Θυµάµαι, παλιότερα, αποτελούσε έθιµο για τις εφηµερίδες, στο τελευταίο φύλλο της χρονιάς, µετά από έναν κατά το δυνατόν περιεκτικό απολογισµό των όσων συνέβησαν κατά τη διάρκεια της χρονιάς, δηµοσίευαν και έναν… καζαµία.
Η εφευρετικότητα του συντάκτη, το χιούµορ αλλά και η ουσία έκαναν ευανάγνωστο τον καζαµία.
Στο λυκαυγές του 2025, λοιπόν, επιστρατεύουµε το χιούµορ, για να ιχνηλατήσουµε τους ανθρώπους και την πόλη των Χανίων.
Κατ’ αρχήν δεν γίνεται να αλλάζουµε πόλη σε κάθε εκλογές.
Η πόλη είναι µία και ο µπακλαβάς γωνία. Μπακλαβάς µε… δύο γωνίες, δεν γίνεται…
Λογική και χρήσιµη αποσαφήνιση.
Και επειδή η πόλη είναι µία, δεν χωρούν δύο αγάπες σε µια αγκαλιά.
∆εν γίνεται και να αγαπάς την πόλη και την καριέρα σου.
Γιατί τότε η πόλη θα ζηλέψει… την καριέρα και θα την εξοστρακίσει.
Με µια υποσηµείωση.
∆εν έχουµε πού να εξοστρακίσουµε την καριέρα, γιατί είναι «οικείο βασανάκι».
Η πόλη δεν ισχύει «υπό τις παρούσες συνθήκες».
Ισχύει και το 2025 και το 2026 και το 2027…
Ούτε παιχνίδι της γλώσσας είναι η πόλη… «Να ‘χουµε να λέµε».
Ούτε εκδροµή πάει η πόλη.
Αυτά δεν συµβαίνουν ούτε στο πιο φρικαρισµένο υποσυνείδητο.
Εδώ θα µείνουµε λοιπόν.
Ευτυχές το 2025.
