Ε2 ΤΑΞΗ 8ου ΔΗΜ. ΣΧ. ΧΑΝΙΩΝ
Αν ήμουν Ε’ Δημοτικού το 1940…
Καλοί μου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!
Μ’ έναν διαφορετικό, “βιωματικό”, καινοτόμο και διαθεματικό τρόπο προσέγγισαν τη φετινή επέτειο της 28ης Οκτωβρίου τα παιδιά της Ε2 τάξης του 8ου Δημ. Σχ. Χανίων, ύστερα από πρόταση του ιδιαίτερα γνωστού στους αναγνώστες της στήλης, καλού δάσκαλού τους, Βαγγέλη Παγωνίδη. Πολλά απ’ τα κατά καιρούς σχετικά αφιερώματα των “Χανιώτικων νέων” στην 28η Οκτωβρίου οι πηγές τους. Ανθός και καρπός αυτής της δράσης ο σημερινός Παιδότοπος που φιλοξενεί τα κείμενα και τις ζωγραφιές τους, που μας μεταφέρουν σε εκείνες τις μέρες κάτω από τον γενικό τίτλο “Αν ήμουν μαθητής Ε’ Δημοτικού εκείνες τις μέρες του 1940…”. Δεν θα κρύψω ότι μου δώσατε πολλή χαρά με τη συγκεκριμένη δράση σας, φίλε συνάδελφε και καλά μου Πεμπτάκια! Καλή συνέχεια σε κάθε λογής υπέροχα αφιερώματα στην εφημερίδα μας! Χρόνια πολλά Ελλάδα!
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης, δάσκαλος
Κάθε χρόνο, λίγο μετά το άνοιγμα των σχολείων έρχεται και η προετοιμασία για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου. Φέτος, μετά από 2 ομολογουμένως παράξενες, λόγω της πανδημίας του Κορονοϊού και των συνεχόμενων Lockdown, χρονιές, αποφασίσαμε να προσεγγίσουμε την επέτειο του ΟΧΙ με ένα εντελώς διαφορετικό, αλλά εξίσου βιωματικό, καινοτόμο και διαθεματικό τρόπο. Όχι μόνο μέσα από τα σχολικά εγχειρίδια, ούτε και πάλι από το δαιδαλώδες οπτικοακουστικό υλικό του διαδικτύου. Αποφασίσαμε, σαν πεμπτάκια που είμαστε πια, να προσεγγίσουμε την ηρωική μας στάση απέναντι στο φασισμό, μέσα από πηγές και δημοσιογραφικό υλικό. Αναζητήσαμε πληροφορίες στα ειδικά αφιερώματα της τοπικής μα συνάμα πολύ σημαντικής εφημερίδας τα “Χανιώτικα Νέα”. Μαθαίνω περισσότερα για την ιστορική περίοδο που θέλω να μελετήσω μέσα από τα “Χανιώτικα Νέα”, και στη συνέχεια αφού ψάξω, μελετήσω, ρωτήσω, παρατηρήσω, συμπεράνω… γράφω τις σκέψεις μου, με το γραπτό λόγο, την ποίηση, τη ζωγραφιά, τη φωτογραφία… Όλο το Ε2 του 8ου Δημοτικού Σχολείου Χανίων στην αναζήτηση της ιστορικής αλήθειας… Τα συμπεράσματα πολλά! Εκτιμήσαμε για άλλη μια φορά ότι η νίκη δεν βασίζεται μόνο στην πίστη για το αποτέλεσμα αλλά περισσότερο στη συλλογική προσπάθεια, βρίσκεται στο δίκαιο που γέρνει πάντοτε την πλάστιγγα προς την πλευρά του νικητή και στον καθημερινό τίμιο αγώνα που αποτελεί κάθε φορά και μια μικρή νίκη! Εκτιμήσαμε ακόμη τα απλά καθημερινά πράγματα όπως την υγεία, το σχολείο, το παιχνίδι, το φαγητό… Αγαθά που απολάμβαναν με το δικό τους τρόπο, τέτοια εποχή (Φθινόπωρο), σε τούτο τον τόπο, τα παιδιά – συμμαθητές εκείνης της ιστορικής περιόδου λίγο πριν ξεσπάσει ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Και ζήσαμε, μαζί μ’ αυτά κι εμείς, τον παλμό, τον ενθουσιασμό, το φιλότιμο και την αυτοθυσία, των ανθρώπων εκείνης της περιόδου -αρχές της δεκαετίας του 40- μέσα από τη δύναμη, τη μυρωδιά και την εικόνα που με μοναδικό τρόπο μόνο μέσα από τις σελίδες μιας έντυπης εφημερίδας μπορείς να βιώσεις! Χανιώτικα Νέα σ’ ευχαριστούμε πολύ!
