Κύριε διευθυντά,
…πάµε βόλτα στα Χανιά, στην κάτω γειτονιά να πάρουµε µια βάρκα µε πανιά…
Μία βόλτα στα Χανιά όπως λέει και το χιλιοτραγουδισµένο απ’ όλους µας, τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκης, είναι µία ανάσα από την καθηµερινότητα. Ηρεµεί η ψυχή σου όταν βλέπεις τις όµορφες µονοκατοικίες µε τα όσα γιασεµιά απόµειναν, να «…µοσχοβολούν οι γλάστρες και ο σγουρός βασιλικός…», να περπατάς στην απέραντη παραλία του Κουµ κΚαπί µε το απέραντο γαλάζιο, τα αµέτρητα καφέ, όπου µπορείς να απολαύσεις τον καφέ σου οποιαδήποτε ώρα της ηµέρας. Να δεις την ανατολή του ήλιου, να δροσιστείς το καταµεσήµερο ή να απολαύσεις τον κατακόκκινο ουρανό της ∆ύσης. Τα βενετσιάνικα τείχη που θυµίζουν παλαιές εποχές των ιπποτών, των κουρσάρων και των ηγεµόνων.
Τον επιβλητικό φάρο που στέκεται αγέρωχος φύλακας του λιµανιού, χρόνια τώρα.
Το λιµανάκι της Ν. Χώρας µε τα µικρά καϊκάκια και τις γραφικές ψαροταβέρνες που µοσχοµυρίζει το καλαµάρι το τηγανιτό και τα χταπόδια απλωµένα στον ήλιο για να στεγνώσουν. Η µυρωδιά του ούζου που θυµίζει καλοκαίρι.
Τι τυχεροί που είµαστε όλοι οι Χανιώτες; Ευλογία θεού η πόλη µας µε τις αµέτρητες φυσικές οµορφιές.
∆εν αρκεί µόνο η φύση να φροντίζει τα Χανιά µας αλλά και εµείς. ∆υστυχώς ο άνθρωπος παρεµβαίνει άσχηµα.
Τα πολυσυζητηµένα Νεώρια στέκουν ετοιµόρροπα. Κάνουν µεγάλη προσπάθεια να µην καταρρεύσουν. Η γραφειοκρατεία θα τα ισοπεδώσει. Ο Ιταλικός στρατώνας το ίδιο, είναι ένα κουφάρι µε κάπνες και σκουπίδια. Η γραφειοκρατεία και εδώ. Η ταλαιπωρηµένη µας Αγορά στο κέντρο της πόλης.
Έγραψα σε φύλλο της έγκριτης εφηµερίδα σας και ευχήθηκα αφού µπήκε το ένα µέρος της οροφής να µην αργήσουν να µπουν και τα υπόλοιπα κοµµάτια.
∆υστυχώς όπως όλοι βλέπουµε δυο µήνες τώρα στάση εργασίας. Που είναι η υπόλοιπη σκεπή; Τελείωσαν τα σίδερα; Κουράστηκαν οι εργάτες; Άλλαξε ο εργολάβος; Ή ακρίβυναν τα υλικά;
Σκουπίδια σε κάποιους δρόµους που τα σκουπίζει ο αέρας. Παράνοµη στάθµευση από ασυνείδητους πολίτες σε ράµπες, πεζοδρόµια και ποδηλατόδροµους. Κυκλοφοριακό χάος. Η πλατεία 1866 αναπλάθεται. Έπρεπε όµως να παράµενε ένας όµορφος δροσερός τόπος στο κέντρο της πόλης. Τα ψηλά δέντρα ευτυχώς δεν κατακρεουργηθήκαν. Το συντριβάνι παρέµεινε να δροσίζει µε τα νερά του. Ανύπαρκτα όµως είναι τα λουλούδια για να δώσουν χρώµα στον χώρο και το πράσινο γκαζόν να χαρίζει την δροσιά του.
Η πλατεία έγινε δυστυχώς ένα µαυσωλείο στρωµένο µε πλάκες. Ακριβές αντίγραφο της πλατείας του Ηρακλείου. ∆ίχως λουλούδια, ταφόπλακες και ξεραΐλα.
∆εν φυτεύουµε λουλούδια γιατί δεν µπορούµε να τα ποτίζουµε; Το γκαζόν επίσης θέλει φροντίδα (πότισµα – κούρεµα). Είναι δυνατόν να µην υπάρχουν παρτέρια µε πολύχρωµα λουλούδια; Ταιριασµένα αρµονικά; (υπάρχουν αρχιτέκτονες κήπων).
∆ιαπιστώνουµε ότι όπου επεµβαίνει ο άνθρωπος ελάχιστες φορές προσπαθεί να µην αλλοιώσει την φυσική οµορφιά. ∆υστυχώς τα Χανιά έχουν κάποιες ασχήµιες που θα πρέπει να διορθωθούν ώστε “µία βόλτα στα Χανιά να ‘ναι ευχάριστη και ανθρώπινη”
