Ξεκίνησαν οι προετοιμασίες στα Χανιά για μια νέα θεατρική παράσταση που πραγματεύεται ένα ιδιαίτερο και ευαίσθητο θέμα. Πρόκειται για το έργο του θεατρικού συγγραφέα και σκηνοθέτη, Στέφανου Κακαβούλη: “Παιδιά του Πατρός”, το οποίο είχε ανέβει στην Αθήνα το 2012 και το 2013.
Στα Χανιά η παραγωγή του έργου, που θα ανέβει τον Σεπτέμβριο στο θέατρο: “Δ. Βλησίδης” στο Κουμ Καπί, γίνεται από τη θεατρική ομάδα “4”, η σκηνοθεσία από τον ίδιο τον Στέφανο Κακαβούλη ενώ τους ρόλους ερμηνεύουν: Η Σίσσυ Δαμουλάκη (Ελλη), η Ανθούλα Μαρινάκη (Τζόι), Δημοσθένης Χαριτάκης (ιερέας) και Αγγελος Κουτσάκος (Μαρκ).
Οπως μας λέει ο κ. Κακαβούλης, το έργο «είχε ανέβει στην Αθήνα το 2012 – 2013, σε δύο σεζόν με τον Σπύρο Φωκά σε έναν βασικό ρόλο και τρεις νέους ηθοποιούς. Είχε κάνει ιδιαίτερη αίσθηση γιατί το θέμα που θίγει είναι πολύ ευαίσθητο και ιδιαίτερο. Έχει να κάνει με την παιδεραστία στους χώρους της Εκκλησίας. Ένας ιερέας καθολικός βίαζε ανήλικα παιδιά και μετά από χρόνια, μεγάλος σε ηλικία, στέλνει κάποιες επιστολές που ζητάει να τον συναντήσουν τα θύματά του σε ένα χώρο και να απολογηθεί για τις πράξεις του και να τον συγχωρέσουν ή να μη τον συγχωρέσουν. Και μόνο τρεις εμφανίζονται από όλα τα θύματα: δύο κορίτσια και ένα αγόρι. Και έρχονται πρόσωπο με πρόσωπο. Και ξεδιαλύνονται όλα».
Ο ίδιος αναφέρει ότι η παράσταση «θα ανέβει στα μέσα Σεπτεμβρίου στο θέατρο: “Δ. Βλησίδης”. Ηρθα τώρα στα Χανιά να γνωριστώ με τους ηθοποιούς και να ξεκινήσουμε αναγνώσεις. Θα ξανάρθω πάλι τον Ιούνιο να προχωρήσουμε λίγο τις πρόβες και μετά, από μέσα Ιουλίου μέχρι την πρεμιέρα θα είμαι εδώ».
Σε ερώτησή μας, σχετικά με την αφορμή για το σενάριο αυτό, απάντησε:
«Πολλά ήταν αφορμή για να βγει αυτό το έργο. Οτιδήποτε μπορεί να είναι αφορμή για να γράψεις ένα έργο. Το συγκεκριμένο έργο έχει και πράγματα εξωγενή που έχω παρατηρήσει και βιωματικά πράγματα. Εγώ είχα περάσει ένα φεγγάρι από την Ιερατική Σχολή γιατί ήθελα να γίνω ιερέας πριν πάω στη Δραματική Σχολή και ήρθα πολύ κοντά με το χώρο της Εκκλησίας και είδα πράγματα. Και τα κουβάλαγα μέσα μου. Και μετά, που βγήκε αυτή η πλευρά της θεατρικής γραφής, επειδή υπήρχαν μέσα μου αυτά τα πράγματα, βγήκε ένα κομμάτι από αυτά σε αυτό το έργο».
Για το ρόλο της Έλλης, η Σίσσυ Δαμουλάκη αναφέρει:
«Είναι μία κοπέλα πολύ θυμωμένη. Επιστρέφει περισσότερο για να τον βάλει στη θέση του τον ιερέα. Για να εκδικηθεί κυρίως μέσα από το λόγο. Είναι πολύ θυμωμένη, πολύ κυνική, πολύ εριστική. Πολύ πληγωμένη ψυχή. Νομίζω ότι ο θυμός είναι το όπλο της. Για να συνεχίσει να ζει αξιοπρεπώς μέσα από τον θυμό».
Για το ρόλο της Τζόι η Ανθούλα Μαρινάκη σημειώνει: «Είναι το αντίθετο άκρο από την Ελλη. Είναι μια κοπέλα που καταφέρει όλο αυτό που έχει βιώσει, να το μετασχηματίσει με συμπόνια, συγκατάβαση, τον έχει συγχωρέσει σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό μέσα της αλλά, επειδή έχει δυο παιδιά, διαπραγματεύεται την αγωνία και όλο αυτό το οποίο έχει ζήσει να μη μεταφερθεί σαν βίωμα και στα παιδιά της. Οπότε έχει πάει στη συνάντηση θέλοντας να διαπιστώσει ότι όντως αυτός ο άνθρωπος έχει μετανοήσει».
Ο παραγωγός της παράστασης, “ψυχή” της θεατρικής ομάδας 4, Γιώργος Τακτικάκης εξηγεί:
«Η θεατρική ομάδα 4 δραστηριοποιείται στα Χανιά εδώ και 7 χρόνια. Με τον Στέφανο συνεργαζόμαστε στα “Παιδιά του Πατρός”. Διάβασα το κείμενο, μου άρεσε, τηλεφώνησα στον Στέφανο Κακαβούλη και του είπα ότι ενδιαφέρομαι για το κείμενο. Δέχτηκε να μου το παραχωρήσει και ξεκινήσαμε τη συνεργασία μας».
