Ο δικός μας Τέττιξ, δεν πρόλαβε να βγει απ’ το αυγό που λένε και άρχισε να τραγουδά
Του αρέσει να τον ακούν, να τον θαυμάζουν, αλλά να μην τον πειράζουν.
Θέλει λέει να πάει σε όλα τα δέντρα της περιοχής του.
Να σκαρφαλώνει στους κορμούς και να κάνει συναυλίες με άλλα τζιτζίκια.
Να ενώνουν τις φωνές τους και να ακούγονται παντού.
Θέλουν να μας δείξουν τις φωνητικές τους ικανότητες.
Κάθε τζιτζίκι, είναι ένα ζωντανό μουσικό όργανο.
Έχουν μία σαν χορδή στο σώμα τους εσωτερικά, που όταν κινείται, παράγει ήχο.
Όπως όταν κινούμε τη χορδή σε μία κιθάρα.
Ονειρεύεται λοιπόν ο Τέττιξ, να τραγουδάει όσο αντέχει. Να μας ξεσηκώνει να τραγουδάμε και εμείς για το όμορφο Καλοκαίρι που περνάμε.
Να τραγουδάμε για τη γαλάζια θάλασσα που βλέπουμε!
Να τραγουδάμε για τον ήλιο που μας ζεσταίνει από ψηλά!
Να τραγουδάμε όταν είμαστε χαρούμενοι, μα και όταν έχουμε μικροπροβλήματα, με το τραγούδι να τα διώχνουμε.
Δεν ξέρω αν είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο, αλλά όταν έχουμε προβλήματα, αν σιγοτραγουδήσουμε έναν όμορφο στίχο, τότε θα νιώσουμε καλύτερα.
Κάτι ξέρει λοιπόν ο Τέττιξ!
Μήπως και αυτός δεν έχει προβλήματα;
Έχει! Αλλά η επιμονή του να περάσει το καλοκαίρι που του ανήκει, όσο πιο όμορφα γίνεται, τον κάνει να τραγουδάει.
Για να πάρει ενέργεια και να συνεχίσει να τραγουδά ακατάπαυστα, τρυπάει με το εργαλείο που διαθέτει στη μύτη του, τους κορμούς των δέντρων και παίρνει λίγους από τους χυμούς τους.
Ας προσπαθήσω όμως να ερμηνεύσω τη τζιτζικένια γλώσσα του και να βρω τι εννοεί όταν τραγουδάει.
Μήπως λέει:
«Είμαι χαρούμενος και σας το λέω.
Εγώ δεν κάθομαι ποτέ να κλαίω».
«Το Καλοκαίρι το αγαπάω
και μες τη ζέστη σας τραγουδάω».
«Ελάτε φίλοι μου, μαζί να πούμε
ένα τραγούδι για να χαρούμε».
Τζι, τζι, τζι, τζι, τζι, τζι, τζι!
Τι θα κάνουμε λοιπόν τα Καλοκαίρια;
Θα τραγουδάμε και εμείς όλο χαρά, όπως μας προτρέπει ο Τέττιξ;
Τζι τζι, τζι, τζι, τζι, τζι, τζι;
Ιδ. υπάλληλος – Συγγραφέας
Μέλος Δ.Σ. Ένωσης Πνευματικών Δημιουργών Χανίων
