Κύριε διευθυντά,
Παγκόσμια Ημέρα των Ηλικιωμένων, γνωστή και ως “Παγκόσμια Ημέρα για την Τρίτη Ηλικία” εορτάζεται κάθε χρόνο την 1η Οκτωβρίου. Υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 1990, για να αποτίσει τον οφειλόμενο φόρο τιμής στους ηλικιωμένους, αλλά και να επισημάνει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.
Εκ των πραγμάτων, οι άνθρωποι της Τρίτης Ηλικίας, αποτελούν ένα σημαντικό κομμάτι της Ελληνικής Κοινωνίας. Oχι μόνο για τη συνεχιζόμενη προσφορά τους, αλλά και για λόγους ευαισθησίας απέναντι σε μια ομάδα πολιτών που καθίστανται εκ των πραγμάτων όλο και πιο αδύναμοι, έχουμε όλοι την υποχρέωση να φροντίζουμε για την ασφαλή και αξιοπρεπή διαβίωσή τους.
Ο Σύλλογος Συνταξιούχων Ο.Α.Ε.Ε. Νομού Χανίων, με τα προγράμματα και τις δομές που προγραμματίζει να αναπτύξει βασισμένα στην εθελοντική προσφορά θα προσπαθήσει να βοηθήσει τα μέλη του όσο μπορεί στην κατεύθυνση αυτή. Το Κόκκινο Κουμπί, το πρόγραμμα του Εθελοντή Γείτονα, η Πανελλήνια Τράπεζα Αίματος για την Τρίτη Ηλικία, η Στήριξη μέσω των ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών της Κοινωνικής Υπηρεσίας, η Νομική Υπηρεσία, το πρόγραμμα SILVER ALERT με την υποστήριξη του Ιδρύματος “Σταύρος Νιάρχος”, η Γραμμή 1065 για καταγγελίες κακομεταχείρισης και κακοποίησης ηλικιωμένων, τα επισιτιστικά προγράμματα «Προσφέρουμε τροφή σε εκείνους που μας… ανέθρεψαν» και «Κάθε μέρα δίπλα τους!»… Η οικονομική κρίση έχει βυθίσει συναδέλφους συνταξιούχους στην πείνα και την ανέχεια, όμως οι συνταξιούχοι κρατάνε το χαμόγελο και την αισιοδοξία του. Ως Σύλλογος Συνταξιούχων Ο.Α.Ε.Ε. Νομού Χανίων προσπαθούμε να προβάλουμε τη θετική εικόνα της ενεργού γήρανσης, ώστε να αλλάξουμε τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις απέναντι στα ηλικιωμένα άτομα. Θέλουμε να ευαισθητοποιήσουμε την κοινή γνώμη για τα θέματα που απασχολούν τα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας και να λειτουργήσουμε ως ομάδα πίεσης ώστε να εφαρμοστούν πολιτικές που υπερασπίζονται τα συμφέροντα των ηλικιωμένων συνταξιούχων.
Η Ελλάδα είναι πλέον γνωστό πως είναι η χώρα με τους γοργότερους ρυθμούς γήρανσης στην Ευρώπη! Οι πολιτικές συζητήσεις συχνά επικεντρώθηκαν στις αρνητικές προκλήσεις της γήρανσης του πληθυσμού, όπως η αύξηση των συνταξιοδοτικών δαπανών και των δαπανών υγείας ή την σμίκρυνση του εργασιακού δυναμικού.
Πολλές φορές λόγω της απουσίας πληροφόρησης και ενημέρωσης δημιουργούνται προκαταλήψεις και αρνητική ατμόσφαιρα. Επιστημονικές έρευνες δείχνουν πως η δημογραφική πραγματικότητα θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται σαν ευκαιρία, η οποία χρειάζεται μια νέα εκτίμηση και προσαρμογή αρκετών οικονομικών και κοινωνικών πολιτικών μέσα στην κοινωνία».
Πρόσφατα μέλος της Κυβέρνησης είπε ότι οι συνταξιούχοι άνω των εβδομήντα ετών, ελπίζει ότι θα απαλλάξουν τον προϋπολογισμό του κράτους από την επιβάρυνσή του λόγω ηλικίας, δεν θα καταβάλει συντάξεις. Δηλαδή ελπίζει την αποδημία των ηλικιωμένων για την ελάφρυνση των οικονομικών του κράτους, λες και οι ηλικιωμένοι δεν συνέβαλαν στα μέγιστα στην εθνική οικονομία.
Παρακολουθούμε στα μέσα ενημέρωσης πολλές συζητήσεις γύρω από τους ηλικιωμένους και αναλύουν το μήνυμα της οικονομικής κρίσης για την κοινωνία και τον καθένα μας προσωπικά και τις ψυχολογικές συνέπειες που έχει η οικονομική κρίση για τους ηλικιωμένους, ενώ τονίζουν την ανάγκη να στρέψουμε την ενέργεια μας στους ηλικιωμένους που είναι ο εύκολος στόχος στην σημερινή πραγματικότητα.
Τα τελευταία χρόνια έγιναν σημαντικές πρόοδοι στην πρόληψη, διάγνωση και θεραπεία. Eχουν αυξηθεί σημαντικά οι γνώσεις μας για τους προδιαθεσικούς παράγοντες, γεγονός που επιτρέπει σε σημαντικό βαθμό την πρόληψή της. Η διάγνωση σε πρώιμα στάδια είναι εφικτή, ώστε να επιτρέπεται η εφαρμογή πολλαπλών παρεμβάσεων φαρμακευτικών ή μη. Υπάρχουν φάρμακα που αποτελούν συμπτωματικές θεραπείες και επιβραδύνουν την εξέλιξη της νόσου. Οι οργανώσεις Alzheimer παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στη συνολική διαχείριση της νόσου. Οι μη φαρμακευτικές θεραπείες έχουν εντυπωσιακά αποτελέσματα.
Προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε με τα μέσα που μπορούμε, την κακομεταχείριση των Ηλικιωμένων ως μείζον κοινωνικό πρόβλημα, χαρακτηριστικά για την Ευρώπη: «2,7 % (4 εκατομμύρια) του συνόλου των ατόμων άνω των 60 ετών βιώνουν σωματική κακοποίηση, το 19,4% (29 εκατομμύρια) βιώνουν ψυχολογική κακοποίηση, το 3,8% (6 εκατομμύρια) βιώνουν οικονομική εκμετάλλευση, το 0,7% (1 εκατομμύριο) βιώνουν σεξουαλική κακοποίηση κάθε χρόνο», ενώ είναι γνωστό ότι «Οι μελέτες παρέμβασης στοχεύουν στην μείωση της κακομεταχείρισης χρησιμοποιώντας ψυχοεκπαίδευση των ηλικιωμένων, εκπαίδευση φροντιστών, εκπαίδευση επαγγελματιών υγείας, ενώ πρωτεύουσα σημασία έχει η κατοχύρωση του νομικού πλαισίου για την κακομεταχείριση των ηλικιωμένων».
Παρά το ότι συνηθίζουμε να αναφερόμαστε σε αυτούς με τον όρο: «οι απόμαχοι της ζωής», οι ηλικιωμένοι σήμερα συμβάλλουν αποφασιστικά στην κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη, όσο περίεργα κι αν ακούγεται αυτό.
Η εμπειρίες και οι γνώσεις τους είναι πολύτιμες για τους νεότερους, για την οργάνωση της ζωής μας και για τον καθορισμό των βημάτων που οδηγούν στην αποφυγή λαθών στη διαχείριση της οικογενειακής, επαγγελματικής και κοινωνικής καθημερινότητάς μας.
Ακόμα πιο πολύτιμη στις μέρες που ζούμε, είναι η εθελοντική προσφορά εργασίας των ηλικιωμένων στις οικογενειακές επιχειρήσεις, ενώ το σημαντικότερο ίσως από όλα, είναι η φροντίδα που προσφέρουν στα εγγόνια τους, τα παιδιά μας! Ο παππούς και η γιαγιά, εκτός του ότι δίνουν ανάσες χρόνου που στις σημερινές συνθήκες είναι τόσο πολύτιμες για τους γονείς, συμβάλουν αποφασιστικά και στην ήρεμη διαβίωση των παιδιών και στη σωστή τους διαπαιδαγώγηση από την οικογένεια, και τελικά στη διατήρηση του ίδιου του θεσμού της Ελληνικής Οικογένειας».
Ο στόχος μας είναι να αρχίσουμε μια νέα περίοδο δράσης εκτός των καθιερωμένων, γιατί οι συνθήκες έχουν αλλάξει και αλλάζουν συνεχώς. Ο σύλλογος μας είναι και θα επιμένει να σχεδιάζουμε, να υλοποιούμε και να υποστηρίζουμε προγράμματα δράσης, στην κατεύθυνση της εξασφάλισης μιας ποιοτικής και αξιοπρεπούς διαβίωσης της πιο ευαίσθητης κοινωνικής ομάδας. Φροντίδα, προστασία, αίσθημα ασφάλειας είναι αυτά που προσπαθούμε να προσφέρουμε στους ηλικιωμένους. Εθελοντισμός, ενεργοποίηση της κοινωνίας, αξιοποίηση της τεχνολογίας και της επικοινωνίας, είναι τα μέσα που χρησιμοποιούμε για να το πετύχουμε.
Είναι πράγματα που ίσως πολλούς σας ξαφνιάσουν γιατί είναι πρωτοπόρα στο συνταξιουχικό κίνημα. Η απόφαση αυτή δεν είναι ούτε για κατανάλωση, ούτε προσωρινή, ή πρόχειρη. Αποτελεί μακρόχρονη σκέψη και σχεδιασμό γιατί κουραστήκαμε να θεωρούν τους συνταξιούχους βάρος και απόμαχους της ζωής. Ιδιαίτερα μας ενοχλεί η προσπάθεια ορισμένων να καταγγέλλουν τους άλλους ότι μας παραμερίζουν, μας αδικούν, μας προσβάλλουν λέγοντας ότι αποτελούμε βάρος στην κοινωνία και στα οικονομικά του κράτους. Καιρός λοιπόν να ανασκουμπω-θούμε, να δείξουμε και να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε ξοφλημένοι. Έχουμε δώσει και μπορούμε να δώσουμε ακόμη πολλά. Αυτά που προαναφέραμε και μόνο μαρτυρούν τα όσα αναφέρουμε.
Καλώ όλους να αναλάβουμε δράση, να ενώσουμε τα χέρια, για να τιμήσουμε την ιστορία μας, την οικογένεια μας, την πατρίδα μας.
Τα ροζιασμένα αυτά χέρια πολλών από εμάς, τα δυνατά πόδια, που δεν λογάριασαν ποτέ τον ανήφορο της ζωής, είναι καιρός να δείξουμε τον δρόμο της υπομονής, της πίστης και της θέλησης στους νέους μας, που τους βομβαρδίζουν καθημερινά με νέα πρότυπα που εξυπηρετούν συμφέροντα που δεν έχουν να κάνουν με τα ήθη και τα έθιμα των προγόνων μας.
Ντίλης Γιάννης
πρόεδρος Συνταξιούχων Ο.Α.Ε.Ε.
Νομού Χανίων