Παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος η 5η Ιουνίου. Ποιοι τη γιορτάζουν άραγε και ποιοι τη θυμούνται;
Γιατί άραγε ορίστηκε ημέρα περιβάλλοντος, αφού μόνο λίγοι από αυτούς που ζουν κοντά στη φύση τη θυμούνται κάθε μέρα, κάθε στιγμή, σε κάθε τους δράση; Δεν περιμένουν την μία φορά τον χρόνο, και το άν κάποιοι το θυμηθούν να κάνουν καμιά ομιλία, τάχα οικολογική, έτσι για να καλύψουμε την υποχρέωση.
Έχουμε αποκτήσει τόση αναισθησία, γίναμε τόσο αδιάφοροι προς το μέλλον μας ή μήπως δεν πιστεύουμε ότι όλα όσα οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι θα συμβούν σύντομα, νομίζουμε ότι θα συμβούν μετά 2.000 χρόνια;
Οι επιστήμονες αναφέρονται ότι οι προβλέψεις τους θα πραγματοποιηθούν τα επόμενα το μέγιστο 100 χρόνια. Αλλά και έτσι να είναι, τα εγγόνια μας θα ζήσουν όλες αυτές τις καταστροφές και αλλαγές. Γιατί; Επειδή οι πατεράδες και οι παππούδες τους ήταν ηλίθιοι, αδιάφοροι και λάτρεις του χρήματος, σκεπτόμενοι μόνο το σήμερα.
Ορισμένοι ή πολλοί από εμάς ίσως σκέφτονται ότι η όποια αλλαγή αφορά μόνο τις Κάτω Χώρες ή την Αμερική. Είναι μεγάλο λάθος ένα τέτοιο σκεπτικό διότι αν ανέβει η στάθμη της θάλασσας κατά ένα μέτρο όπως υπολογίζουν οι ειδικοί, το ένα μέτρο θα είναι και στη Ν. Υόρκη και στη βόρεια Ευρώπη και στην Ασία, αλλά και στη χώρα μας.
Και για να συνειδητοποιήσουμε τα επακόλουθα της ανόδου της στάθμης της θάλασσας κατά ένα μέτρο, σημαίνει ότι η Ν. Χώρα, μέχρι τον Κλαδισό, μεγάλο μέρος Σταλού, Αγ. Μαρίνας και προχωράμε, θα γεμίσουν νερό και η παραλία θα μετακινηθεί κατά πολλά μέτρα μέσα σε κατοικημένες σήμερα περιοχές.
Οι ειδικοί προειδοποιούν αλλά εμείς συνεχίσουμε να μολύνουμε το αναπνευστικό σύστημα του πλανήτη Γη. Συνεχίζουμε να κυκλοφορούμε “και στο περίπτερο” με το αυτοκίνητο, παρά την αύξηση της τιμής της βενζίνης, χωρίς μάλιστα να νοιαζόμαστε.
Να σκεφθούμε τα εγγόνια μας και το ότι τους συμβεί; Θεωρούμε ότι είναι πολύ μακριά χρονικά και πιστεύουμε επίσης ότι μάλλον οι επιστήμονες υπερβάλλουν και ίσως δεν θα συμβεί ποτέ τίποτε.
Πόσο πλανημένοι είμαστε.
Τι άλλο να πει κανείς σε μωρούς, παρά μόνο αυτό που και ο Ιησούς είπε για αυτούς που περίμεναν τον κύριο τους κι άλλοι ήταν προετοιμασμένοι κι άλλοι όχι.
Έτσι θα βρεθούμε κι εμείς. Άλλοι έτοιμοι κι άλλοι ανέτοιμοι κι εκτός “νυμφώνος”.
Παρατηρώντας λίγο τον καιρό και τα όσα παγκόσμια συμβαίνουν διαπιστώνουμε ότι πολλά αλλάζουν κάθε χρόνο. Θερμοκρασίες μεγάλες εκεί που δεν πρέπει και χιόνια εκεί που έπρεπε να καλοκαιριάζει. Παγόβουνα λιώνουν και βροχές ελαττώνονται.
Στην χώρα μας φέτος είχαμε καλοκαίρι τον Φεβρουάριο, και τώρα, Ιούνης μήνας και μοιάζει με Νοέμβρη.
Θα συνεχίσουμε όμως να ακούμε μέχρι τότε, σαν καμπανάκι προειδοποίησης, για την παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος στις 5 κάθε Ιουνίου.
Οι αλλαγές είναι στο κατώφλι μας. Ε, και. Εμάς τι μας νοιάζει; Και μη μας χαλάτε και το όνειρο που ζούμε.