Περίπου 1 στους 10 ενήλικες παγκοσμίως ζει με διαβήτη. Περισσότεροι από 90% έχουν διαβήτη τύπου 2. Σχεδόν οι μισοί δεν έχουν διαγνωστεί ακόμη. Εκτιμάται ότι το 12% του ελληνικού πληθυσμού ζει με Διαβήτη, και το 29,1% από τα άτομα με Διαβήτη είναι αρρύθμιστα, ενώ το 12,4% του πληθυσμού εμφανίζει προδιαβήτη.
Συνολικά, περίπου 2.700.000 άτομα συνδέονται με αυτή τη νόσο.
Σε πολλές περιπτώσεις, ο διαβήτης τύπου 2 και οι επιπλοκές του μπορούν να καθυστερήσουν ή να προληφθούν, υιοθετώντας και ακολουθώντας έναν υγιεινό τρόπο ζωής. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τον κίνδυνο και να υπάρχει ενημέρωση για την πρόληψη, την έγκαιρη διάγνωση και τη θεραπεία. Όταν δεν διαγνωστεί και δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, ο διαβήτης μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές και δυνητικά απειλητικές για τη ζωή επιπλοκές. Αυτές περιλαμβάνουν απώλεια όρασης, καρδιαγγειακές παθήσεις, νεφρική νόσο, νευρική βλάβη και επιπλοκές κατά την εγκυμοσύνη.
Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρίας, προτείνεται ο προ-συμπτωματικός έλεγχος (screening) είτε με ειδικό ερωτηματολόγιο ανίχνευσης του κινδύνου ανάπτυξης ΣΔτ2 (π.χ. ερωτηματολόγιο FINDRISC) είτε με μέτρηση της γλυκόζης νηστείας, σε άτομα που πληρούν ορισμένες προϋποθέσεις, οι οποίες θεωρείται ότι αυξάνουν τον κίνδυνο για την εμφάνιση ΣΔτ2.
Ενδείξεις για προσυμπτωματικό έλεγχο ΣΔ:
1. Άτομα υπέρβαρα ή παχύσαρκα (ΔΜΣ ≥25 kg/m2) που έχουν έναν τουλάχιστον από τους παρακάτω παράγοντες:
• Οικογενειακό ιστορικό ΣΔ σε συγγενείς 1ου βαθμού (γονείς, αδέλφια, παιδιά)
• Ιστορικό υπέρτασης ή καρδιαγγειακής νόσου
• Ιστορικό δυσλιπιδαιμίας (υψηλά τριγλυκερίδια [>250 mg/dL], χαμηλή HDL <35 mg/dL])
• Γυναίκες με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών
• Καταστάσεις που σχετίζονται με αντίσταση στην ινσουλίνη
2. Ιστορικό προδιαβήτη
3. Ιστορικό ΣΔ κύησης
4. Για όλο τον πληθυσμό μετά την ηλικία των 35 ετών
5. Λοίμωξη από HIV
6. Εάν τα αποτελέσματα του προσυμπτωματικού ελέγχου είναι φυσιολογικά, θα πρέπει
να επαναλαμβάνονται τουλάχιστον ανά 3ετία, με πιθανό πιο συχνό έλεγχο ανάλογα
με τα αρχικά ευρήματα και τους παράγοντες κινδύνου.
Τρόποι υγειινοδιαιτητικής παρέμβασης στον Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2
Μείωση του σωματικού βάρους κατά τουλάχιστον 5%, εφόσον είναι αυξημένο
Σωματική δραστηριότητα, που περιλαμβάνει τουλάχιστον 30 λεπτά μέτριας έντασης άσκηση ημερησίως, τουλάχιστον πέντε φορές την εβδομάδα
Μείωση του ολικού λίπους σε <30% της ημερήσιας ενεργειακής πρόσληψης
Μείωση του κορεσμένου λίπους (συμπεριλαμβανομένων των trans λιπαρών οξέων) σε <10% της ημερήσιας ενεργειακής πρόσληψης
Αύξηση της πρόσληψης φυτικών ινών (τουλάχιστον 25-35 g ημερησίως)
Διακοπή καπνίσματος
Οι επαγγελματίες υγείας από την μεριά τους χρειάζονται επαρκή κατάρτιση και πόρους για να καθυστερήσουν ή να αποτρέψουν τις επιπλοκές του διαβήτη. Ασθενείς και υγειονομικοί μόνο με σωστή ενημέρωση , συνεχή εκπαίδευση και πρόσβαση στις σύγχρονες θεραπείες μπορούν να αναγνωρίσουν τους κινδύνους και να βρουν τις έγκαιρες απαντήσεις και λύσεις.
* Η Α.ΓΚΟΓΚΟΥ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΔΙΑΒΗΤΟΛΟΓΙΚΟΥ ΙΑΤΡΕΙΟΥ ΕΝΗΛΙΚΩΝ ΓΝΧΑΝΙΩΝ
