Τα παίγνια χωρίζονται σε παίγνια νοημοσύνης όπως είναι το σκάκι και νοημοσύνης και τύχης όπως είναι το τάβλι και το μπριτζ.
ΤΟ ΣΚΑΚΙ
Το σκάκι είναι εφεύρεση των Κινέζων. Ο Μανδαρίνος εφευρέτης πήγε την εφεύρεση του στον τότε Κινέζο Αυτοκράτορα και του έκαμε μια επίδειξη. Ο Αυτοκράτορας ενθουσιάστηκε με την εφεύρεση του Μανδαρίνου και του είπε ότι θα δώσει ό,τι αμοιβή θέλει για την εφεύρεση του. Ο Μανδαρίνος του είπε απλά: «Θέλω ένα κόκκο ρύζι στο πρώτο τετράγωνο, στο δεύτερο δύο, στο τρίτο τέσσερα, δηλαδή συνέχεια να διπλασιάζεται…». Ο Αυτοκράτορας γέλασε. «Αυτό μόνο θέλεις;», τον ρώτησε και διέταξε να ικανοποιηθεί άμεσα η απαίτηση του Μανδαρίνου.
Σε λίγο οι αρμόδιοι πήγαν στον Αυτοκράτορα και του είπαν ότι είναι αδύνατο να ικανοποιηθεί ο εφευρέτης. Ο Αυτοκράτορας απόρησε. «Για να γίνει αυτό», του είπαν οι αρμόδιοι, «θα χρειαζόταν η παραγωγή ρυζιού για εκατομμύρια χρόνια».
Μην πιάσετε κομπιουτεράκια ούτε αριθμομηχανή, θα είναι αδύνατο να υπολογίσετε την ποσότητα του ρυζιού που θα χρειαζόταν διπλασιαζόμενη στα εξήντα τέσσερα τετράγωνα του σκακιού.
ΤΟ ΤΑΒΛΙ
Ο Γιώργος έπαιζε πολύ ωραίο τάβλι. Έλεγε μάλιστα ότι παίζει “ρομαντικές παιξιές”. Μάλιστα είχε ειδικότητα στο παιχνίδι “πλακωτό”. Στο τάβλι παίζονται τέσσερα παιχνίδια. Οι πόρτες, το πλακωτό, το μουλτέλι ή φεύγα και το τρελό “οι πολλές”.
Ακόμα και για τον ατζαμή υπάρχει και η παραλλαγή του “Οβρέικου”. Μια εποχή ο Γιώργος βρισκόταν στην Αθήνα, για να δώσει εξετάσεις να γίνει αεροπόρος. Απέτυχε παταγωδώς.
Έπαιζε τάβλι στο Βυζάντιο, στην πλατεία Ομονοίας. Το Βυζάντιο ήταν καφενείο των Κρητικών. Στο τάβλι όμως τα πήγαινε καλά. Σε ένα παιχνίδι “επί χρήμασι” είχε αντίπαλο ένα πολύ καλό αντίπαλο. Το παιχνίδι τέλειωνε στις πέντε νίκες. Οι νίκες ήταν τέσσερις για τον Γιώργο και τρεις για τον αντίπαλο. Παιζόταν το πλακωτό. Ο Γιώργος είχε μεγάλη γκίνια και ο αντίπαλος μεγάλη ρέντα. Μια στιγμή ο Γιώργος αναγκάστηκε ν’ αφήσει τη “μάνα του” (για όσους ξέρουν να παίζουν τάβλι) ανοικτή. Ο αντίπαλος την έπιασε και άρχισε να πανηγυρίζει αφού είχε φύγει η δικιά του μάνα. Κέρδισα, είπε. Παίρνω διπλή νίκη και πάω στις πέντε. Ο Γιώργος κοίταξε την τοποθέτηση των πουλιών του αντιπάλου. Όχι ακόμη, είπε, και συνέχισε το παιχνίδι. Άρχισε η “ρέντα” για τον Γιώργο και κατάφερε να κόψει το παιχνίδι, δηλαδή ο αντίπαλος να πάρει μονή νίκη και να πάει στις τέσσερις. Μην πείτε ότι είναι αδύνατον. Είναι δυνατόν και στην πραγματικότητα έχει συμβεί. Στο επόμενο παιχνίδι ο Γιώργος πήρε “μονή” νίκη και κέρδισε την παρτίδα.
