ΟΤΙ υπήρχε και Παγκόσμια Ημέρα Χρέους, που “γιορτάζεται” μάλιστα στις 16 του Μάη, μας ήταν άγνωστο! Βλέπετε, οι παγκόσμιες μέρες… συγκινούν μόνο τους ενδιαφερόμενους (η χώρα μας είναι ήδη «πνιγμένη» στο χρέος) και φυσικά την παγκόσμια κερδοσκοπία.
ΤΟ 2007 το παγκόσμιο χρέος των χωρών (σύμφωνα με το Δ.Ν.Τ.) έφτανε τα 144 τρισεκατομ. δολάρια, ενώ λίγα χρόνια αργότερα, το 2015, είχε αυξηθεί κατά 57 τρισ.! Κάτι που σημαίνει πως σήμερα εγγίζει το εγγίζει τα 199 τρισ. δολάρια.
ΕΔΩ και αρκετά χρόνια όλος ο πλανήτης βρίσκεται στον αστερισμό της πτώχευσης. Λαοί ξεκληρίζονται από άδικους πολέμους, «εύρωστες» οικονομίες καταρρέουν, ενεργειακοί πόλεμοι στο «κόκκινο», νέες αγορές αναδύονται, ενώ πολλές παλιές παραμένουν εύθραυστες. Θρησκευτικοί πόλεμοι βρίσκονται σε έξαρση, κλιματικές αλλαγές δημιουργούν εκατομμύρια από οικονομικούς μετανάστες, η δε διεθνής τρομοκρατία απαξιώνει τελείως την ανθρώπινη ζωή.
ΛΑΟΙ μετακινούνται, κοινωνίες ανθρώπων μεταβάλλονται, πεποιθήσεις και στερεότυπα αναζωπυρώνονται, οικονομικές πολιτικές αλλάζουν σαν τα πουκάμισα.
ΤΑ ΠΑΝΤΑ συντείνουν στο να συγκεντρώνεται το χρήμα, ο πλούτος, σε λιγότερα κέντρα, σε ελάχιστα χέρια. Εχουμε συρρίκνωση ή ακρίβεια του χρήματος και επέκταση της φτώχειας ακόμη και σε άλλοτε «πλούσιες» χώρες.
ΠΟΛΛΕΣ πάλι χώρες, όπως άλλωστε και η δική μας, αντιμετωπίζουν για χρόνια βαθιά ύφεση και βαριά οικονομική κρίση προσπαθώντας να βρουν τρόπους να τις αντιμετωπίσουν. Και όσες μεν διαθέτουν ικανές πολιτικές ηγεσίες, τα καταφέρνουν να ισορροπήσουν: κάνουν τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις – προσαρμογές και μπαίνουν έτσι στο δρόμο της ανάπτυξης. Όσες όμως, σαν τη δική μας, κυβερνώνται από ανθρώπους που έχουν «αυταπάτες» (όπως εκ των υστέρων οι ίδιοι ομολογούν) και αριστερές ιδεοληψίες, καθυστερούν στη λήψη γρήγορων και αποτελεσματικών μέτρων καταδικάζοντας τους λαούς του στη φτώχια και τις χώρες τους στο τέλμα.
