Αναγκαία και κρίσιμη στην επικοινωνία μας κρίνεται η από καιρό σε καιρό μικρή αναδρομή, για να μην ξεχνούμε τι συμβαίνει γύρω μας, ή ποιες είναι εκείνες οι δυνάμεις που ασκούν έργο για την πορεία μας. Ολέθριο; Αναπτυξιακό και χρήσιμο; Πρέπει να το δούμε. Πάντως εύκολα μπορεί να πει ο αναγνώστης ότι είναι εξαιρετικά μπερδεμένα όλα όσα γίνονται και δεν είναι εύκολα κατανοήσιμο αν όπως διατείνονται πολλοί «χώρες όπως η Ελλάδα και η Κύπρος είναι σε δρομολογημένη χρεωκοπία».
Από τότε που αφιερώνουμε και δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στην παγκοσμιοποίηση βλέπουμε να πολλαπλασιάζονται τα δείγματα ευρωσκεπτικισμού. Σε λίγους μήνες (τέλος Μαΐου) έρχονται οι ευρωεκλογές και η συσχέτιση των τριών υποτίτλων είναι προφανής.
Σήμερα λοιπόν θα συνοψίσουμε τα συμπεράσματα από τις αναλύσεις που είχαμε την τιμή να συμπεριλάβουμε στην αρθρογραφία μας. Τι συνάγεται λοιπόν, με επίκεντρο την Ελλάδα;
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΠΡΩΤΟ. Η παγκοσμιοποίηση επιβλήθηκε τώρα και αρκετές δεκαετίες από εξαιρετικά ισχυρούς ινστρούχτορες που κατάφεραν να πάρει σάρκα και οστά αμέσως μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και του σοβιετικού μοντέλου κομμουνιστικής διακυβέρνησης. Στην αναδιάταξη δυνάμεων και στη γεωπολιτική σκακιέρα αναδύθηκαν νέα συμφέροντα πολλαπλών διαδρομών και κατευθύνσεων, είτε νόμιμων και θεσμοθετημένων διατάξεων, είτε παράνομων και ανεξιχνίαστων διαδρομών συσσώρευσης πλούτου, μέσω των απαραίτητων χρημάτων.
Δεν πάει πολύς καιρός που είχα αναφερθεί στο σκάνδαλο (νέο πάλι σκάνδαλο!) που αφορούν οι συναλλαγές «cum-ex», οι οποίες χαρακτηρίζονται από την ταχεία αγοραπωλησία μετοχών με δικαιώματα («cum») και χωρίς δικαιώματα («ex»). Ο υπότιτλος στο σημείωμα τότε ήταν «Καπετάνιος σε σαπιοκάραβο η Γερμανία με λοστρόμο τον Μακρόν!». Στο επόμενο σημείωμά μου είχα ως υπότιτλο: «Εκατοντάδες δις € ξεφεύγουν από τον υπολογισμό των ίδιων πόρων» ! Θα επανέλθουμε γιατί υπάρχουν και νέα στοιχεία, κυρίως με βάση «ανάκριση» που επιχείρησαν να κάνουν θεσμικοί παράγοντες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, και διαβάζω με έκπληξη ότι δυο τράπεζες μπλεγμένες, ο κολοσσός Ντόϋτσε Μπανκ και μια άλλη δανέζικη τράπεζα ευθύνονται για την εξέλιξη αυτή. Η παγκοσμιοποίηση λοιπόν έπρεπε να διαδραματίσει ένα τόσο αποτελεσματικό ρόλο, ώστε χώρες με πολεμικές προοπτικές να μπορούν να μπερδευτούν με το εμπόριο, ώστε να αποκτήσουν εξωστρεφή χαρακτήρα και με τους πόρους που θα εξοικονομούσαν να προβαίνουν σε εξοπλιστικά προγράμματα γεμίζοντας μεν τις τσέπες των κρατών που κατασκευάζουν όπλα και πολεμοφόδια. Έτσι ακριβώς, για να μην το επαναλαμβάνω έγινε και με την Ελλάδα και άλλες χώρες του νότου της ΕΕ. Όπου τις ξεγέλασαν με υπερβολικές παροχές να οδηγούν τα φρούτα τους στις χωματερές και στην απόσυρση, χάνοντας αργά, αλλά σταθερά τις αγορές που είχαν από δεκαετιών στις κεντρικές αγορές της Ευρώπης, και η σταδιακή είσοδος των ανταγωνιστικών γειτονικών κρατών δημιούργησε συνθήκες συσσώρευσης πλούτου στις φτωχές αυτές χώρες, που βρήκαν την ευκαιρία να χρησιμοποιήσουν για τα εξοπλιστικά τους προγράμματα.