Εχω χάσει τον μπούσουλα, όπως λέγαμε από παλιά. Παρακολουθώντας όλα τα Μ.Μ.Ε., έντυπα και ηλεκτρονικά, είναι να τρελαίνεται κανείς.
Από τη μια βλέπουμε όλα τα θέρετρα της Ελλάδος να είναι υπερπλήρη όσο ποτέ, όλα από Ελληνες με ακριβά αυτοκίνητα και από την άλλη τα συσσίτια στις Μητροπόλεις, τις Ενορίες και διάφορα άλλα φιλανθρωπικά Ιδρύματα να σιτίζουν χιλιάδες απόρους και στις Εφορίες τεράστιες ουρές να καταθέτουν τις πινακίδες το πλείστον μεταχειρισμένων παλιών αυτοκινήτων.
Μήπως κατά πού στρώσαμε κοιμόμαστε και δε μας φταίει κανείς; Επίσης την αντιπαράθεση για τον ανδριάντα του πρίγκιπα Γεωργίου στη Σούδα οι μεν να ισχυρίζονται ότι σωστά απομακρύνθηκε, οι δε ότι κακώς και πρέπει να επανατοποθετηθεί.
Ποιος έχει δίκιο, ας το βρει η κοινή γνώμη κατά την κρίση της. Αλλο πρόβλημα η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Μα η Ελλάδα ως χώρα γερόντων, προ ή μετά τις εκλογές, όποια κυβέρνηση και αν εκλεγεί και όπως προκύψει.
Δε θα βρει κάποιο γέρο να τον τοποθετήσει στο ανώτατο αυτό αξίωμα με καθήκον και υποχρέωση να υπογράφει χωρίς καν να τα διαβάζει και να τα ελέγχει όποια νομοσχέδια του αποστέλλει η εκάστοτε κυβέρνηση;
Αν δείτε ποτέ να επιστραφεί κανένα ανυπόγραφο, να μου τηλεφωνήσετε.
