Τα παιδικά ατυχήματα στον σχολικό χώρο
Τα ατυχήματα στο σχολείο είναι συχνό φαινόμενο, μπορεί να συμβεί από ένα πέσιμο, για σύγκρουση ή από ένα καταλάθος χτύπημα από συμμαθητή. Οπότε θα πρέπει να υπάρχουν αυλές με πιο φιλικά παιχνίδια και χωρίς αιχμηρά αντικείμενα. Επίσης όλη η αυλή θα είναι στρωμένη με καουτσούκ. Ακόμα θα ήταν καλό να υπάρχουν λιγότερα παιδιά στην αυλή. Αυτές ήταν κατά τη γνώμη μου κάποιες λύσεις. Ελπίζω αν εφαρμοστούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση των ατυχημάτων στο σχολείο.
Ηλίας Κουκουράκης
Παιδικά ατυχήματα: Πώς θα τα αποφύγουμε
Τα παιδικά ατυχήματα αποτελούν παγκόσμιο πρόβλημα υγείας και το συχνότερο αίτιο θανάτου σε αυτήν την ηλικία. Σχολικά ατυχήματα χαρακτηρίζονται τα ατυχήματα που συμβαίνουν κατά την μετάβαση, παραμονή και αναχώρηση των μαθητών από το σχολείο. Τα παιδιά έχουν πάντα την περιέργεια και την απροσεξία. Το προαύλιο του σχολείου θεωρείται ο πλέον επικίνδυνος χώρος και ακολουθούν οι αίθουσες. Τα σοβαρότερα σχολικά ατυχήματα συμβαίνουν κατά τα διαλείμματα και σε χώρους άθλησης. Οι πτώσεις από ύψος κατέχουν την πρώτη θέση και προκαλεί μόλωπες εκδρομές ή και εσωτερικούς τραυματισμμούς. Ακόμα και δηλητηριάσεις, οι τραυματισμοί από επικίνδυνα υλικά και χτυπήματα από άλλα παιδιά. Τρόποι για να αποφύγουμε Βάλτε προστατευτικά στα τραπέζια, ελέγξτε τους χώρους άθλησης, να υπάρχει δωμάτιο πρώτων βοηθειών για να έχουν τσιρότα, τρ…… κ.α. Άλκηστις Δερουκάκη, Στ’ Δημοτικού
Η ΠΗΓΗ ΤΗΣ ΕΜΠΝΕΥΣΗΣ ΜΑΣ
Τα σχολικά ατυχήματα. ανάλογα με τη σοβαρότητά τους, απασχολούν και ανησυχούν συχνά όλη την εκπαιδευτική κοινότητα, μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς, καθώς οι μικροί μαθητές, επιρρεπείς στην περιέργεια και μην έχοντας ιδιαίτερα ανεπτυγμένη την αίσθηση του κινδύνου, λόγω ανωριμότητας, ή εξαιτίας της ομάδας των συνομηλίκων, εμπλέκονται συχνά σε αυτά σε χώρους εκπαίδευσης, όπου περνούν μεγάλο μέρος του χρόνου τους. Κρίνεται, επομένως, πολύ σημαντική η ενημέρωση όλων των εμπλεκομένων για την αποφυγή των ατυχημάτων, τα οποία, ευτυχώς μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις, οδηγούν σε σοβαρούς τραυματισμούς και νοσηλεία. Οι μαθητές της Στ΄ τάξης του 1ου Δημ. Σχολείου Χανίων εμπνεύστηκαν από την ενότητα «Ατυχήματα» του γλωσσικού μαθήματος και με την καθοδήγηση της δασκάλας τους διεξήγαγαν μία έρευνα στο χώρο του σχολείου για τα ατυχήματα που παθαίνουν οι μαθητές στους χώρους του δημοτικού σχολείου με σκοπό τη διερεύνηση των αιτίων και των κινδύνων που διατρέχουν καθώς και τους τρόπους αντιμετώπισής τους.
