Συχνό και λυπηρό φαινόµενο στην καθηµερινότητα είναι οι χωρισµοί. Χωρισµοί ζευγαριών, διασπάσεις κοµµάτων (κυρίως στην Αριστερά), µε καταστάσεις οι οποίες φτάνουν στα άκρα. Με λόγια που ξεστοµίζονται εκατέρωθεν, σαν να ήταν πάντα άσπονδοι εχθροί. Τα περασµένα λόγια αγάπης και συντροφικότητας λησµονούνται.
Η εµπειρία δείχνει ότι σε πολλές των περιπτώσεων χωρισµού, σπανίως και οι δύο αντιβαλλόµενοι ορθοποδούν και διαπρέπουν. Συνήθως ο ισχυρότερος είναι αυτός που ευδοκιµεί ξανά, κι ο αδύναµος συνθλίβεται.
Τα ούρντου είναι η επίσηµη ινδουιστική γλώσσα του Πακιστάν, και λένε ότι σ’ αυτήν την γλώσσα υπάρχει µια λέξη που όταν την γράφουν από τα αριστερά προς τα δεξιά σηµαίνει αγάπη µέχρι λατρείας, ενώ αν γραφτεί από τα δεξιά προς τα αριστερά µίσος µέχρι θανάτου. Τα ίδια γράµµατα και οι ίδιες συλλαβές, εξαρτάται από την πλευρά που θα γραφτεί.
Στην Αριστερά η πρόσφατη διάσπαση έφερε στο προσκήνιο το µίσος µέχρι «θανάτου». Οι µεν χαρακτηρίζουν «Τραµπιστή» έναν πρώην σύντροφο και νυν αρχηγό του κόµµατος, ενώ οι υποστηρικτές του τελευταίου χαρακτηρίζουν τους αποσχισθέντες, αποστάτες, προσδίδοντάς τους όλη την ντροπιαστική σηµασία του όρου.
Σαν απλό ψηφοφόρο τέτοιες καταστάσεις µε θλίβουν απερίφραστα, κρίνοντας ότι οι διασπάσεις πολιτικών χώρων µόνο αποδυνάµωση φέρνουν, ενώ αντιθέτως δρουν υποστηρικτικά προς όφελος των πολιτικών αντιπάλων.
*Ο Αριστείδης Γ. Αρχοντάκης είναι συγγραφέας, φυσικός
arisarchontakis.com
