ΒΟΜΒΑΡΔΙΖΟΜΑΣΤΕ τελευταία από προκλητικότατες τουρκικές δηλώσεις σχετικές με την “αναθεώρηση” της Συνθήκης της Λωζάνης (1923) και στόχο τα νησιά του Αιγαίου. Πάγια η τακτική των Τούρκων: κάθε φορά που έχουν οξύτατα εσωτερικά προβλήματα, κάνουν “εξαγωγή” κρίσεων στο εξωτερικό, ώστε να εξάπτεται ο τουρκικός φανατισμός.
ΤΟ ΠΙΟ απογοητευτικό είναι ότι, ενώ οι Τούρκοι ξεπερνούν τα όρια της θρασύτητας, εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ (ΗΠΑ), κληθείσα να σχολιάσει τις προκλητικές δηλώσεις του Τούρκου προέδρου Ερντογάν εναντίον της Ελλάδας και την αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας στα νησιά του Αιγαίου, δήλωσε ότι η Ελλάδα και η Τουρκία έχουν διπλωματικά κανάλια για να αντιμετωπίζουν ζητήματα σχετικά με το Αιγαίο. Τόνισε ότι ένα σταθερό Αιγαίο είναι προς το συμφέρον ολόκληρης της περιοχής και πρόσθεσε: «Ενθαρρύνουμε την Τουρκία και την Ελλάδα, ως χώρες – συμμάχους στο ΝΑΤΟ να εργαστούν από κοινού για να διατηρήσουν καλές σχέσεις γειτονίας».
ΚΙ ΕΜΕΙΣ αφελώς αναρωτιόμαστε: «Μα, τι διαφορές έχουμε εμείς, ώστε “να τα βρούμε” (να διατηρήσουμε λέει “καλές σχέσεις γειτονίας”) με τους Τούρκους, όταν σύνορα και ιδιοκτησιακό καθεστώς ξεκαθάρισαν με τις διεθνείς Συνθήκες;». Κι αυτό χάρη στη διπλωματική ευφυΐα του Ελ. Βενιζέλου; (…) Μήπως όλα είναι ένα καλά και μακροχρόνια μελετημένο σχέδιο “άλλων”, ανακατονομής της περιοχής μας, και δεν το έχουμε πάρει χαμπάρι, όπως έγινε και παλαιότερα μετά τον πόλεμο;