ΤΑ ΣΤΑΔΙΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΑΣ
Τα στάδια που ακολούθησε η συγκεκριμένη εργασία, προκειμένου να εμπλέξει ενεργητικά τους μαθητές στη διερεύνηση του θέματος ήταν: η εύρεση στόχων και υποθέσεων, η βιβλιογραφική ενασχόληση με το θέμα, η κατασκευή ερωτηματολογίου απευθυνόμενου στους συμμαθητές τους, ηλικίας 7-12 ετών, η δοκιμή του ερωτηματολογίου σε μικρό δείγμα (17 μαθητών μέσα στην τάξη), η διεξαγωγή της έρευνας με σωστό τρόπο, η συλλογή και αποδελτίωση των δεδομένων, η στατιστική τους ανάλυση με βάση τις γνώσεις τους (ποσοστά, στατιστική Στ΄ δημ.), η ανάλυση και ερμηνεία των αποτελεσμάτων και τέλος η εξαγωγή συμπερασμάτων.
Οι μικροί ερευνητές με μεγάλο ενθουσιασμό και πολλή σοβαρότητα, συμμετείχαν σε όλα τα στάδια της έρευνας, ιδιαίτερα σε αυτό της συλλογής των δεδομένων. Στο τέλος, ενημέρωσαν το σύνολο της σχολικής κοινότητας για τα ευρήματά τους και συνέστησαν στους υπόλοιπους μαθητές τρόπους, με τους οποίους θα απέφευγαν τα σχολικά ατυχήματα στο χώρο του σχολείου.
ΤΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΜΑΣ
Σε ένα αρκετά αντιπροσωπευτικό δείγμα 104 μαθητών από όλες τις τάξεις του δημοτικού σχολείου, βρέθηκε πως 80% των μαθητών που απάντησαν στο συγκεκριμένο ερωτηματολόγιο είχαν κάποτε ένα ατύχημα στο χώρο του σχολείου, λιγότερο ή μέτρια σοβαρό, το οποίο συνέβη κυρίως από πτώση ή σύγκρουση και συνέβη κατά κύριο λόγω στην αυλή κατά τη διάρκεια του διαλείμματος ή κάποιου παιχνιδιού. Οι τραυματισμοί αυτοί αντιμετωπίστηκαν στο σχολείο επειδή δεν ήταν πολύ σοβαροί ενώ ελάχιστοι χρειάστηκε να δεχθούν ιατρική φροντίδα.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ – ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Τα συμπεράσματα, τα οποία προκύπτουν από αυτή τη μικρή έρευνα, είναι πως ατυχήματα μπορούν να συμβούν σε κάθε μαθητή/τρια κατά τη διάρκεια της σχολικής φοίτησής του/της, αλλά δεν πρόκειται για πολύ σοβαρά ατυχήματα και μπορούν να αντιμετωπιστούν επιτόπου χωρίς νοσηλεία. Πιο επιρρεπή φαίνεται να είναι τα αγόρια των μικρότερων τάξεων, κάτι το οποίο επιβεβαιώνεται κι από τη σχετική βιβλιογραφία.
Οι προτάσεις μας για την πρόληψη και τη μείωση των παιδικών ατυχημάτων στο σχολείο είναι οι εξής:
• Ενημέρωση ουσιαστική, νοοτροπία πρόληψης, προσοχή!
• Όχι υπερπροστασία και φόβος αλλά υπευθυνότητα!
• Ασφαλείς χώροι εκπαίδευσης, άθλησης και παιχνιδιού!
• Καλή επιτήρηση με μειωμένους παράγοντες κινδύνου και τη συμμετοχή των μεγαλύτερων παιδιών!
• Συχνός έλεγχος και επισκευές των σχολικών χώρων!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ
Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε πολύ τον κ. Βαγγέλη Κακατσάκη και τους συνεργάτες του, που μας φιλοξένησαν στον «Παιδότοπο» όπως επίσης, όλους τους μαθητές και εκπαιδευτικούς του σχολείου μας καθώς και τη διεύθυνση, που συνέβαλαν με μεγάλη χαρά στην έρευνά μας.
Τα ονόματα των μαθητών της Στ΄ τάξης που συμμετείχαν στην έρευνα:
Βαγιάκη Μαρία, Γομπάκης Αλέξανδρος, Δερουκάκη Άλκηστις, Ζοτάι Κρίστι, Κουκουράκης Ηλίας, Μανιά Άννα, Μάρκου Έργις, Μπαλή Χρύσα, Μπασιάς Μιχάλης, Ντεμίρης Μάριος, Ντίνα Φατιόν, Παπαδάκης Νίκος, Πρίφτη Ναταλία, Πυροβολάκης Ευτύχης, Σκουτέλα Θεοδοσία, Σούφκα Άρντιτ, Χίντα Μελίνα
Εκπαιδευτικός: Φουντουλάκη Ευαγγελία
