■ Σκέψεις µε αφορµή την Παγκόσµια Ηµέρα κατά της Παιδικής Εργασίας
Σύµφωνα µε το άρθρο 32 της ∆ιεθνούς Σύµβασης για τα ∆ικαιώµατα του Παιδιού που υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 1989, τα συµβαλλόµενα κράτη αναγνωρίζουν το δικαίωµα του παιδιού να προστατεύεται από την οικονοµική εκµετάλλευση και από την εκτέλεση οποιασδήποτε εργασίας που ενέχει κινδύνους ή που µπορεί να βλάψει την εκπαίδευση του ή την υγεία του, ή τη σωµατική, πνευµατική, ψυχική, ηθική και κοινωνική ανάπτυξή του.
ΣΤΗ ∆ΟΥΛΕΙΑ
ΑΝΤΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ…
Ωστόσο, το νοσηρό αυτό φαινόµενο της εκµετάλλευσης της παιδικής εργασίας µαστίζει την παγκόσµια κοινότητα και απασχολεί σχεδόν όλες τις χώρες του κόσµου σε µεγαλύτερο ή µικρότερο βαθµό. Η UNICEF και η ∆ιεθνής Οργάνωση Εργασίας µιλούν για πάνω από 200 εκατοµµύρια εργαζόµενα παιδιά στην παγκόσµια κοινότητα, από τα οποία τα 73 εκατοµµύρια είναι ηλικίας κάτω των 10 ετών. Ακόµη 80 εκατοµµύρια παιδιά εργάζονται σε εξαιρετικά επικίνδυνα επαγγέλµατα, ενώ περισσότερα από 160 εκατοµµύρια παιδιά σε όλο τον κόσµο, µε ένα µεγάλο όγκο αυτών να είναι παιδιά µεταναστών και προσφύγων, δουλεύουν σε συνθήκες εξαντλητικών ωραρίων.
Η Ελλάδα σύµφωνα µε τη UNICEF κατατάσσεται στις αναπτυσσόµενες χώρες που εφαρµόζουν « ελλιπή και ανεπαρκή µέτρα» για την προστασία της µητρότητας και του παιδιού, γεγονός που οδηγεί στο µεροκάµατο χιλιάδες παιδιά και ανηλίκους που προέρχονται από οικογένειες που ζουν στο οικονοµικό και κοινωνικό περιθώριο.
Ο αριθµός αυτών των ανήλικων εργαζοµένων σύµφωνα µε παλαιότερες έρευνες υπολογίζεται ότι ανέρχεται στις 75.000, ενώ κάθε χρόνο 8000 ανήλικοι εργαζόµενοι εγκαταλείπουν πρόωρα την υποχρεωτική εννιάχρονη εκπαίδευση για να εργαστούν.
Η ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ
ΠΑΡΑΜΕΛΗΣΗ
Επιφυλακτικοί, ως προς τους παραπάνω αριθµούς, που δίχως άλλο θα έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια, αν λάβουµε υπόψη µας το γεγονός ότι το φαινόµενο της παιδικής φτώχειας βρίσκεται σε έξαρση στη χώρα µας.
Χαρακτηριστική είναι επίσης η απουσία επίσηµης καταγραφής των ανηλίκων αυτών εργαζοµένων από το κράτος, καθώς η κοινωνική παραµέληση αυτών των παιδιών συνοδεύεται και από την απουσία εµπεριστατωµένων ερευνών για την ακριβή αποτύπωση του φαινοµένου.
∆εν είναι µάλιστα τυχαίο το γεγονός ότι η καταγραφή αυτών των παιδιών αποτελεί πολιτικό αίτηµα κοινωνικών οργανώσεων και φορέων που ασχολούνται µε την παιδική προστασία, ενώ λείπουν και οι έρευνες που συνδέουν την απασχόληση των ανηλίκων µε τη µαθητική διαρροή και το φαινόµενο της πρόωρης σχολικής εγκατάλειψης.
Χιλιάδες σε κάθε περίπτωση παιδιά και στη χώρα µας, τα οποία σε συνθήκες ακραίας φτώχειας και ανέχειας, στερούνται δεξιότητες που θα τα βοηθήσουν να βελτιώσουν τη ζωή τους. Παιδιά που ωριµάζουν πρόωρα και µε τρόπο σκληρό, χωρίς να γνωρίζουν τι θα πει παιδική φιλία και παιχνίδι. Μικροί « Άθλιοι » των πόλεων και των τουριστικών περιοχών της επαρχίας, πουλούν διάφορα αντικείµενα, παίζουν µουσική για να µας «διασκεδάσουν» ή χρησιµοποιούνται ως δόλωµα επαιτείας από τους ενήλικους προαγωγούς τους. Παιδιά που γίνονται αντικείµενο σκληρής εξαναγκαστικής εργασίας στις πόλεις και στην ύπαιθρο, εµπορίας, κακοποίησης, σεξουαλικής εκµετάλλευσης και παιδικής πορνογραφίας.
ΟΙ ΠΑΡΑΒΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ
ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ
Αλλά ακόµα και στη «νόµιµη εργασία ανηλίκων» παρατηρούνται στη χώρα µας συχνά παραβάσεις του εργατικού νοµοθετικού πλαισίου για την παιδική εργασία. Παιδιά και έφηβοι εργάζονται µε σκληρούς όρους στον τουρισµό, στην εστίαση, στο εµπόριο και σε άλλους τοµείς. Χωρίς να τηρείται η ισχύουσα νοµοθεσία ως προς τα ηλικιακά όρια, ως προς τα µέτρα προστασίας για την ασφάλεια και την υγεία τους, ως προς τα ωράρια και το είδος της εργασίας που εκτελούν, ως προς τις συνθήκες διαβίωσης και συχνά διανυκτέρευσης αυτών των νέων εντός των επιχειρήσεων που εργάζονται. Έφηβοι που εργάζονται, χωρίς τη βούλα του νόµου, το βιβλιάριο, δηλαδή εργασίας που απαιτείται να διαθέτουν.
Επώδυνες σε κάθε περίπτωση καταστάσεις που χρήζουν άµεσης αντιµετώπισης από το κράτος, πρωτίστως µε την αυστηρή εφαρµογή του ισχύοντος νοµοθετικού πλαισίου. Αλλά και µε ένα καλά οργανωµένο πρόγραµµα πρώιµης παρέµβασης στην κοινότητα που θα ενισχύσει την οικογένεια εξασφαλίζοντας αξιοπρεπείς όρους διαβίωσης αυτών των παιδιών, στα οποία σήµερα παγκόσµια ηµέρα κατά της παιδικής εργασίας στρέφουµε την προσοχή µας.
Και τούτο γιατί η 12η Ιουνίου, έχει καθιερωθεί από τη ∆ιεθνή Οργάνωση Εργασίας ως Παγκόσµια Ηµέρα κατά της Παιδικής εργασίας. Ίσως για να µετριάζονται οι ενοχές των ιθυνόντων για όλα αυτά που οφείλουν να πράττουν ολοχρονίς προς αυτά τα παιδιά… τους επαίτες ονείρων του κόσµου µας!