ΤΟ ΜΠΡΙΤΖ
Το ωραιότερο παίγνιο της τράπουλας είναι το Μπριτζ. Παίγνιο νοημοσύνης και τύχης. Πολλοί πιστεύουν ότι παίχτηκε για πρώτη φορά στη Ρωσία, επειδή μοιάζει με την πρέφα (καπίκι) που παιζόταν και παίζεται στη Ρωσία. Άλλοι ισχυρίζονται ότι πρωτοπαίχτηκε στην Κίνα που είναι και το πιο πιθανό. Το Μπριτζ ξεκίνησε με την απλούστερη παραλλαγή το Κοντρέ. Αργότερα στην Αμερική έγιναν μερικές αλλαγές στο κοντρέ και δημιουργήθηκε το ΑΜΕΡΙΚΕΝ που είναι και το αγωνιστικό Μπριτζ.
Στα Χανιά δημιουργήθηκε πριν από τρεις δεκαετίες περίπου η Λέσχη Αγωνιστικού Μπριτζ που είχε πολύ μεγάλες διακρίσεις πανελλήνια. Μεγάλοι παίκτες του αμερικανικού μπριτζ ήταν ο Σοφοκλής Βενιζέλος και ο διάσημος ηθοποιός Ομάρ Σαρίφ. Λέγεται ότι ο Σαρίφ ό,τι κέρδιζε από τις ταινίες που γύριζε, το έχανε από το μπριτζ.
Στα Χανιά καλός παίκτης του αμερικανικού Μπριτζ ήταν ο πράκτορας λαχείων και ΠΡΟΠΟ Γιώργος Βαλάκης. Ένας στοχαστής και φιλόσοφος ο Γιόχαν Στογιασπας έλεγε ότι το Μπριτζ πρέπει να γίνει βασικό μάθημα σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Στο Μπριτζ έλεγε φαίνεται η νοημοσύνη του ατόμου αλλά και ο χαρακτήρας του. Παλιά στα Χανιά σ’ όλα τα καφενεία παιζόταν το Μπροιτζ Κοντρέ. Υπήρχαν πολλοί καλοί παίκτες. Ο έμπορος Ζήνων Δερμιτζάκης που είχε και το προσωνύμιο “προφέσορ” ο γιατρός Γρηγόρης Χατζηγρηγόρης και οι γιατροί Μαιευτήρες Γιώργος Μπρεδάκης και Λεωνίδας Αλιγιζάκης. Ο πάντα ευγενικός και πολύ καλός παίκτης Νίκος Κοπάσης, διευθυντής της Αγροτικής Τράπεζας. Νεότεροι εκτός του Γιώργου Βαλάκη ήταν ο Μανώλης Βατζάκης, ο Γιώργος Ναναδάκης, ο Παύλος Λουράκης, ο Παντελής Χατζημανώλης έμπορος οπτικών που πάντα έλεγε ότι «στην Αγγλία όποιος δεν τραβάει ατού τον ρίχνουν στον Τάμεση». Παίκτης καλός ήταν και ο διευθυντής της Εθνικής Τράπεζας Πέτρος Χατζηδάκης εκτελεστής άριστος αλλά στην αγορά πολύ τολμηρός.
Και λίγα για το παίγνιο:
Το Μπριτζ παίζεται με ολόκληρη την τράπουλα από 4 παίκτες, δηλαδή δυο ζευγάρια, το ένα στις θέσεις ανατολή δύση και το άλλο στις θέσεις βορράς νότος.
Παίζουν συντροφικά η ανατολή δύση και βορράς νότος. Μετά τις “αγορές” εκτελούν το συμβόλαιο αυτοί που το κέρδισαν.
ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ
Στο καφενείο “Αβέρωφ” στην πλατεία 1866 σε μια παρτίδα Μπριτζ, ο Γιώργος ήταν ζευγάρι με τον γυμνασιάρχη Κατάκη. Ο Γιώργος αγοράζει παράτολμα 5 καρά, παρά τα “πάσο” του Κατάκη. Κοντράρεται και ρεποντράρει. Έχασε μια λεβε και το πλήρωσε ακριβά.
Ήρθε η ώρα να μοιράσει χαρτιά ο Κατάκης. Αφησε την τράπουλα στην πράσινη τσόχα. Θα σας πω μια ιστορία είπε. «Στην έρημο στη Σαχάρα βεδουίνοι ληστές επιτέθηκαν σε μια όαση και τη λήστεψαν. Ο αρχηγός των ληστών βίασε τη γυναίκα του Σεΐχη. Όταν έφυγαν οι ληστές, ο Σεΐχης άρχισε να δέρνει τη γυναίκα του. -Γιατί με δέρνεις, αφού με βίασαν, – Δεν σε δέρνω για τον βιασμό, αλλά για τα κουνήματα που έκανες την ώρα του βιασμού». Μ’ αυτήν την ιστορία ο Κατάκης έλεγε στον Γιώργο ότι δεν τον κατηγορεί για την “αγορά” αλλά για το ρεκόρντ που έδωσε.
*O Γιώργος Μαρουλοσηφάκης είναι απόμαχος δημοσιογράφος – τυπογράφος
