Οταν ήμασταν παιδιά παίζαμε την κολοκυθιά και γελούσαμε, χαιρόμασταν τ’ αυτοσχέδια παιχνίδια μας. Θυμάστε την κολοκυθιά;
– Να κάνει ο Γιάννης (παιχνίδι).
– Γιατί να κάνει ο Γιάννης;
– Ποιος να κάνει;
– Να κάνει η Μαρία.
– Γιατί να κάνει η Μαρία;
– Ποιος να κάνει;
– Να κάνει η μάνα.
Σήμερα… κάποιοι παίζουν την κολοκυθιά και οι λαοί ζουν δράματα.
Άνδρες, γυναίκες, παιδιά… Παιδιά που δεν πρόλαβαν να παίξουν. Γέροι και ανήμποροι, τρέχουν να κρυφτούν για να ξεφύγουν απ’ τον βέβαιο θάνατο. Γιατί κάποιοι παίζουν σχεδιασμένα παιχνίδια πολέμου.
Ποιος να υποχωρήσει; Να υποχωρήσει η Ουκρανία.
Γιατί να υποχωρήσει η Ουκρανία; Ποιος να υποχωρήσει;
Να υποχωρήσει η Ρωσία. Γιατί να αποχωρήσει η Ρωσία; Ποιος να κάνει;
Να κάνει η μάνα… Ποια είναι η μάνα εν προκειμένω;
Το ΝΑΤΟ; οι ΗΠΑ; η Ε.Ε.; η Κίνα;
Μόνο μάνες δεν είναι. Κακές μητριές που κακοποιούν τα ορφανά.
Οι κακές μητριές αν δεν έχουν συμφέροντα, δεν υποστηρίζουν κανέναν. Συμμαχίες και φιλίες δεν υπάρχουν μεταξύ κρατών, μόνο συμφέροντα. Κτηνωδία και απανθρωπιά. Παντού μυρίζει μπαρούτι και θάνατος· παντού, όπου μαίνεται πόλεμος.
Ηλίθιες και τυφλές βόμβες βομβαρδίζουν σχολεία, νοσοκομεία, μαιευτήρια.
Μπλοκάρονται ακόμα και ανθρωπιστικοί διάδρομοι.
Αυτός ο πόλεμος είναι μακριά από μας. Νομίζουμε. Οι συνέπειες ήδη διαφαίνονται, ενεργειακά και οικονομικά προβλήματα. Και τα χειρότερα αργότερα.
Εμείς, σε οποιονδήποτε πόλεμο, ας ανοίξουμε διαδρόμους ανθρωπιάς να στηρίζουμε ο ένας τον άλλον. Να μην τραυματιστούμε απ’ τους ανελέητους βομβαρδισμούς οποιασδήποτε μορφής.
Ας ευχηθούμε, αυτός ο νέος ψυχρός πόλεμος να μην τερματίσει με μια νέα ατομική βόμβα ή κάτι χειρότερο.
Υ.Γ.: Προσοχή! Μαίνεται κι ένας αθέατος πόλεμος των social media. Κάποιοι κερδίζουν τον πόλεμο προπαγανδίζοντας μέσω facebook – twitter – tik tok κ.λπ. Προχωρημένα πράγματα.