Ο δάσκαλος Βαγγέλης Παγωνίδης και τα παιδιά: Μαριαλένα Αδαμοπούλου, Δάφνη Αντωνιάδη, Δημήτρης Γαροφαλάκης, Νεφέλη Γιακουμάκη, Μαρία Μιχαέλα Γιαλεδάκη, Γεώργιος Γκουσιόπουλος, Δέσποινα Δαμιανάκη, Μιχάλης Καλλιώρας, Λυκούργος Κολλίντζας, Μαριάννα Μαλτέζου, Βαγγέλης Μαργιολάκης, Βασίλης Μαρμαριτσάκης, Κέισι Μάρνοϊ, Φιλίκα Μπλίντο, Δέσποινα Πατσουράκη, Κωνσταντίνα Ρεϊζάκη, Γιάννης Ριτζάκης, Μάριος Σηφάκης, Γεώργιος Σπυριδάκης, Αλέξανδρος Ταχτσίδης, Δήμητρα Τζανάκη, Δανάη Χαροντάκη
Η νύχτα της Αντίστασης
Εκείνη τη νυχτιά, τη μελοδραματική βραδιά,
ακόμη και των δέντρων τα κλαδιά
μελαγχόλησαν για τα καλά!
Και ξεπρόβαλε ξαφνικά ο Γκράτσι
από το πουθενά, τη χώρα μας να καταλάβει
που ο Ντούτσε θα αναλάβει!
Το ξημέρωμα στις 3:00 ο Γκράτσι
χτύπησε την πόρτα κ’ είπε στον Μεταξά
«Αν τη χώρα σας θέλετε να σώσετε
πρέπει να μας την παραδώσετε!»
Έτσι φωνάξαμε το “ΟΧΙ”
το ηρωικό,
που έγινε στα πέρατα του κόσμου
ξακουστό!
Μαριάνα Μαλτέζου,
Μαρία-Μιχαέλα Γιαλεδάκη
…Αν ήμουν μαθητής της Ε΄ Δημοτικού εκείνες της ημέρες του 1940, σε κάποιο σχολείο στο κέντρο των Χανίων, θα ένιωθα φόβο για τους γονείς και την οικογένειά μου… Θα έγραφα ποιήματα και θα έκανα ζωγραφιές για να στέλνω στους στρατιώτες που πολεμάνε στις βουνοκορφές της Πίνδου…
Βαγγέλης Μαργιολάκης
…Αν και αρχικά θα χαιρόμουν που έκλεισε το σχολείο και δε θα έχουμε διαβάσματα και πίεση, μετά από λίγες ημέρες αυτή τη χαρά και τον ενθουσιασμό θα αντικαταστήσουν η λύπη και στεναχώρια. Ένα γιατί, και πώς; Θα είναι μόνιμα στο μυαλό μου… Και τώρα τι; Τι θα ακολουθήσει;
Δήμητρα Τζανάκη
…Θα φοβόμουν λίγο για το άγνωστο… Πόλεμος;; Έτσι απλά; Θα είχα αγωνία, και θα προσπαθούσα να βρω τρόπο να βοηθήσω τους στρατευμένους…
Μιχάλης
Καλλιώρας
Άγχος θα είχα μην τυχόν πάθουν κάτι οι γονείς μου… αλλά και μια περιέργεια παράξενη με την επιθυμία να δω πως είναι ο πόλεμος. Όπως τον παίζαμε μέχρι πριν από λίγα χρόνια με τις σφεντόνες και τις μαγκούρες;
Βασίλης
Μαρμαριτσάκης
Θα ένιωθα πολλά αντικρουόμενα συναισθήματα… στεναχώρια μα και υπερηφάνια, Χαρά και ενθουσιασμό μαζί με λύπη. Θα ήθελα να πάω κι εγώ να πολεμήσω κι ας αισθανόμουν ότι κινδύνευα…
Αλέξανδρος
Ταχτσίδης
…Θα φοβόμουν λίγο και θα παρακαλούσα τον μπαμπά μου να μην πάει αλλά να παραμείνει για να προσέχει εμάς, την υπόλοιπη οικογένεια. Κι αν φύγει; Τι θα γίνει; Εγώ θα είμαι ο αρχηγός της οικογένειας; Μα είμαι ακόμα παιδί!!!
Γιάννης Ριτζάκης
…Και μόνο στη σκέψη του πολέμου, ανακατεύομαι! Θα μ’ έπιανε πανικός για τους δικούς μου! Πάντοτε όμως θα ήξερα ότι στο τέλος θα νικήσουμε! Γιατί το δίκαιο είναι όχι με τους κατακτητές αλλά με τους τίμιους και τους αγωνιστές για τα εδάφη της πατρίδας τους.
Δέσποινα
Δαμιανάκη
Στα βιβλία “ Οι περιπέτειες του Οδυσσέα” και “ Ο Τρωικός πόλεμος” της Ελισάβετ Διαμαντάκη – Κωνσταντουδάκη που παρουσιάστηκαν στον προηγούμενο Παιδότοπο (Σάββατο, 23 Οκτωβρίου) η εικονογράφηση δεν έγινε από τον Γρηγόρη Νιόλη, όπως εκ παραδρομής γράφτηκε. Την επιμέλεια της με έργα διαφόρων ζωγράφων την είχε ο επιμελητής της έκδοσης και εκδότης Χρήστος Μαχαιρίδης.