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ. Η οικονομική κρίση του 2007 που οδεύει μετά τις μεγάλες καταστροφές της προς το τέλος, έπληξε τις χώρες μέλη με εντελώς διαφορετικό τρόπο και αποτελέσματα. Και όταν μιλούμε για δρομολογημένες καταστάσεις το υποστηρίζουμε παραθέτοντας τα στοιχεία που ήδη γνωρίζουν οι αναγνώστες μας, μέσω των εβδομαδιαίων σημειωμάτων μας. Κυρίως όμως η λάθος στρατηγική της Γερμανίας, συνεπικουρούμενης από την Κομισιόν και το ΔΝΤ, οδήγησαν σε αύξηση των προβλημάτων τόσο της οικονομίας, αλλά και της κοινωνίας, με αποτέλεσμα να σπάσουν σε αρκετές χώρες της ΕΕ τα αυγά των φιδιών και να εξαπλωθεί το φίδι του ναζισμού και του ακραίου φασισμού. Δείτε τη χώρα μας. Μετράμε νεκρούς και καταστροφές και η δικαιοσύνη δεμένη πισθάγκωνα δεν μπορεί ούτε να δικάσει τους πρωταίτιους. Τα ακροδεξιά κινήματα με τις απαίσιες νεκραναστημένες φάτσες τους, κατάφεραν να πείσουν σοβαρά τμήματα ψηφοφόρων ότι έτσι μόνο αντιμετωπίζεται το φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης. Σχετικά με την αλήθεια των παρατηρήσεων, καλό είναι να κρατήσουμε μικρό καλάθι. Και τούτο γιατί πρώτος διδάξας ότι η παγκοσμιοποίηση μας τελείωσε, είναι ο αμερικανός πρόεδρος κ. Ντόναλντ Τράμπ, που διακήρυξε και πέτυχε στο στόχο του με το σλόγκαν «πρώτα η Αμερική»! Και υλοποιεί και την ανύψωση ειδικού τείχους, κερδίζοντας τη μάχη με τους ανταγωνιστές του, χρησιμοποιώντας συγκεκριμένα θεσμικά όπλα για τη συγκέντρωση των απαραίτητων ποσών. Οι Βρετανοί το κατάλαβαν εγκαίρως, αλλά ο τρόπος που επέλεξαν να βγουν έξω, μάλλον καταστροφικός θα αποδειχθεί, αν δεν έλθουν σε συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αδιάβαστοι λοιπόν και κοινωνικά σε δυνατή και απότομη πτώση συνάνθρωποί μας, βλέπουνως μια λύση τη δραση των ακροδεξιών δυνάμεων, αθροίζοντας τις προτεραιότητες τους με βάση το σημερινό ποιόν τους θα λέγαμε ότι βάζουν στο πλάι τους παλιούς βασανισμούς και δολοφονίες των κατακτητών ναζιστών και οδηγούμενοι από τα αποτελέσματα ορισμένων ταγών τους, σύντομα θα ανακάμψουν και θα ζητήσουν παραπάνω δικαιώματα!
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΤΡΙΤΟ. Στην περίπτωση που όντως έτσι δρουν οι κοινωνικές δυνάμεις και τα αποτελέσματα των παρατηρήσεων καταδείξουν προς τα πού οδεύει το ευρωπαϊκό εκλογικό σώμα, γίνεται επιτακτική η ανάγκη να αλλάξει πορεία η μηχανή άσκησης ευρωπαϊκής πολιτικής. Και αυτό πριν είναι αργά! Λογικά θα πρέπει να υποστηρίξει κανείς την ανάγκη για άσκηση κοινωνικής πολιτικής μέσω της Κοινωνικής Ευρώπης. Πράγμα που σημαίνει ότι δεν μπορεί να σταθεί πολιτικός με όραμά του το νεοφιλελευθερισμό. Η ύπαρξη στρατιών ανέργων ισοδυναμεί με βόμβα στα θεμέλια της κοινωνίας που ίδρυσε και συντήρησε τη μέχρι σήμερα Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι Αμερικάνοι χάνοντας οριστικά την πρωτοκαθεδρία τους, τόσο στα εξοπλιστικά, όσο και στην απομένουσα παγκοσμιοποίηση, δίνουν τη σκυτάλη σε νέες επανακαθοριζόμενες δυνάμεις, που πρέπει να αντιμετωπιστούν με προσοχή και όχι με θέσφατα περί δημιουργίας απαγορευτικού πλαισίου για μη διείσδυση ξένων επενδυτών στην Ευρώπη της δημιουργίας και της καινοτομίας! Εθελοτυφλούν όσοι θεωρούν ότι μπορούν να σταματήσουν ένα ορμητικό ποτάμι να πάει μπροστά. Όπως εθελοτυφλούν όλοι εκείνοι που θεωρούν ότι η πολιτική συνοχής μπορεί να καταστρατηγείται για πολύ καιρό. Η ανάπτυξη των λιγότερο αναπτυγμένων χωρών και περιφερειών είναι επιτακτική. Η υιοθέτηση κανονιστικών διατάξεων που απομυζούν και την τελευταία ικμάδα αναπτυξιακών πόρων, όπως ο ρυπαίνων πληρώνει, ή η καθυστέρηση στην εφαρμογή ευνοϊκών ρυθμίσεων για μικρο δικαιούχους, άντλησης μικροπιστώσεων μπορεί να επιβαρύνει το ήδη βαρύ περιβάλλον από την έλλειψη επενδύσεων, ή από την αποστέωση του χρήματος, βασικού συστατικού στοιχείου μιας ένωσης όπως η Ευρωπαϊκή. Οι καιροί ου μενετοί υποστήριζαν οι εξαιρετικά ευφυείς αρχαίοι πρόγονοί μας.
