Στον 21ο αιώνα και στο έτος 21 -τι σύμπτωση- και εν μέσω πανδημίας και lockdown, το περιστατικό του μετρό της Ομόνοιας, με τον άγριο ξυλοδαρμό του σταθμάρχη από δύο ανήλικους 15 και 17 ετών, αν μη τι άλλο, σόκαρε ολόκληρη την κοινωνία! Μια κοινωνία της σιωπής, του φόβου, του θυμού, της ενοχής, της ανασφάλειας, της αβεβαιότητας, που προσπαθεί αρκετά χρόνια τώρα να σταθεί στα πόδια της! Η δεκαετία της κρίσης και… καπάκι, η υγειονομική κρίση του 2020 και του 2021 αποδυνάμωσε τους άρρηκτους δεσμούς της οικογένειας, απορρύθμισε παραδοσιακές σχέσεις, ενώ ταυτόχρονα δημιούργησε ρήγματα στις κοινωνικές δομές της κοινωνίας! Οι επιρροές των αλλεπάλληλων κρίσεων των αρχών του 21ου αιώνα είναι εμφανείς, τουλάχιστον στην δικιά μας, στην ελληνική κοινωνία! Συχνά βλέπουμε τη βία να δείχνει το πρόσωπό της με πολλές μορφές, με πολλές εκδοχές και απροσδόκητες εκφάνσεις! Χαρακτηριστικά αυτής της συμπεριφοράς είναι η αγριότητα, το ξαφνικό, το βίαιο! Οι νεαροί που «πλάκωσαν» στις κλωτσιές τον σταθμάρχη σε άδειο χώρο και σε χρόνο ανύποπτο έδειξαν τα άγρια ένστικτά τους και την απάνθρωπη συμπεριφορά τους! Προφασίστηκαν λόγους προσβολής της τιμής της οικογένειάς τους και πήραν κυνήγι αυτόν τον άνθρωπο, χτυπώντας τον αλύπητα!
Θεωρούμε πως η γενιά αυτή βιώνοντας την κρίση της οικογένειας και το αβέβαιο μέλλον μιας πιθανής ανεργίας και μιας άλλης ενδεχόμενης κρίσης, έχουν θυμό μέσα τους που συχνά ξεχειλίζει! Σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογείται η πράξη τους, έτσι που έγινε στα ύπουλα, όπως φυσικά δεν δικαιολογείται και ο απαξιωτικός τρόπος αντίδρασης του υπεύθυνου του σταθμού!
Η οικογένεια έχει πρωταρχικό ρόλο στην σωστή ανατροφή, την καλλιέργεια του χαρακτήρα και της συμπεριφοράς των παιδιών της, κυρίως στην προσχολική και σχολική ηλικία, όπου στα χρόνια αυτά διαμορφώνεται η προσωπικότητα σε μεγάλο βαθμό του ανθρώπου! Προφανές, ωστόσο είναι, το παιδί ότι θα πρέπει να βιώνει ένα ήρεμο, ασφαλές και ισορροπημένο, οικογενειακό περιβάλλον, που να ενθαρρύνει, να προστατεύει, να αλληλεπιδρά, να εμπνέει! Αν οι σχέσεις της οικογένειας είναι αδύναμες και επιπόλαιες και δημιουργούν κλίμα έντασης, αμφισβήτησης και απόρριψης, τότε τα πράγματα γίνονται δύσκολα και απρόβλεπτα!
Επιπλέον, το Σχολείο, ως χώρος διαπαιδαγώγησης, κοινωνικοποίησης και αλληλεπίδρασης, αλλά και πηγή γνώσης και αναζήτησης ιδεών, θεωρείται ως κατ’ εξοχήν χώρος ενδυνάμωσης και αποκρυστάλλωσης της σκέψης και της λογικής!
Τα νέα, δυναμικά ένστικτα, η παρόρμηση της στιγμής και η «εν βρασμώ ψυχής», θα πρέπει να τιθασεύονται και να κατευνάζονται όταν το επιβάλλει η στιγμή. Η ψυχραιμία, αλλά και η λογική αντιμετώπιση των προβλημάτων που προκύπτουν, είναι τα …βέλη της φαρέτρας που πρέπει να διαθέτει ο οποιοσδήποτε για να καταπολεμήσει απρόοπτες καταστάσεις.
Οι ανήλικοι τσαμπουκάδες, τελικά, έδωσαν ένα μάθημα αντιπαιδαγωγικής συμπεριφοράς κι ένα παράδειγμα κάκιστης πρακτικής, ενώ…. κατάφεραν να εκτεθούν στο περιβάλλον τους και σε ολόκληρη την κοινωνία! Η αυτοπειθαρχία και και η ουσιαστική μεταμέλεια, είναι τα αντίδοτα που θα καθορίσουν στα παιδιά αυτά την αντίδρασή τους σε μια …νέα πρόκληση στο μέλλον!
