνεται φανερό ότι θα είναι πολύ μεγάλο. Πρέπει, όμως, να ειπωθεί ότι κανείς δεν γνωρίζει αν θα είναι αποτελεσματικό μέσο αποτροπής ενός καταστροφικού πολέμου.
Η τρέχουσα αντιπαράθεση Ρωσίας με τη Δύση γίνεται για τη μη ένταξη Ουκρανίας και Γεωργίας στο ΝΑΤΟ. Ο Πούτιν προσπαθεί, για λόγους ιστορικούς και αισθηματικούς, να κρατήσει την Ουκρανία στη ρωσική επιρροή, καθ’ όσον «αντιπροσωπεύει το ορθόδοξο χριστιανικό βασίλειο της Ρωσίας». Πάντως στο ουκρανικό Σύνταγμα έχει προβλεφθεί η μελλοντική ένταξη της χώρας στη Β/Α συμμαχία. Ο καγκελάριος Σολτς στη συνάντησή του με τον Πούτιν στη Μόσχα θα τον διαβεβαιώσει ότι η Ουκρανία δεν θα μπει στο ΝΑΤΟ τα επόμενα 30 χρόνια. Όμως ο Ρώσος πρόεδρος είναι αρνητικός, μη δεχόμενος προθεσμίες. Η γερμανική διπλωματία πρότεινε να μεσολαβήσει και η Μέρκελ, που γνωρίζει τον Πούτιν καλά, αν ο Σολτς αποτύχει, ο οποίος δεν αντέδρασε.
Οι διπλωματικές ζυμώσεις δεν έχουν εξαντληθεί, αλλά δεν αναμένονται γρήγορες λύσεις. Δύσκολο το παιχνίδι και οι διαμεσολαβητές ζήτησαν τη συμπαράσταση και σύμπραξη του Ο.Α.Σ.Ε. (Οργανισμός Ασφαλίσεων και Συνεργασίας Ευρώπης). Οι σκέψεις του Πούτιν είναι να αποκαταστήσει τη σφαίρα επιρροής της Ρωσίας με όπλο το ρωσικό αέριο, απ’ το οποίο είναι εξαρτημένη η Ευρώπη, κατέχεται δε από τον φόβο επανακατάληψης από το Κίεβο της Κριμαίας.
Αν δεν ξεκαθαρίσει το Ουκρανικό, δεν θα δούμε μείωση των τιμών της ενέργειας· τυχόν δε εισβολή στην Ουκρανία θα αλλάξει την πορεία της ανθρώπινης ιστορίας και θα επιστρέψει ο κόσμος στον νόμο της Ζούγκλας, γιατί ο παραγόμενος πλούτος θα πηγαίνει σε πολεμικά πλοία, αεροπλάνα και λοιπά πολεμοφόδια!
