Πριν λίγες ημέρες και σε ανύποπτο χρόνο, μου είχε προξενήσει εντύπωση το παρακάτω γεγονός που πέρασε στα ψιλά.
Γυναίκα στη Βόρεια Ελλάδα, πριν δέκα χρόνια, σαν προϊσταμένη Οικονομικής Υπηρεσίας καταχράστηκε 320.000 ευρώ από πολίτες που πλήρωναν οφειλόμενα και τους έβαζε καπέλο για να γεμίζει με τη διαφορά την τσέπη της. Δικάστηκε εννέα χρόνια με αναστολή.
Μετά από άλλα εννέα χρόνια το εφετείο την δίκασε επτά χρόνια και με, πιστέψτε το, εξαγορά προς ΤΡΙΑ ευρώ την ημέρα. Θα πλήρωσε 8.000 ευρώ και θα της “έμειναν” και σχεδόν 300.000 μετά τα δικαστικά έξοδα.
Δεν θα μπω στο πειρασμό να αναφέρω ότι αυτό “συμφέρει”. Ούτε μια ημέρα φυλακή. Ισως και καταβολή κανονικά του μισθού και αν τα είχε τοποθετήσει καλά, θα είχε και αρκετό κέρδος. Το ποσό δεν αναφέρθηκε στα ΜΜΕ σαν “ΜΥΘΙΚΟ” ούτε καν σχολιάσθηκε.